ὁ δὲ θηριόγνωμος πατὴρ αὐτῆς τρέξας κατόπιν της, τὴν κτυπᾷ μὲ ἕνα λίθον εἰς τὸ μέτωπον καὶ τῆς συνέτριψε τοὺς ὀδόντας, εἶτα σπασάμενος τὴν μάχαιράν του ἀπέκοψε τὴν ἁγίαν της κεφαλήν, τῇ Α’ Αὐγούστου, τοῦ ἔτους 375 μ. Χ. καὶ οὕτως ἔλαβεν ἡ ἀοίδιμος τὸν στέφανον τοῦ μαρτυρίου. Ἡ δὲ μία δούλη τῆς Ἁγίας ἔστεκεν ἀντίκρυ καὶ ἐθεώρει τὰ γενόμενα· τὴν δὲ ἄλλην τὴν ἐπῆρε καὶ τὴν ἔβαλεν ἀκουσίως ὁ Ἑλλάδιος εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν Πελοπόννησον εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ. Ἡ δὲ πρώτη δούλη, ἥτις ἦτο κρυμμένη ἄντικρυ καὶ ἐθεώρει, ὅταν ἔφυγε τὸ πλοῖον, ἦλθεν εἰς τὸ λείψανον τῆς Ἁγίας μακαρίζουσα καὶ καταφιλοῦσα αὐτὸ μετὰ δακρύων καὶ εὐλαβῶς ἐκήδευσε τὸ μακάριον ἐκεῖνο λείψανον εἰς τόπον ὑψηλόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἦτο νεκρά, εἰς τὸ ὄρος ἐπάνω. Διὰ ταύτην λοιπὸν τὴν αἰτίαν τὸ ὄρος αὐτὸ ὀνομάζεται ἕως τὴν σήμερον ὄρος τῆς Ἁγίας Ἐλέσας.
Ἡ δὲ δούλη τῆς Ἁγίας ἔμεινεν εἰς αὐτὸν τὸν τόπον τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ ἤκουε πολλὰς ψαλμῳδίας Ἀγγέλων ἐπάνω τοῦ τάφου κατὰ πᾶσαν νύκτα, ἐθεώρει δὲ καὶ φῶς οὐράνιον ὅπερ περιέλαμπεν ἄνωθεν τοῦ τάφου τῆς Ἁγίας, αὐτὴ δὲ ἐδόξαζε τὸν Θεόν, ἐμακάριζε δὲ καὶ τὴν Ἁγίαν εἰς τὰ θεωρούμενα. Μετὰ δὲ τεσσαράκοντα ἡμέρας ἦλθεν ἓν πλοῖον τῶν Χριστιανῶν εἰς αὐτὴν τὴν νῆσον, καὶ κατελθοῦσα αὐτὴ ἀπὸ τοῦ ὄρους εἰσῆλθεν εἰς αὐτὸ καὶ ἀνεχώρησεν ἐκ τῆς νήσου, διηγεῖτο δὲ ἅπαντα τὰ περὶ τῆς Ἁγίας γενόμενα εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν, τὰς ὁποίας διώδευσε· πολλοὶ δὲ τῶν Χριστιανῶν, ἀκούοντες τὰ τοιαῦτα, ἤρχοντο εἰς τὴν νῆσον ταύτην χάριν εὐλαβείας καὶ προσκυνήσεως τῆς Ἁγίας, ἔκτισαν δὲ καὶ μικρὸν Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας ἐκεῖ ὅπου ἦτο τὸ ἅγιον αὐτῆς καὶ μαρτυρικὸν λείψανον.
Ὁ Ναὸς αὐτὸς ἔγινε πηγὴ θαυμάτων εἰς τοὺς προσερχομένους μετὰ πίστεως, διότι ἐφημίσθη τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας, καὶ προσήρχοντο πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πλησιοχώρους τόπους, καὶ ἑώρταζον τὴν μνήμην της (κατὰ τὴν πρώτην τοῦ Αὐγούστου μηνός, διότι εἰς αὐτὴν τὴν ἡμέραν ἀπετμήθη) καὶ ἐλάμβανον πολλὰς εὐεργεσίας καὶ χάριτας σωτηριώδεις ἀπὸ τὴν Ἁγίαν, ὀλίγον δὲ κατ’ ὀλίγον κατῴκουν εἰς τὴν νῆσον ταύτην, καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τῆς Ἁγίας εἰς ὀλίγους χρόνους κατῳκήθη ἡ νῆσος αὕτη ὅλη ἀπὸ πλῆθος λαοῦ, πάντες δὲ εἰς τὴν μνήμην αὐτῆς συνηθροίζοντο μετὰ λαμπάδων καὶ θυμιαμάτων δοξάξοντες καὶ ὑμνολογοῦντες εἰς τὴν πανήγυριν αὐτῆς.