ἔτος τοῦτο «ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν», ἔτος δι’ ἡμᾶς εὐλογίας καὶ νὰ διέλθωμεν αὐτὸ μετὰ εὐτυχίας, ὅση δυνατὴ ἐπὶ γῆς οὕτω μόνον θὰ δυνηθῶμεν κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο νὰ κερδήσωμεν καὶ τὸ μέγιστον πάντων τῶν κερδῶν, τὴν ἐν τῇ αἰωνιότητι τελείαν καὶ πραγματικὴν εὐδαιμονίαν ἡμῶν. Ἡ τήρησις τῶν θείων ἐντολῶν ἔστω τὸ κύριον μέλημα ἡμῶν, πᾶς δὲ φόβος περὶ τοῦ ἀβεβαίου τοῦ μέλλοντος μακρὰν ἡμῶν. Ὡς Χριστιανοὶ ἂς ὁπλίσωμεν ἑαυτοὺς διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ ὡς φρόνιμοι ἂς ἐνισχύσωμεν ἑαυτοὺς διὰ μεγαλοψυχίας κατὰ πάντων, ὅσα εἶναι δυνατὸν εἰς ἡμᾶς νὰ συμβῶσιν, ὅσα παρὰ τοῦ Παναγάθου Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς θὰ σταλῶσι.
Βεβαίως δὲν πρέπει νὰ προσδοκῶμεν πάντοτε τὰ τερπνὰ ἐπὶ τῆς γῆς, δὲν πρέπει νὰ ἐλπίζωμεν ὅτι τὰ πάντα θὰ βαίνωσι κατ’ εὐχήν, ὅτι καὶ τὰ μᾶλλον ἀπίθανα θὰ συμβῶσιν, ὅπως αἱ ὑποθέσεις ἡμῶν εὐοδωθῶσι διότι τοῦτο κατὰ τὸ παρὸν δὲν εἶναι δυνατόν. Πιθανὸν νὰ συμβῶσιν εἰς ἡμᾶς κατὰ τὸ ἔτος αὐτὸ καὶ δυσάρεστα εἴτε πρὸς δοκιμασίαν, εἴτε πρὸς σωφρονισμὸν ἡμῶν καὶ τιμωρίαν· καὶ διὰ ταῦτα ὀφείλομεν νὰ μεταμελώμεθα καὶ νὰ μὴ ἀδιαφορῶμεν καὶ ἀναισθητῶμεν, ὡς τοῦτο πράττουσιν οἱ ἀνόητοι ἐκεῖνοι ναῦται, οἵτινες ἐν καιρῷ τρικυμίας μεθύσκονται, ὅπως μὴ βλέπωσι τὰ πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν κακὰ τῆς τρικυμίας. Ἀφ’ ἑτέρου ὅμως δὲν πρέπει νὰ βασανίζωμεν ἑαυτοὺς πάντοτε ἀπαίσια προσδοκῶντες καὶ θλιβόμενοι, πρὶν ἡ θλῖψις καταλάβῃ ἡμᾶς, ὅμοιοι πρὸς τοὺς δειλοὺς ἐκείνους στρατιώτας, οἵτινες φοβούμενοι ἐνδεχομένην ἐκ τοῦ συστάδην μάχην, ἐξαντλοῦσι τὰς δυνάμεις αὐτῶν τελείως ἐκ τοῦ φόβου, πρὶν ἢ ἐπέλθῃ κατ’ αὐτῶν ὁ ἐχθρός.
Ἀλλ’ ἡμεῖς ἄς ἐμπιστευώμεθα τὸ μέλλον ἡμῶν εἰς τὸν Θεόν, ὅστις πρὸς τὸ συμφέρον ἡμῶν θ’ ἀποστείλῃ εὐτυχίαν ἢ δυστυχίαν, πλοῦτον ἢ πτωχείαν, τὰ ὁποῖα ὀφείλομεν ν᾽ ἀποδεχώμεθα εὐχαρίστως, ὡς τὰ μόνα συμφέροντα ἡμῖν· ὀφείλομεν νὰ εἴμεθα πεπεισμένοι, ὅτι ἐν ὅσῳ τηρῶμεν ἑαυτοὺς ἐλευθέρους ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας, εἴμεθα ἀνώτεροι πάσης περιπετείας καὶ οὐδὲν δυνάμεθα ν’ ἀπολέσωμεν, εἰς οὐδεμίαν πραγματικὴν δυστυχίαν νὰ ἐμπέσωμεν καὶ οὐδένα φόβον ἔχομεν.
Φοβοῦνται, βεβαίως οἱ ἄνθρωποι τοῦ βίου τὰ δεινά· ἀλλ’ ὅταν ἡμεῖς ἀγάπην καὶ πίστιν εἰς τὸν Σωτῆρα ἔχωμεν θερμὴν καὶ στερεάν, ὅταν ἐκτελῶμεν τὰς σωτηρίους Αὐτοῦ ἐντολάς, τότε τί τούτων δύναται νὰ φοβίσῃ ἡμᾶς; Φοβούμεθα μὴ περιπέσωμεν εἰς πενίαν; Ἀλλ’ αὐτὸς μᾶς ἀποδιώκει τὸν φόβον τοῦτον λέγων· «Ἐμβλέψατε εἰς τὰ