διότι ὡμοίαζε μὲ βοῦν καὶ δὲν ἄφηνε μὲ κανένα τρόπον τὸν ἀδελφὸν νὰ εἰσέλθῃ. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ Ἅγιος ἐτελείωσε τὴν εὐχὴν καὶ εἶπε καὶ τὴν ἐκφώνησιν, ὁ δὲ ἀδελφὸς δὲν εἶχεν ἀκόμη ἐπιστρέψει, ἠναγκάσθη νὰ στραφῇ πρὸς τὴν θύραν διὰ νὰ τὸν καλέσῃ· τότε βλέπει τὸν μὲν δράκοντα ἐπὶ τοῦ κατωφλίου κείμενον, τὸν δὲ ἀδελφὸν ἔξω ἱστάμενον πεφοβισμένον καὶ ἔντρομον. Ὅθεν πλήρης γενόμενος Πνεύματος Ἁγίου καὶ Πίστεως καὶ μὴ διστάσας ἐφώναξε· «Εἴσελθε πρὸς τὸν συλλειτουργόν σου». Ταῦτα δὲ εἰπών, αὐτὸς πάλιν ἀταράχως ἐπιστρέψας, συνέχισε τὴν θείαν Λειτουργίαν ὁ δὲ ἀδελφός, ἐνδυναμωθεὶς ἀπὸ τὴν φωνὴν τοῦ Πνευματικοῦ του Πατρός, διῆλθεν ἄνωθεν τοῦ δράκοντος ὡς νὰ εἶχε πτερὰ καὶ ἐπῆγε πρὸς τὸν καλέσαντα.

Ἀφοῦ λοιπὸν ἐτελείωσεν ἡ θεία Λειτουργία, τότε ὁ Ὅσιος χωρὶς νὰ ἐκδυθῇ τὴν ἱερατικὴν στολὴν ἐξῆλθε τοῦ Ἱεροῦ καὶ πορευθεὶς πρὸς τὸν δράκοντα, εἶπε πρὸς αὐτόν· «Ἐάν, ὦ θηρίον, τώρα μέλλει νὰ ἔλθῃ τὸ τέλος σου καὶ νὰ ἀπολεσθῇς διὰ τῆς θείας Προνοίας, ἀκολούθει μοι». Εὐθὺς τότε ὁ δράκων δαγκάσας διὰ τῶν ὀδόντων του τὴν ἄκραν τοῦ φαιλονίου τοῦ Ἁγίου, ἐσύρετο ἀπ’ αὐτό. Πορευθεὶς δὲ μακρὰν τῆς Ἐκκλησίας εἰς ἀπόστασιν βολῆς τόξου καὶ φθάσας εἰς μίαν φάραγγα, ἡ ὁποία περιεστοιχεῖτο ἑκατέρωθεν ὑπὸ δύο λόφων, ἐκεῖ ἐστάθη εἰς προσευχὴν πρὸς τὸ τέλος τῆς ὁποίας εἶπε καὶ τοῦτον τὸν τελευταῖον λόγον· «Κύριε ὁ Θεός, ὁ εἰπὼν εἰς τοὺς πιστούς σου νὰ πατῶσιν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, αὐτὸς εὐδόκησον ὥστε καὶ ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος νὰ πατήσω ἐπὶ τοῦ δράκοντος τούτου εἰς τὸν τόπον ταύτης τῆς φάραγγος». Καὶ ὤ τοῦ θαύματος! Εὐθὺς ἠγέρθη ὑψηλὰ ὁ δράκων καὶ κατεκρημνίσθη ἐντὸς τοῦ χάσματος ἐκείνου τῆς φάραγγος· ἔπεσον δὲ ἐπ’ αὐτοῦ οἱ δύο ἐκεῖνοι λόφοι, οἵτινες ἐπλήρωσαν τὸ χάσμα τῆς φάραγγος, οὕτως ὥστε ἔγινεν ὁ τόπος ἐπίπεδος. Ὁ δὲ Γέρων, εὐχαριστήσας τὸν Θεόν, ἐπέστρεψεν εἰς τὸ κελλίον του, ὅτε γίνεται ἄλλο τεράστιον καὶ ἐξαίσιον θαυματούργημα, οἱ ὄφεις, οἵτινες εἶχον τὰς φωλέας των ὑπὸ τὴν κέλλαν τοῦ Ὁσίου καὶ ἠνώχλουν αὐτὸν ἐπὶ τοσαῦτα ἔτη, βλέποντες τὸ πρόσωπον τοῦ Ἁγίου τοσοῦτον δεδοξασμένον ὑπὸ θείου φωτός, δὲν ἀντεῖχον, ἀλλ’ ὡς νὰ ἐξεδιώκοντο ἀπὸ φλόγα πυρός, εὐθὺς ἀγεληδὸν ἔφυγον καὶ ἐλθόντες εἰς τὸν τόπον τοῦ καταχωσθέντος δράκοντος, ἐκεῖ ὅλον τὸ ἄπειρον πλῆθος αὐτῶν ἐθανατώθη. Ἔπειτα ἦλθον ἔκ τινος μέρους πτηνὰ πολλά, ὡς νὰ ἦσαν ἀπεσταλμένα παρά τινος καὶ κατέφαγον ὅλους τοὺς ὄφεις ὁμοῦ.