καὶ ἀντὶ τῶν τριχίνων ἐνδυμάτων, μὲ τὰ ὁποῖα ἐκακοπάθησαν εἰς τὸν πρόσκαιρον τοῦτον κόσμον, χαρίζει εἰς αὐτοὺς στολὴν ἔνδοξον· ἀντὶ δὲ τῶν χόρτων καὶ τοῦ ὀλίγου ὕδατος, γίνεται εἰς αὐτοὺς ὁ Χριστὸς βρῶσις καὶ πόσις· ἀντὶ δὲ τῶν ὀπῶν τῆς γῆς, εἰς τὰς ὁποίας αὐτοὶ κατῴκησαν, χαρίζει εἰς αὐτοὺς ὁ Χριστὸς τὸν μέγαν Παράδεισον. Ἐπειδὴ ἐπεθύμησαν νὰ ἔχωσι θλῖψιν εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, χαρίζει εἰς αὐτοὺς τὴν μεγάλην ἐκείνην χαράν. Δὲν εἶναι ὅμως δυνατὸν μὲ τὸν λόγον νὰ φανερώσῃ τις τὴν πολλὴν εὐφροσύνην, τὴν ὁποίαν θὰ ἀπολαύσωσι πάντες οἱ Ἅγιοι, ὅσοι ἐθλίβησαν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον θεληματικῶς, καὶ ἐπολέμησαν τὰ μιαρὰ πάθη, καὶ ἐνίκησαν τὸν ἐχθρόν, φυλάξαντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου.
Διὰ τοῦτο μακαρίζουσι τοὺς Ἁγίους οἱ Ἄγγελοι, καὶ λέγουσι πρὸς αὐτούς· «Μακάριοι εἶσθε σεῖς, διότι μὲ τὴν φρόνησίν σας καὶ τὴν μεγάλην ὑπομονὴν ἐκυβερνήσατε καλῶς τὸ σκάφος σας διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, καὶ διηυθύνατε αὐτὸ ἀσφαλῶς ἐπὶ τῆς γῆς εἰς τὰς ἐντολὰς τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀγαθοῦ Δεσπότου. Διὰ τοῦτο κατηντήσατε εἰς ἀσφαλῆ λιμένα, καὶ ἀπηλαύσατε τὸν Χριστόν, τὸν ὁποῖον ἐποθήσατε. Τώρα δὲ σᾶς συγχαίρομεν, ὦ μακάριοι, διότι ἀπηλλάγητε ἀπὸ τὰς παγίδας τοῦ ἐχθροῦ, καὶ ἤλθετε εἰς τὸν Χριστόν, ὅστις σᾶς ἐστεφάνωσε, καὶ εἶσθε ἤδη κληρονόμοι τῆς Βασιλείας του». Ἀμήν.