Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ΙΩΣΗΦ τοῦ ἡγιασμένου τοῦ ἐπονομαζομένου Σαμάκου.

Βλέπων ὁ πνευματικός του πατὴρ τὸν Ἅγιον προκόπτοντα ἡμέραν ἐξ ἡμέρας εἰς τοὺς ἀγῶνας τῆς ἀσκήσεως καὶ ἀναβαίνοντα ἀπὸ ἀρετῆς εἰς ἀρετήν, τὸν ἔκειρε καὶ τὸν ἐνέδυσε τὸ θεῖον καὶ ἀγγελικὸν σχῆμα τῶν Μοναχῶν· καὶ ὄχι μόνον ταῦτα, ἀλλὰ δοκιμάσας αὐτὸν ἱκανὸν καιρόν, ἔκρινε νὰ τὸν ἀναβιβάσῃ καὶ εἰς τὸ ἀξίωμα τῆς Ἱερωσύνης ὡς ἄξιον, πέμψας αὐτὸν μὲ ἐπιστολήν του εἰς τὸν Ἀρχιερέα τοῦ τόπου ἐκείνου, ὅστις ἰδὼν αὐτὸν καὶ θαυμάσας τὴν σύνεσίν του, τὰ ἤθη του καὶ τὴν ἄκραν ταπείνωσιν, τὸν ἐχειροτόνησε κατὰ τάξιν Ἱερέα μετὰ χαρᾶς μεγάλης καὶ τὸν ἔστειλε πάλιν εἰς τὸν Γέροντά του, ὁ ὁποῖος τὸν ἐδέχθη μετὰ πολλῆς εὐχαριστήσεως· εἶτα διδάξας αὐτὸν ὅλα τὰ ἐπιτηδεύματα τῆς Ἱερωσύνης, ἔπαυσεν αὐτὸς τῆς θείας ἱερουργίας, ὅτι ἦτο γέρων, καὶ ἤρχισε πλέον ὁ ἱερὸς Ἰωσὴφ νὰ ἐκτελῇ ἀμέμπτως καὶ καθαρῶς τὴν θείαν λειτουργίαν.

Δὲν παρῆλθεν ὅμως πολὺς καιρὸς ἐν τῷ μεταξύ, καὶ ὁ πνευματικός του πατὴρ ἀσθενήσας ὀλίγον καὶ γνωρίσας τὸν θάνατον του, ἐκάλεσε τὸν Ὅσιον Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπε ταῦτα· «Εἰς ἐμὲ μέν, ὦ τέκνον, ἔφθασεν ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς τελευτῆς, καὶ ὑπάγω ἐκεῖ ἔνθα λαμβάνει ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα του· σὺ δὲ πρόσεχε καλῶς, νὰ φυλάττῃς μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν τὸν ἑαυτόν σου καὶ τὸ ποίμνιόν σου, διότι ἔχεις νὰ δώσῃς ἀπολογίαν εἰς τὸν δίκαιον κριτήν· δι’ αὐτὸ νὰ προσεύχεσαι ἀδιαλείπτως· νὰ περνᾷς τὴν ζωήν σου ἥσυχον καὶ ἀφιλόνικον, νὰ μὴ ἀφήσῃς τὴν ἀκολουθίαν σου καὶ τὸν κανόνα σου· νὰ ἐπιμελῆσαι τοὺς πτωχούς, νὰ βοηθῇς ὅσον δύνασαι τὰς χήρας καὶ τὰ ὀρφανά· νὰ παρηγορῇς μὲ πάντα τρόπον ἐκείνους, οἵτινες εὑρίσκονται εἰς θλίψεις καὶ συμφοράς· καὶ εἰς καιρὸν καθ’ ὃν ἐκτελεῖς τὴν θείαν λειτουργίαν, νὰ ἔχῃς ὅλον τὸν νοῦν σου προσκεκολλημένον εἰς τὸν Θεὸν τὸν μέγαν Ἀρχιερέα. Πρᾶξον ἀκόμη καὶ τὴν μικράν μου παραγγελίαν, μοίρασον εἰς τρία μερίδια τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ τὸ ἓν μερίδιον στεῖλέ το εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος τοῦ Ἄθωνος, τὸ ἄλλο εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος τοῦ Σινᾶ, καὶ τὸ ἐναπολειφθὲν ἔχε διὰ διατροφὴν ἰδικήν σου· πλὴν ἀπὸ τὸ μέσον τῶν δύο μερίδων διάδος καὶ εἰς τοὺς ἐνδεεῖς καὶ πτωχούς». Ταῦτα εἰπὼν ὁ μακάριος ἐκεῖνος καὶ εὐξάμενος πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.


Ὑποσημειώσεις

[1] Χάνδαξ εἶναι παλαιὰ ὀνομασία τῆς πόλεως Ἡρακλείου τῆς Κρήτης.

[2] Βλέπε εἰς τὸν ἡμέτερον «Μέγαν Συναξαριστὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Η’.