Μίαν ὅθεν τῶν ἡμερῶν εἶπεν ὁ πατὴρ αὐτῆς εἰς τὴν Ἐλέσαν· «Τέκνον μου Ἐλέσα, θεωρῶ, ὅτι οἱ θεοί μας σὲ ηὔξησαν εἰς ἡλικίαν καὶ χάριν καὶ βλέπων σε, καὶ ἐγὼ ἔχω μεγάλην χαρὰν εἰς τὴν καρδίαν μου. Θέλω λοιπὸν νὰ σὲ ἀναπαύσω ἀπὸ τὰ βάσανα διὰ νὰ χαρῇς τὴν ζωήν σου, καὶ πρέπει νὰ ἀκούσῃς τοὺς λόγους μου· καὶ ἄν μοῦ ἀκούσῃς, ἐγὼ θέλω σὲ τιμήσει καὶ θέλω σὲ ἀξιώσει μὲ πολλὰ πλούτη καὶ τιμήν, τῶν ὁποίων ἄλλος δὲν ἠξιώθη. Ἐγὼ θέλω νὰ σὲ ὑπανδρεύσω διὰ νὰ λάβω καὶ ἐγὼ χαρὰν καὶ εὐφροσύνην καὶ νὰ ἐλευθερωθῇς καὶ σὺ ἀπὸ τὰς θλίψεις τῆς ὀρφανίας, καὶ ὅποιον θέλεις ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας τῆς χώρας νὰ σοῦ δώσω διὰ σύζυγον καὶ νὰ σοῦ δώσω καὶ ὅλα μου τὰ πλούτη. Ἠξεύρεις ὅτι σὺ εἶσαι τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου». Ἡ δὲ τοῦ Κυρίου φρονιμωτάτη δούλη Ἐλέσα ἀπεκρίθη καὶ λέγει πρὸς τὸν πατέρα της· «Πάτερ, ἐγὼ δὲν εἶμαι ἐπὶ τοῦ παρόντος ἑτοίμη διὰ γάμον, καὶ παρακαλῶ σε, ἄφες αὐτὸν τὸν λογισμὸν δι’ ἐμέ, καὶ ὁ Θεὸς θέλει μὲ ὁδηγήσει μετὰ καιρόν». Αὐτὸς δὲ ἀπεκρίθη· «Διατί, τέκνον μου; τοῦτο γίνεται εἰς ἐμὲ ἀνάπαυσις καὶ μὴ παρακούσῃς τοὺς λόγους μου». Ἐκείνη δὲ ἐσιώπησεν· ὁ δὲ πατὴρ αὐτῆς πολλάκις τῆς ἔλεγε τὰ ὅμοια, παρακινῶν αὐτὴν νὰ ὑπανδρευθῇ, αὐτὴ δὲ μὴ θέλουσα νὰ ἀκούσῃ, στρέφουσα τὸ πρόσωπόν της ἐσιώπα, μόνον κρυφίως ἔλεγε προσευχομένη· «Εἰς Σέ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ μου, παραδίδω τὴν ψυχήν μου καὶ Σύ, Χριστέ μου, οἰκονόμησόν με ὡς θέλεις, καὶ φύλαξόν με, διὰ νὰ σωθῇ ἡ ψυχή μου, νὰ φυλάξω τὴν παρθενίαν μου ἄφθορον, καὶ δός μοι ὑπομονὴν νὰ ὑπομένω τοὺς λόγους τοῦ ἀσεβοῦς πατρός μου».
Μετὰ δὲ ἡμέρας πολλὰς ἐταξίδευσεν ὁ πατὴρ αὐτῆς εἰς τόπον μακρινόν. Ἡ δὲ Ἐλέσα, ἰδοῦσα ὅτι ὁ πατὴρ αὐτῆς ἀνεχώρησε, λέγει εἰς τὸν ἑαυτόν της· «Ἰδοὺ καιρὸς ἐπιτήδειος, ἰδοὺ καιρὸς σωτηρίας· Σὺ Κύριε, πολυέλεε καὶ πολυεύσπλαγχνε, διὰ πρεσβειῶν τῆς παναχράντου σου Μητρὸς καὶ πάντων σου τῶν Ἁγίων, καὶ διὰ τῶν εὐχῶν τῆς καλῆς μου μητρός, ὅστις οἰκονομεῖς τὴν βοήθειαν καὶ σωτηρίαν ἐκείνων οἱ ὁποῖοι σὲ παρακαλοῦσι μὲ πίστιν, ὁδήγησον κἀμὲ εἰς ὁδὸν σωτηρίας, λύτρωσόν με ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ ἀσεβεστάτου πατρός μου, καὶ φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου». Εὐθὺς τότε ἤρχισε καὶ διεμοίρασε πολλὰς ἐλεημοσύνας εἰς πτωχοὺς καὶ ὀρφανὰ καὶ εἰς ἱεροὺς τόπους, ἔπεμψε δὲ καὶ μίαν ἀπὸ τὰς πλέον θαρραλέας δούλας της καὶ ἐκάλεσε ναύτην τινὰ καὶ τοῦ λέγει· «Θέλω νὰ μὲ περάσῃς κρυφίως μὲ τὸ πλοῖόν σου εἰς τὴν νῆσον τῶν Κυθήρων καὶ ἐγὼ θέλω πληρώσει καλῶς τὸν κόπον σου».