ΣΙΣΩΗΣ ὁ Ὅσιος καὶ μέγας ἐν ἀσκηταῖς ἐγεννήθη ἐν Αἰγύπτῳ κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς 4ης ἑκατονταετηρίδος, ὅτε ἤκμαζον ἐν Αἰγύπτῳ ὁ μέγιστος τῶν ἀσκητῶν θεῖος Ἀντώνιος, ὁ θαυμάσιος Ὅσιος Ὤρ καὶ πλῆθος ἄλλων μεγάλων Ἁγίων Ἀναχωρητῶν. Τούτων τὰς ἀρετὰς καὶ τὰ ἔνθεα κατορθώματα ἀκούων καὶ ὁ καλὸς Σισώης ἠγάπησεν ἐξ αὐτῆς τῆς βρεφικῆς του ἡλικίας τὸν Κύριον, διὸ καὶ παιδίον ἔτι ὢν ὲλαβεν, εἰς τοὺς ὤμους του τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἠκολούθησεν αὐτὸν ἐξελθὼν καὶ αὐτὸς εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἀγωνιζόμενος μετὰ τῶν ἄλλων ἀσκητῶν τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς ἀσκήσεως.
Κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς ἀναχωρήσεώς του ὁ μακάριος Σισώης ἦλθεν εἰς τὴν ὀνομαστὴν Σκήτην τῆς Νιτρίας, εἰς τὴν ὁποίαν ἠσκοῦντο τότε περὶ τοὺς χιλίους Μοναχοὺς ἐπάνω εἰς τοὺς ὁποίους ἦτο προεστὼς ὁ Ὅσιος Ὤρ. Εἰς ὀλίγον καιρὸν τοσοῦτον προέκοψεν εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ εἰς τὰ πολύμοχθα σκάμματα τῆς ἀσκήσεως, ὥστε ὑπερέβαλε τοὺς μετ’ αὐτοῦ συναγωνιζομένους καὶ κατέστη τύπος καὶ ὑπογραμμὸς τῶν Μοναχῶν. Ἐξαιρέτως ἠγωνίζετο διὰ τὴν ἀπόκτησιν τῆς ταπεινοφροσύνης, ἐκτελῶν πᾶσαν ταπεινὴν ἐργασίαν καὶ ἐξουθενῶν ἑαυτὸν ὡς μηδὲν πράττων, διδασκόμενος εἰς τοῦτο ἀπὸ τὸν θαυμάσιον Ὤρ [1]. Ὅσον δὲ προέβαινεν εἰς τὴν ἡλικίαν, τοσοῦτον προέκοπτε καὶ εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ ὑφ’ ὅλων ἐθαυμάζετο.
Ἀσκούμενος εἰς τὴν Σκήτην τῆς Νιτρίας ὁ Ὅσιος, ἤκουε τὰ κατορθώματα τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου καὶ ἐφλογίζετο ἡ καρδία του νὰ μεταβῇ καὶ ἐκεῖνος πλησίον του καὶ νὰ μιμηθῇ τοὺς ἀγῶνάς του. Ὅμως δὲν ἐπρόφθασε, διότι ἐν τῷ μεταξὺ ἀπῆλθε πρὸς Κύριον ὁ ὄντως Μέγας Ἀντώνιος. Ὁ δὲ Σισώης, ἐπιθυμῶν τελειοτέραν καὶ ἡσυχαστικωτέραν πολιτείαν, θέλων δὲ ἔστω καὶ μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου νὰ γίνῃ μέτοχος τῆς ἀσκήσεως ἐκείνου, ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὴν Νιτρίαν, ἐπειδὴ εἶχεν αὕτη καταστῆ πολυάνθρωπος καὶ ἤρχοντο πολλοὶ πρὸς αὐτὸν καὶ μετέβη εἰς τὸ ὄρος τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου, τὸ ὁποῖον ἦτο ἡσυχαστικώτερον.
Εἰς τὸ ὄρος τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου ὁ Σισώης διέτριψε χρόνους μακρούς, διερχόμενος πᾶσαν ἀσκητικὴν σκληραγωγίαν καὶ πολεμῶν ἀκαταπαύστως μὲ τοὺς ἀοράτους δαίμονας, τοὺς ὁποίους εἰς τὸ τέλος κατενίκησε. Διὰ τὰς ἀρετάς του αὐτὰς ἐγένετο ὀνομαστὸς ὄχι μόνον εἰς ὅλην τὴν Αἴγυπτον, ἀλλὰ καὶ εἰς χώρας μακρινὰς καὶ πολλοὶ Κληρικοί τε καὶ λαϊκοὶ ἀλλὰ καὶ Μοναχοὶ περιώνυμοι ἤρχοντο πρὸς αὐτόν, ἵνα τῆς διδασκαλίας του ἀπολαύσωσι καὶ ὠφεληθῶσι ψυχικῶς.