Ὁ βίος αὐτῶν μὲ φοβίζει νὰ προσέλθω κρυφίως εἰς αὐτούς, εἰς τοῦτο δὲ συνίσταται τὸ νὰ προσέλθῃ τις εὐθὺς εἰς αὐτούς, ὅτι ὅταν κλίνωσι γόνυ διὰ νὰ προσευχηθῶσι, δύνανται νὰ μὲ κάμωσιν ἑδραῖον, ἐνῷ εἶμαι ἀμελής· ὅταν ὑψώνωσι τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, τότε ἐνδυναμοῦται ἡ φωνή μου, ὅπως πιστῶς ὑμνήσω τὸν Θεόν· ὅταν λιτανεύωσι, τότε ἀνυψοῦται ὁ νοῦς μου καὶ χαίρει εἰς τὴν πρᾳότητα αὐτῶν· ὁμοίως καὶ ἡ γλῶσσά μου χαίρει εἰς τὴν πολιτείαν αὐτῶν. Ἐὰν δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν χύσῃ ἓν νέφος δακρύων ὑπὲρ τῶν πταισμάτων ἡμῶν, εὐθὺς θὰ εἰσακουσθῇ. Πρὸς αὐτὸν τὸν Χριστὸν παρωμοιώθησαν οἱ Ἅγιοι ἐκεῖνοι, καὶ ἐξ αὐτοῦ ἔχουσιν οἴκους ἐν τῇ ἐρήμῳ. Διότι δὲν ἐμποδίζει τοὺς ἀγαθοὺς θησαυρούς του ἀπὸ τοὺς ἐρχομένους καὶ τὴν ἐνάτην ἤ ἑνδεκάτην ὥραν, ἀλλ’ ὡς ἀγαθὸς Δεσπότης δίδει πρῶτον τὸν μισθὸν εἰς τὸν ἐργάτην, ὅστις ἦλθε καὶ εἰργάσθη εἰς τὸν ἀμπελῶνα τὴν ἑνδεκάτην ὥραν. Προθύμως ἀνοίγεται ὁ θησαυρός, καὶ δίδεται ὁ πλοῦτος εἰς τοὺς θέλοντας νὰ προσέλθωσι, καὶ νὰ στολισθῶσι διὰ τῆς δόξης, διὰ τῆς ὁποίας αὐτοὶ πάντοτε εἶναι ἐστολισμένοι, καὶ νὰ ἀναλάβωσι τύπους καλοὺς καὶ ἐνδόξους, καὶ νὰ γίνωσι μιμηταὶ τῆς πολιτείας τούτων.
Ἐάν τις πάλιν σπουδάσῃ νὰ ὑπάγῃ, καὶ νὰ στολισθῇ διὰ τῆς στολῆς, τὴν ὁποίαν ἐκεῖνοι ἔχουσι, πλουτεῖ τὸν πλοῦτον ἐκείνων. Καὶ ἂν τις μείνῃ πλησίον αὐτῶν, εὐθὺς ἀρχίζει νὰ χαρίζῃ εἰς τοὺς ζητοῦντας δεήσεις, καθὼς αὐτοὶ χαρίζουσιν εἰς ἅπαντας τοὺς αἰτοῦντας, καὶ δίδουσιν εἰς πάντας, ἐξ ὅσων αὐτοὶ ἔχουσι. Προσελθόντες ἄς λάβωμεν καλὴν δόσιν παρ’ αὐτῶν, εὐχὴν ὁμοῦ καὶ τρυφήν· ἄς λάβωμεν τὴν ἀγάπην αὐτῶν, ἥτις εἶναι ἔνδοξος περισσότερον παρὰ τὸν τίμιον λίθον, καὶ τὸν ἔνδοξον σμάραγδον, καὶ ἀντὶ μαργαριτῶν ἂς λάβωμεν τὴν Πίστιν αὐτῶν. Σύ, ὦ ἔνδοξος δύναμις, διὰ τὴν ὁποίαν αὐτοὶ πλανῶνται εἰς τὰ ὄρη καὶ εἰς τὰ βουνὰ καὶ σπήλαια καὶ ὀπάς, δίδε μου δύναμιν, καὶ στερέωσον τὴν γλῶσσαν μου, διὰ νὰ δυνηθῶ νὰ λαλήσω τὴν πολιτείαν τούτων, καὶ νὰ μὴ παραλείψω οὐδὲν ἐκ τοῦ λαμπροῦ αὐτῶν ἀγῶνος. Διὰ τοῦτο λοιπὸν ἂς ρίψωμεν ἀφ’ ἑαυτῶν τὰ ὅπλα τοῦ Σατανᾶ, καὶ καθαρίσαντες ἐντελῶς τὰς καρδίας ἡμῶν, καὶ ποιήσαντες εἰς ἑαυτοὺς πτερὰ περιστερᾶς, καὶ ἀναπετάξαντες, ἂς φθάσωμεν διὰ νὰ ἴδωμεν τὴν διδασκαλίαν αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀφῆκαν τὰς πόλεις καὶ τοὺς θορύβους αὐτῶν καὶ ἐπόθησαν μᾶλλον τὰ ὄρη καὶ τὴν ἔρημον.