Μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ὅπου εἶχεν οὗτος ὁ Ὅσιος, ἦτο καὶ πολλὰ διακριτικὸς εἰς τὴν κατάκρισιν καὶ δὲν κατέκρινέ τινα ἁμαρτάνοντα, ἀλλ’ ἐσυγχώρει τὸν πταίστην ὡς συμπαθέστατος καὶ πολλοὺς ἄλλους ἐνουθέτει εἰς ὁμοίαν συμπάθειαν μὲ γνωστὰ παραδείγματα. Ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἀκούσατε ἓν καὶ θὰ λάβητε πολλὴν ὠφέλειαν.
Ἥμαρτέ ποτε εἷς Μοναχὸς καὶ ἐφανερώθη ἡ ἁμαρτία του· ὅθεν ὅλοι οἱ πατέρες τῆς Σκήτης ἐσυνάχθησαν νὰ τον κρίνωσιν· ἐπροσκάλεσαν καὶ τοῦτον τὸν τρισόλβιον, ὅστις δὲν ἤθελε νὰ ὑπάγῃ· ἀλλ’ ἐπειδὴ τὸν ἐβίασαν, ἀπῆλθε καὶ μὴ θέλων, ἵνα μὴ φανῇ παρήκοος. Ἀλλ’ εὗρε μίαν σοφωτάτην μέθοδον, ὡς φρόνιμος, διὰ τῆς ὁποίας ἔκαμεν ὅλους καὶ ἐφοβήθησαν τὴν κρίσιν τοῦ Θεοῦ καὶ ἀφῆκαν τὸν πταίσαντα ἀτιμώρητον, ἵνα τὸν κρίνῃ ὁ δίκαιος κριτής, ὁ ἐλεήμων καὶ εὔσπλαγχνος, ἤτοι ἔβαλεν ἄμμον πολλὴ εἰς μίαν σπυρίδα τρυπητὴν καὶ βαστάζων αὐτὴν ἀπῆλθεν ὑπὸ ἱδρῶτος πολλοῦ περιρρεόμενος καὶ ἀσθαίμων εἰς τὴν σύναξιν. Οἱ δὲ Ἀσκηταὶ προϋπαντήσαντες αὐτὸν εὐλαβῶς καὶ βλέποντες τὴν ἄμμον ὅτι ἐχύνετο ὄπισθεν, τὸν ἠρώτησαν, τὶ ἐσήμαινεν ἡ πρᾶξις αὕτη τοῦ φορτίου του. Ὁ δὲ ἀπεκρίθη βαρέως ἀναστενάζων· «Αὐτὰ ὅπου βαστάζω ὄπισθεν εἶναι τὰ ἁμαρτήματά μου τὰ βαρέα καὶ ἀναρίθμητα, τὰ ὁποῖα ἀπέρριψα ὄπισθεν, ἵνα μὴ τὰ βλέπω καὶ ἦλθον νὰ κρίνω τὸν ἀδελφόν μου δι’ ἓν μικρὸν ἐλάττωμα καὶ οὐχὶ πάθος σύνηθες εἰς αὐτόν».
Ταῦτα ἀκούσαντες κατενύχθησαν ἅπαντες, γινώσκοντες ὅτι δι’ ἐκείνους τὰ ἔλεγε καὶ οὕτω ἀφῆκαν τοῦ ἀδελφοῦ τὸ ἁμάρτημα, ὅστις ἐπῆρεν ἀπὸ ὅλους συγχώρησιν καὶ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ ἴδια. Ὁ δὲ Μωϋσῆς ὑπέστρεψεν εἰς τὸ κελλίο του καὶ παντὶ σθένει ἠγωνίζετο καὶ τόσον προέκοψεν εἰς τὰ τῆς ψυχῆς, ὥστε τὸν ἠξίωσεν ὁ Θεὸς νὰ λάβῃ καὶ τὴν ἱερωσύνην, ὡς ἀνακαθαρθεὶς καὶ ἀναγεννηθεὶς διὰ τοῦ λουτροῦ τῆς παλιγγενεσίας, ἤτοι τοῦ βαπτίσματος. Διότι ἀκούων ὁ Ἐπίσκοπος τὴν θαυμασίαν πολιτείαν του, ἠθέλησε νὰ τὸν στολίσῃ διὰ τοῦ τῆς ἱερωσύνης ἀξιώματος, ἐφ ᾧ καὶ καταβὰς μίαν ἑορτὴν εἰς τὸ Κυριακὸν τὸν ἐχειροτόνησεν Ἱερέα καὶ μὴ θέλοντα. Ἔπειτα εἶπε πρὸς αὐτὸν χαρεντιζόμενος· «Ἰδοὺ Ἀββᾶ Μωϋσῆ, ὅτι ἄσπρισες τώρα καὶ ἔγινες ὁλόλευκος». Ὁ δὲ εὐλαβῶς ἀπεκρίθη μὲ πρᾳότητα· «Πάτερ πατέρων, τὰ ἔξωθεν ἐλευκάνθησαν ἢ τὰ ἔσωθεν;».