Νύκτα λοιπόν τινα ἐφάνη εἰς τὸ ὅραμα τῆς γυναικὸς ταύτης ὁ μέγας Μόδεστος λέγων· «Διατί, ὦ γύναι, θρηνεῖς κατὰ πολλά; ἐγὼ εἶμαι ὁ Μόδεστος, τὸν ὁποῖον ζητεῖς, καὶ ἀκούσας τὴν προσευχήν σου ἦλθον διὰ νὰ θεραπεύσω τὰ βόδια σου· ἀλλ’ ἄκουσόν μου, καὶ εὐθὺς ὡς ἐγερθῇς, κόψε μέρος τι ἀπὸ τὰ σιδηρᾶ ἐργαλεῖα, τὰ ὁποῖα ἔχεις, λάβε τὰ τεμάχια, καὶ πήγαινε εἰς τὸν τόπον τὸν καλούμενον Λαγηνάς, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι Ναὸς τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ. Ἐκεῖ, ἔμπροσθεν τῆς κόγχης τοῦ Ναοῦ τούτου, κατοικεῖ ἄνθρωπός τις, Εὐστάθιος λεγόμενος, ὅστις εἶναι τεχνίτης ἐπιτήδειος, καὶ μὲ αὐτὰ θέλει σοῦ κατασκευάσει Σταυρόν, τὸν ὁποῖον λαβοῦσα φέρε εἰς τὸν οἶκόν σου, τὴν δὲ ἡμέραν ἂς λειτουργήσουν οἱ Ἱερεῖς, ἀνάψατε καὶ κηρία, οἱ δὲ Ἱερεῖς ἂς ἀλείψουν τὸν Σταυρὸν μὲ ἔλαιον, ἔπειτα ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔλαιον ἂς ραντίσουν τοὺς βόας, καὶ εὐθὺς διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς ἐμῆς ἐπικλήσεως θέλει φύγει ἀπὸ αὐτὰ ἡ ἀσθένεια». Ταῦτα ἡ γυνὴ διδαχθεῖσα ἀπὸ τὸν Ἅγιον, ἔκαμε καθὼς ἐκεῖνος τὴν ἐδίδαξε καὶ ἰατρεύθησαν οἱ βόες της· ὅθεν εἰργάζοντο ἀνεμποδίστως καὶ πάντες ἐδόξαζον τὸν Θεόν, τὸν δόντα τοιαύτην ἐξουσίαν εἰς τὸν δοῦλον του Μόδεστον. Ἔπαυσε δὲ καὶ ἠφανίσθη πᾶσα ἡ τέχνη τῶν ἀπίστων καὶ τῶν μάγων, καὶ δὲν ἠδύναντο νὰ βλάψουν τοὺς οἴκους τῶν πιστῶν, οἵτινες προσέτρεχον εἰς τὴν δύναμιν τοῦ θαυμαστοῦ ἐκείνου Σταυροῦ. Ἀλλὰ καὶ τώρα, ὅστις μετὰ πίστεως ἑορτάσῃ τοῦ Ἁγίου τούτου τὴν μνήμην καὶ κατασκευάζων Σταυρὸν κατὰ τὸν προεκτεθέντα τρόπον, κάμνῃ κατ’ ἔτος ὅσα ἐγράψαμεν ἀνωτέρω, θέλει φυλαχθῆ ὁ οἶκός του καὶ ὅλα τὰ ζῷα του ἀβλαβῆ, διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ πᾶσαν διαβολικὴν ἐνέργειαν καὶ ἀνθρωπίνην βλάβην.
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρόν, κατὰ τὸν ὁποῖον ὁ μέγας οὗτος Ἱεράρχης Μόδεστος ἔκαμνε τοιαῦτα παράδοξα ἐν Ἱεροσολύμοις, διατρέχουσα ἡ φήμη του πανταχοῦ, ἔφθασε καὶ μέχρι τοῦ βασιλέως, οἱ δὲ Ἑβραῖοι, φθόνῳ κινούμενοι, εἶπον πρὸς αὐτόν· «Βασιλεῦ, ὁ Μόδεστος διὰ τῆς μαγικῆς του τέχνης ἀπατᾷ τὸν λαὸν καὶ ὑβρίζει τοὺς θεούς». Ἀκούσας ταῦτα ὁ ματαιόφρων βασιλεὺς εἶπεν εἰς τοὺς στρατιώτας· «Ἕως πότε θὰ ὑποφέρωμεν τὰς μαγείας τούτου τοῦ ἀνθρώπου; Ὑπάγετε καὶ ζητήσατε αὐτὸν καὶ ἀφοῦ τὸν εὕρετε φέρατέ τον εἰς ἐμέ, καὶ ἐγὼ διὰ πολλῶν εἰδῶν βασάνων θέλω ἐλέγξει τὰς μαγείας του». Ἀπελθόντες λοιπὸν οἱ στρατιῶται εὗρον τὸν Ἅγιον καὶ συλλαβόντες αὐτὸν ἐπήγαινον εἰς τὸν βασιλέα.