Ἐλθὼν λοιπὸν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν μὲ μεγάλην καὶ ὑπερβάλλουσαν προθυμίαν, ἵνα καὶ ἐκεῖ ἐλέγξῃ τοὺς ματαιόφρονας. «Ἐλάλουν γάρ, φησιν, ἐναντίον βασιλέων, καὶ οὐκ ἠσχυνόμην», ἔγραψεν εὐθὺς εἰς ἐπιστολὴν ταῦτα· «Ὦ ταλαίπωροι Ἀγαρηνοί, ἕως πότε θὰ εἶσθε πεπλανημένοι καὶ δὲν πιστεύετε εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ πιστεύετε εἰς τὸν Μωάμεθ καὶ λέγετε αὐτὸν προφήτην; Ὁ ὁποῖος δὲν ἦτο προφήτης, ἀλλὰ ἀπατεὼν καὶ σᾶς κατεγέλασε; Διὰ τοῦτο ἔλθετε εἰς τὸν ἑαυτόν σας, καὶ πιστεύσατε εἰς τὸν Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Θεόν, καὶ βαπτισθῆτε, διὰ νὰ ἀπολαύσετε τὴν βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν». Αὐτὰ καὶ ἄλλα περισσότερα ἔγραψε, τὸν μὲν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινὸν ὁμολογῶν, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ πάντων τῶν κτισμάτων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων, κριτὴν ζώντων καὶ νεκρῶν. Τοὺς δὲ Ἀγαρηνοὺς καὶ τὸν διδάσκαλον αὐτῶν ἐκφαυλίζων, ἐξουθενῶν καὶ ἀνυπόστατον τὴν πίστιν αὐτῶν ἀποδεικνύων, προσεκάλει καὶ τὸν τότε βεζύρην νὰ ἔλθῃ εἰς τὴν ἀληθῆ πίστιν τοῦ Χριστοῦ, πάντας δὲ τοὺς ὁμοδόξους καὶ ὁμόφρονάς του ἐνουθέτει νὰ γίνουν Χριστιανοί.
Ταῦτα ἀφοῦ ἔγραψε μετέβη εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ βεζύρη καὶ παρεκάλει τοὺς γραφεῖς νὰ γράψουν τὰς ἀναφορὰς καὶ νὰ μεταγλωττίσουν τὰ παρ’ αὐτοῦ γεγραμμένα. Ἀλλ’ οὗτοι δὲν ἐγνώριζον ἑλληνικά. Ἔτυχε δὲ ἐκεῖ εἷς Τοῦρκος ἀπὸ χριστιανοὺς ἀπιστήσας, ὅστις, λαβὼν τὸ γράμμα, ἀνέγνωσεν αὐτὸ καὶ ἐξήγησεν εἰς τοὺς γραφεῖς τὴν ἔννοιαν τουρκιστί. Οἱ δέ, ἀκούσαντες καὶ ἐκπλαγέντες διὰ τὰ γεγραμμένα, ὕβρισαν τὸν Ἅγιον καὶ ἐξεδίωξαν αὐτὸν ἐκεῖθεν. Τινὲς δὲ Χριστιανοί, τυχόντες ἐκεῖ διὰ ἰδικήν των ὑπόθεσιν καὶ ἰδόντες τὸν Μάρτυρα οὕτως ἀσπλάγχνως ὑβριζόμενον καὶ ἀπωθούμενον, ἠρώτησαν τίς εἶναι ἡ αἰτία διὰ τὴν ὁποίαν καταδιώκεται τόσον ἀσπλάγχνως ὁ Ἱερομόναχος. Εἷς δὲ τῶν λεγομένων τσαουσάδων, λαβὼν τὸ γράμμα, τὸ ἔδωσεν εἰς τοὺς Χριστιανούς, λέγων εἰς αὐτούς· «Ἀναγνώσετέ το καὶ εἰπέτε εἰς τὸν Καλόγηρον νὰ φύγῃ ἀπ’ ἐδῶ, διότι, ἂν τὸ μάθῃ ὁ βεζύρης, ἢ θὰ τὸν καύσῃ ἢ θὰ τὸν κλείσῃ εἰς τὰ κάτεργα». Οἱ δὲ Χριστιανοί, ὡς ἤκουσαν, ἐφοβήθησαν καὶ εἶπον εἰς τὸν Μάρτυρα· «Ὅσον τάχος, πνευματικέ, φύγε ἀπ’ ἐδῶ διὰ νὰ μὴ τὸ μάθῃ ὁ βεζύρης καὶ σὲ θανατώσῃ». Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος ἀπεκρίθη· «Καὶ ἐγὼ διὰ τοῦτο καὶ μόνον ἦλθον ἐδῶ. Διὰ νὰ κηρύξω τὸν ἀληθινὸν Θεόν, καὶ νὰ χύσω τὸ αἷμά μου διὰ τὴν ἀγάπην Αὐτοῦ». Οἱ δέ, τοῦτο ἀκούσαντες, ἀνεχώρησαν εὐθὺς ἐκεῖθεν, διὰ νὰ μὴ συλληφθοῦν καὶ ἐκεῖνοι μετ’ αὐτοῦ.