Καὶ πάλιν ἀποροῦντες, συνεβουλεύθησαν μὲ τὸν βασιλέα καὶ τὸν ἔβαλον εἰς λέβητα γεμᾶτον ἀπὸ μόλυβδον, ἔπειτα ἤναψαν κάτωθεν μεγάλην πυρὰν καὶ τὸν ἄφησαν μέσα ἕξ ἡμέρας, ὕστερον δὲ νομίσαντες οἱ ἀνόητοι ὅτι χωρὶς ἄλλο ἀπέθανεν, ἔστειλάν τινας ἐξ αὐτῶν νὰ ἀφανίσουν καὶ τὰ ὀστᾶ του διὰ νὰ μὴ τὰ εὕρουν οἱ Χριστιανοὶ καὶ τὰ τιμήσουν.
Ἐπλανήθησαν ὅμως οἱ ἄφρονες, διότι κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην ἥρπασαν οἱ Χριστιανοὶ ζῶντα τὸν Μάρτυρα καὶ τὸν εἶχον μαζί των. Οἱ δὲ σταλέντες, ἰδόντες αὐτὸν ζῶντα καὶ ἀβλαβῆ, ἐξεπλάγησαν καὶ συλλαβόντες αὐτὸν τὸν ἐπῆγαν εἰς τὸν βασιλέα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ σκληρὸς ἐκεῖνος καὶ θηριώδης τύραννος, προσέταξεν εὐθὺς καὶ ἐτρύπησαν κολώναν, μέσα εἰς τὴν ὁποίαν ἔδεσαν σφιγκτὰ τὰς χεῖρας τοῦ Ἁγίου· ἔπειτα τοῦ ἔχυνον ἐπάνω εἰς τὸ γυμνόν του σῶμα μόλυβδον ἀναλελυμένον καὶ ζέοντα, ἤναψαν δὲ καὶ γύρωθέν του μεγάλην πυράν. Ὁ δὲ μακάριος Μόδεστος ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ἔμεινεν ἀβλαβής, ἔχων τὸν ὕψιστον Θεὸν καταφυγήν του, διὰ τοῦτο οὐδὲν κακόν, οὔτε, μάστιξ ἤγγιζεν εἰς τὸ σῶμά του· διότι εὐθὺς ἡ πυρὰ ἐσβέσθη, ἡ κολώνα συνετρίβη καὶ ὁ Μάρτυς ἀνατείνων τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, ηὐχαρίστει τὸν Θεόν. Οἱ δὲ ἀσεβεῖς, ἐλθόντες πάλιν καὶ ἰδόντες τὸν Μάρτυρα ζῶντα καὶ προσευχόμενον, τοῦ ἔλεγον· «Θυσίασον, Μόδεστε, εἰς τοὺς θεοὺς διὰ νὰ ἐλευθερωθῇς ἀπὸ τὰ βάσανα». Ὁ δὲ τοῦ Χριστοῦ Ἀθλητὴς εἶπεν· «Ἐγὼ ἕνα Θεὸν προσκυνῶ καὶ σέβομαι». Τότε πάλιν ἔβαλον τοὺς πόδας του εἰς τὸ ξύλον καὶ τοῦ ἔχυνον πάλιν μόλυβδον κοχλάζοντα εἰς τὸ σῶμά του, ἀλλὰ καὶ τότε ἀβλαβὴς ἐφαίνετο ὁ Ἅγιος.
Οἱ δὲ ἀσεβεῖς ἐκεῖνοι καὶ δαιμονιώδεις, φιλονικοῦντες νὰ νικήσουν τὴν ἀνδρείαν τοῦ Ἁγίου, (ὤ τῆς ὠμότητος καὶ ἀσπλαγχνίας!) ἤλειψαν τὴν κεφαλήν του μὲ πίσσαν καὶ ἔλαιον, ἔπειτα θέσαντες εἰς αὐτὴν πῦρ οἱ ἄξιοι ὡς ἀληθῶς τοῦ αἰωνίου πυρός, τὸν ἄφησαν νὰ περιπατῇ διὰ μέσου τῆς πόλεως. Διὰ ταύτην δὲ τὴν βάσανον τοῦ Ἁγίου ἐθυμώθη ὅλη ἡ πόλις καὶ κατεβόων πάντες ἐναντίον των. Ὁ δὲ βασιλεύς, μαθὼν ὅτι ἔγινε σύγχυσις, προσέταξε καὶ τὸν ἔφεραν πάλιν ἐνώπιόν του, καὶ ἠρώτησε τοὺς ἄρχοντάς του λέγων· «Τί λέγετε σεῖς διὰ τὸν Μόδεστον; βλέπετε ὅτι οὐδεμία βάσανος δὲν τὸν ἔβλαψε, καὶ τώρα, ἂν τὸν ἀφήσωμεν, μέλλει νὰ πλανήσῃ ὅλον τὸν λαὸν νὰ πιστεύσουν τὸν Ἐσταυρωμένον». Οἱ δὲ εἶπον· «Βασιλεῦ, μὴ προστάξῃς πλέον ἄλλο τι, παρὰ μόνον νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν».