Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ΙΩΣΗΦ τοῦ ἡγιασμένου τοῦ ἐπονομαζομένου Σαμάκου.

Ἐπειδὴ ὅμως οἱ Ἑβραῖοι ἔκαμαν μεγάλην φιλονικίαν μετὰ τοῦ Ὁσίου, εὑρέθησαν ἐκεῖ και Χριστιανοί, οἵτινες τον μὲν δίκαιον ἠλευθέρωσαν ἀπὸ τὰς φωνὰς καὶ τὴν ταραχὴν τῶν Ἑβραίων, ἐκείνους δὲ τοὺς ἐνέπαιζον ἁρμοδίως. Μὴ ὑποφέροντες ἐκεῖνοι τὸν ἐμπαιγμόν, προσέδραμον εἰς τὸν δοῦκα τῆς πόλεως, ἐγκαλοῦντες τὸν Ὅσιον ὅτι τοὺς ἠδίκησεν, ὁ δὲ δοὺξ πέμψας προσεκάλεσεν αὐτὸν καὶ τὸν ἠρώτησε διὰ ποίαν αἰτίαν τὸν ἐγκαλοῦν ἐκεῖνοι. Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη λέγων· «Διερχόμενος τὴν ὁδὸν συνήντησα τούτους τοὺς Ἑβραίους, οἵτινες εἶχον ἐκεῖ εἰς τὴν τρίοδον ἓν ἀγγεῖον ὅπερ ἦτο πλῆρες οἴνου, ἐκ τοῦ ὁποίου ἐγέμισαν ἓν ποτήριον καὶ τὸ ἔδωκαν εἰς χεῖράς μου λέγοντες «Πίε τὸν οἶνον τοῦτον»· ἐγὼ δὲ τὸ ποτήριον δεξάμενος, δὲν ἠθέλησα νὰ τὸ γευθῶ Ἰουδαϊκῶς, ἀλλὰ Χριστιανικῶς. Ὅθεν κατὰ Χριστὸν εὐλογήσας καὶ σφραγίσας αὐτὸ μὲ τὸ σημεῖον τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἔπιον ἀπ’ αὐτοῦ ὅσον ἤθελον, τὸ δὲ ὑπόλοιπον ἔχυσα εἰς ἐκεῖνο τὸ ἀγγεῖον, ἀπὸ τὸ ὁποῖον τὸ ἤντλησαν. Λοιπὸν ἡ ἰδική σου ἀγχίνοια ἂς κρίνῃ ἐὰν ἔκαμα δικαίως ἢ ἀδίκως τὸ τοιοῦτον ἔργον».

Ἀκούσας ταῦτα ὁ ἐξουσιαστὴς εἶπεν εἰς τοὺς Ἑβραίους· «Δὲν ἔπρεπε λοιπὸν νὰ ἐγκαλῆτε τὸν τίμιον τοῦτον πατέρα, ἐπειδὴ σεῖς μὲν διὰ νὰ δείξητε ἀγάπην πρὸς αὐτόν, τὸν ἐδεξιώθητε, ὅτε διήρχετο ἐκεῖθεν καὶ τοῦ ἐδώκατε νὰ πίῃ ἀπὸ τὸν οἶνόν σας, ἀντιδεξιωθεὶς δὲ ἐκεῖνος ὑμᾶς, ἐπειδὴ εἶσθε ἀβάπτιστοι, ηὐλόγησε τὸν οἶνον τὸν ὁποῖον τοῦ ἐδώκατε μὲ τὴν εὐλογίαν τὴν ὁποίαν εἶχε καὶ ἔπρεπε μάλιστα νὰ τὸν εὐχαριστῆτε διὰ τοῦτο καὶ ὄχι νὰ τὸν ἐγκαλῆτε. Λάβετε λοιπὸν τὸν οἶνόν σας καὶ μὴ ἐνοχλῆτε παραλόγως τὸν Ἅγιον τοῦτον γέροντα». Οἱ δὲ Ἑβραῖοι εἶπον· «Δὲν ἠμποροῦμεν νὰ λάβωμεν κατ’ οὐδένα τρόπον τὸν τοιοῦτον οἶνον, ἐπειδὴ ἐδέχθη χριστιανικὴν σφραγῖδα». Τότε τοῖς εἶπεν ὁ δούξ· «Σεῖς οἱ ἴδιοι ἀποφασίζετε ἐναντίον σας καὶ δίκαιον εἶναι νὰ στερηθῆτε τὸν τοιοῦτον οἶνον, ἐπειδὴ εἶσθε ὑστερημένοι καὶ τῆς εὐλογίας, ἥτις ἐδόθη εἰς αὐτόν. Λοιπὸν ἂς δοθῇ εἰς πτωχοὺς Χριστιανοὺς χωρὶς καμμίαν δόσιν ἢ ἀντιμισθίαν». Καὶ οὕτως ἐδόθη ὁ οἶνος εἰς τοὺς πτωχοὺς Χριστιανούς, εἰς δόξαν τοῦ Χριστοῦ, ὅστις νικᾷ τοὺς πανούργους μὲ τὴν ἰδίαν πανουργίαν των. Οἱ δὲ Ἑβραῖοι ἔφυγον ἀπὸ τὸ κριτήριον σκυθρωποὶ καὶ κατησχυμμένοι διὰ τὴν ἄκαρπον καὶ βλαβερὰν πονηρίαν των. Εἶναι καὶ ἄλλα ἀξιοθαύμαστα τοῦ Ὁσίου κατορθώματα, τὰ ὁποῖα συντομίας χάριν ἀποσιωπῶμεν.


Ὑποσημειώσεις

[1] Χάνδαξ εἶναι παλαιὰ ὀνομασία τῆς πόλεως Ἡρακλείου τῆς Κρήτης.

[2] Βλέπε εἰς τὸν ἡμέτερον «Μέγαν Συναξαριστὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Η’.