ἔμαθε δὲ καὶ ἀπὸ τὴν μητέρα της διαφόρους προσευχὰς καὶ τὰς ἔλεγε καθ’ ἡμέραν καὶ νύκτα, ἔκαμνε νηστείας καὶ ἐλεημοσύνας καὶ ἔπεμπε κρυφίως εἰς τοὺς Ἱερεῖς καὶ ἐτέλουν λειτουργίας διὰ σωτηρίαν τῆς ψυχῆς αὐτῆς, τὴν δὲ θρησκείαν ἢ μᾶλλον εἰπεῖν ἀσέβειαν καὶ ἀθεότητα τοῦ πατρός της ἐβδελύσσετο, καθὼς καὶ αὐτὸν ὁμοίως ὡς ἄπιστον καὶ εἰδωλολάτρην. Ὅταν δὲ ἔφθασεν εἰς ἡλικίαν ἐτῶν δεκατεσσάρων, ἐγνώρισεν ἡ μήτηρ αὐτῆς Εὐγενία τὸ τέλος τῆς ζωῆς της. Ὅθεν καλέσασα τὴν ἠγαπημένην της θυγατέρα τῆς λέγει· «Ἠγαπημένη καὶ περιπόθητος θυγάτηρ μου Ἐλέησα, θεωρῶ ὅτι ἐγγίζει τὸ τέλος μου καὶ δὲν λυποῦμαι δι’ αὐτό, εἰμὴ μόνον διὰ τὸν χωρισμόν σου· διότι ὁ πατήρ σου εἶναι ἀσεβὴς καὶ θέλει ἔχεις ἐνόχλησιν ἐξ αὐτοῦ εἰς κάθε καιρόν. Σὺ ὅμως, θύγατερ, φύλαξον τὴν πίστιν σου τὴν ἁγίαν καθαρὰν καὶ ἀμώμητον ἕως εἰς τὸ τέλος τῆς ζωῆς σου, καθὼς ἐδιδάχθης ἀπὸ ἐμὲ τὴν ταπεινήν, διότι θέλει σὲ ἀξιώσει ὁ Κύριος νὰ γίνῃς ἰδική του, νὰ λάβῃς τὸν ἀμάραντον στέφανον εἰς τὴν οὐράνιον αὐτοῦ Βασιλείαν, νὰ σὲ δοξάσῃ καὶ εἰς τὴν μέλλουσαν ζωήν». Ἀσπασαμένη εἶτα αὐτὴν μετὰ δακρύων καὶ δίδουσα εὐχὴν καὶ εὐλογίαν ἐξέπνευσεν.
Ἡ δὲ Ἐλέσα ἐλυπήθη σφοδρῶς καὶ ἔκλαυσε πικρῶς τὴν στέρησιν τῆς μητρικῆς ἀγάπης καὶ συντροφίας καὶ ἀπολαύσεως καλῆς νουθεσίας· ἀλλ’ ὅμως, δίδουσα δόξαν τῷ Θεῷ ἐνεταφίασεν αὐτὴν χριστιανικῶς, διότι καὶ ὁ ἄνδρας της τὴν ἠγάπα θερμῶς διὰ τὰς καλάς της ἀρετάς, οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα νὰ ἐξετάσῃ περὶ αὐτῆς, ἐπειδὴ ἦτο ὁ πρῶτος ἄρχων καὶ πλουσιώτατος. Ἔμεινε δὲ ἡ Ἐλέσα μόνη κυρία τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ὡς ἤθελεν ᾠκονόμει τοὺς δούλους καὶ τὰς δούλας αὐτῆς καὶ ἅπαντα τὰ τοῦ οἴκου. Καὶ τίς διηγήσεται τὰς προσευχὰς καὶ νηστείας καὶ ἐλεημοσύνας καὶ ἄλλας ἀρετὰς τὰς ὁποίας ἐξετέλει θεαρέστως; Κάθε ὥραν παρέδιδε τὸν ἑαυτόν της εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ εἰς τὴν πανάχραντον αὐτοῦ Μητέρα καὶ παρεκάλει νὰ τὴν ἀξιώσῃ νὰ τελειώσῃ τὴν ζωήν της εἰς τὴν ἀληθινὴν πίστιν καὶ νὰ τὴν λυτρώσῃ ἀπὸ τὴν ἀσέβειαν τοῦ πατρός της. Ὕστερον δέ, ἕνα χρόνον μετὰ τὸν θάνατον τῆς μητρός της, ἐσυλλογίσθη ὁ πατὴρ αὐτῆς, ὅτι ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ Ἐλέσα ἦτο εἰς ἡλικίαν νὰ τὴν ὑπανδρεύσῃ, διότι τὴν ἠγάπα πολὺ διὰ τὴν ὡραιότητα, τὴν φρόνησιν καὶ τὴν ταπείνωσίν της καὶ τὰς λοιπὰς ἀρετὰς μὲ τὰς ὁποίας ἦτο ἐστολισμένη, καὶ ἦτο περίφημος εἰς τὴν χώραν καὶ ἐκλεκτοτέρα ἀπὸ ὅλας τὰς συνομηλίκους αὐτῆς.