Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα ὁ Ἅγιος, τὸν ἔστειλε πάλιν εἰς τὴν φυλακὴν ὁ ἄρχων. Μαθοῦσα δὲ ἡ εὐσεβὴς ἐκείνη καὶ πτωχὴ χήρα τους ἀγῶνας τοῦ Ἁγίου, καὶ θέλουσα νὰ δείξῃ εὐχαριστίαν καὶ νὰ τὸν τιμήσῃ, ἔσφαξε τὸν χοῖρον, τὸν ὁποῖον τῆς ἔφερεν ὀπίσω ὁ λύκος διὰ προσταγῆς τοῦ Ἁγίου· ψήσασα δὲ τὴν κεφαλὴν καὶ τοὺς πόδας, λαβοῦσα δὲ καὶ ὄσπρια καὶ ὀπωρικὰ ἦλθεν εἰς τὴν φυλακὴν χωρὶς νὰ φοβηθῇ τοὺς φύλακας· μάλιστα δέ, ἐπειδὴ εἶχε νυκτώσει, ἤναψε καὶ κηρία, καὶ προσπεσοῦσα εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου τὸν παρεκάλει νὰ φάγῃ ἐκ τῶν προσκομισθέντων. Ὁ δὲ Ἅγιος ὑπακούσας εἰς τὴν γυναῖκα καὶ εὐχαριστήσας αὐτὴν ἔφαγεν ἐκ τῶν φαγητῶν καὶ τὴν ηὐλόγησε διὰ τὴν καλήν της προαίρεσιν. Εἶτα εἶπε πρὸς αὐτήν· «Οὕτω ἑόρταζέ με κάθε χρόνον καὶ ἐλπίζω εἰς τὸν Θεὸν ὅτι δὲν θέλει λείψει ἡ ἀγαθωσύνη του ἀπὸ τὸν οἶκόν σου· καὶ ὅστις ἄλλος σὲ μιμηθῇ, θέλει λαμβάνει καὶ ἐκεῖνος μεγάλην εὐλογίαν πάντοτε ἐκ Θεοῦ». Ἀφοῦ δὲ ἡ μακαρία ἐκείνη χήρα ἔλαβε ταύτην τὴν καλὴν ἐντολὴν καὶ εὐλογίαν παρὰ τοῦ Ἁγίου ἀνεχώρησε διὰ τὸν οἶκόν της.
Ὁ δὲ ἡγεμὼν ἔφερε πάλιν τὸν Μάρτυρα εἰς τὸ κριτήριον καὶ τοῦ λέγει· «Θυσιάζεις, Βλάσιε, εἰς τοὺς θεοὺς ἢ θέλεις νὰ θανατωθῇς;». Ὁ Μάρτυς εἶπεν· «Ὅστις ἔχει γνῶσιν δὲν θυσιάζει εἰς θεούς, κατεσκευασμένους ἀπὸ χεῖρας ἀνθρώπων». Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Μάρτυρας τὸν ἐκρέμασαν εὐθὺς εἰς ξύλον καὶ ἐξέσχιζον τὰς πλευράς του· ὅμως καὶ οὕτω βασανιζόμενος οὐδόλως ἐπτοήθη, ἀλλ’ ἔλεγεν· «Ἐγὼ δὲν φοβοῦμαι τὰς κολάσεις σου, ἐπειδὴ ἀποβλέπω εἰς τὰς αἰωνίους ἀνταποδόσεις». Ἀφοῦ δὲ τὸν κατεβίβασαν ἀπὸ τὸ ξύλον, τὸν ἔστειλαν πάλιν εἰς τὴν φυλακήν· ἠκολούθουν δὲ εἰς τὸν δρόμον ἑπτὰ γυναῖκες εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετοι καὶ ἠλείφοντο μὲ σταγόνας ἐκ τῶν αἱμάτων τοῦ Ἁγίου θεωροῦσαι αὐτὰς πολυτιμοτέρας ἀπὸ τὸ καλλίτερον μύρον· διὰ τοῦτο ἔλαβον καὶ τὸν μισθὸν τῆς πίστεως αὐτῶν καὶ ἔγιναν εἰς αὐτὰς αἰτία νὰ λάβουν τὸν στέφανον τοῦ Μαρτυρίου, διότι εὐθὺς συνελήφθησαν ὡς Χριστιαναί. Ἐπρόσταξε δὲ αὐτὰς ὁ κριτὴς νὰ θυσιάσωσιν εἰς τὰ εἴδωλα, ἐκεῖναι δὲ αἱ εὐλογημέναι ἐτεχνεύθησαν τέχνην καὶ γνῶσιν σοφωτάτην, λέγουσαι· «Ἀνίσως καὶ θέλῃς νὰ θυσιάσωμεν, βάλε εἰς σάκκον τοὺς θεοὺς καὶ σφράγισέ τους, ἔπειτα ἄφες μας νὰ ὑπάγωμεν εἰς τὴν λίμνην, ἡ ὁποία εἶναι ἐδῶ πλησίον, καὶ ἀφ’ οὗ νιφθῶμεν καὶ καθαρισθῶμεν νὰ τοὺς προσκυνήσωμεν».