Οὕτω λοιπὸν κατασταθεὶς ὁ μακάριος οὗτος Κυπριανός, ἐφαίνετο μὲν ὅλως ξένος τῆς γῆς καὶ τῶν γηΐνων, ἦτο δὲ ὅλως οὐράνιος, καὶ ἄλλος φωτεινὸς Ἄγγελος, σπεύδων ὅσον τάχιον νὰ φέρῃ εἰς ἔργον τὸ ποθούμενον καὶ νὰ ἀνυψωθῇ διὰ τοῦ μαρτυρίου ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἀπὸ τῶν φθαρτῶν καὶ ματαίων εἰς τὰ ἄφθαρτα καὶ αἰώνια. Ἀλλ’ οἱ πατέρες τοῦ Ὄρους, πρὸς τοὺς ὁποίους ἐφανέρωσε τὸν πόθον του, ἠμπόδιζον αὐτὸν φοβούμενοι τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς καὶ τοῦ τέλους τὸ ἄδηλον. Ἐκεῖνος ὅμως ἐμελέτα πάντοτε ἐν τῇ μακαρίᾳ αὐτοῦ ψυχῇ τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ θάνατον, οὕτω δὲ ἀπήλαυσε τὸ παρ’ αὐτοῦ ἐπιθυμητόν, κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον. Πειθόμενος τῷ Κυρίῳ λέγοντι: «ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων», καὶ μὴ ὑπομένων πλέον τὸν ὑπὲρ Χριστοῦ διακαῆ ἔρωτα, «πῦρ γὰρ ὁ Κύριος ἦλθε βαλεῖν εἰς τὴν γῆν», τοὐτέστιν εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ μετέβη εἰς τὴν Θεσσαλονίκην διὰ νὰ ἀγωνισθῇ.

Παρουσιασθεὶς ὁ Ἅγιος εἰς τὸν ἐκεῖ κριτήν, ἤρχισε νὰ λέγῃ πρὸς αὐτόν· «Ἐγὼ ἦλθον διὰ νὰ ἀποδείξω εἰς σὲ καὶ εἰς τοὺς ὁμοπίστους σου Ἀγαρηνοὺς τὸ μέγα καὶ ὀλέθριον σκότος, τὸ ὁποῖον ἔχετε εἰς τὰς φρένας σας καὶ δὲν δύνασθε νὰ ἰδῆτε καὶ νὰ ἐννοήσητε τὴν ἀλήθειαν. Διότι ἀληθῶς σκότος καταχθόνιον εἶναι ἡ διδασκαλία τοῦ προφήτου σας καὶ φῶς κατὰ πάντα λαμπρότερον τοῦ ἡλίου εἶναι ἡ διδασκαλία καὶ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μία δὲ εἶναι ἡ ἀληθινὴ πίστις, ἡ τῶν Χριστιανῶν, ἥτις τὸν μὲν Θεὸν Τρισυπόστατον γινώσκει, τὸν δὲ Σωτῆρα Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν Θεάνθρωπον ὁμολογεῖ, τέλειον Θεὸν κατὰ τὴν θεότητα, καὶ κατὰ τὴν ἐνανθρὡπησιν τέλειον ἄνθρωπον, εἰς δύο φύσεις καὶ μίαν ὑπόστασιν γνωριζόμενον, ὅστις καὶ ἐγένετο τέλος τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν. Ὅθεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ ἐμάθομεν παρ’ Αὐτοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ἐκεῖνον, ὅστις θὰ ἔλθῃ κατόπιν Αὐτοῦ καὶ δὲν θὰ φέρῃ τοιαύτην διδασκαλίαν, νὰ μὴ τὸν δεχώμεθα. Εἶναι λοιπὸν φανερὸν καὶ ὁμολογούμενον παρ’ ὅλων τὸ ὅτι, ἐπειδὴ ὁ ἰδικός σας Μωάμεθ ἦλθε μετὰ τὸν Χριστὸν καὶ δὲν φέρει ταύτην τὴν διδασκαλίαν, εἶναι ἀληθῶς πλάνος καὶ ἀπατεών, ἦλθε δὲ εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ πλανήσῃ τοὺς ἀνθρώπους, καθὼς προεφήτευσεν ὁ Κύριος ἡμῶν ἐν τῷ ἱερῷ αὐτοῦ Εὐαγγελίῳ λέγων: «Ἐγὼ ἦλθον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐκ ἐδέξασθέ με, ἄλλος ἐλεύσεται ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ κἀκεῖνον λήψεσθε».