ΕΙΣ τὸν Μωσαϊκὸν Νόμον προσέταξεν ὁ Θεὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καθ’ ἕκαστον ἔτος νὰ προσφέρωσιν εἰς τὸν Θεὸν τὸ δέκατον ἐξ ὅλων τῶν εἰσοδημάτων των, ἐκτελοῦντες δὲ τὴν ἐντολὴν ταύτην ηὐλογοῦντο εἰς ὅλα τὰ ἔργα των. Τοῦτο γνωρίζοντες καλῶς οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐσκέφθησαν, πρὸς βοήθειαν καὶ εὐεργεσίαν τῶν ψυχῶν μας, νὰ παραδώσουν εἰς ἡμᾶς ἐντολὴν μεγαλυτέραν καὶ σπουδαιοτέραν, νὰ ἀφαιροῦμεν τὸ ἓν δέκατον τῶν ἡμερῶν τῆς ζωῆς μας, καὶ τρόπον τινὰ νὰ τὰς ἀφιερώνωμεν εἰς τὸν Θεόν, ὥστε δι’ αὐτῶν νὰ λαμβάνωμεν συγχώρησιν διὰ τὰς ἁμαρτίας μας ὅλου τοῦ ἔτους. Λαβόντες λοιπὸν τὴν ἀπόφασιν αὐτὴν ὥρισαν ὡς ἁγίας ἀπὸ τὰς τριακοσίας ἑξήκοντα πέντε ἡμέρας ὅλου τοῦ ἔτους αὐτὰς τὰς ἑπτὰ ἑβδομάδας τῶν νηστειῶν· οὕτω δηλαδὴ ἐχώρισαν ἑπτὰ ἑβδομάδας.
Σὺν τῷ χρόνῳ ὅμως οἱ Πατέρες ἡμῶν ἔκριναν, ὅτι ἔπρεπε νὰ προστεθῇ εἰς αὐτὰς μία ἀκόμη ἑβδομάς, ἀφ’ ἑνὸς μὲν διὰ νὰ προγυμνάζωνται καὶ τρόπον τινὰ διὰ νὰ συνηθίζουν σιγὰ-σιγὰ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι πρόκειται νὰ εἰσέλθουν εἰς τὸν κόπον τῶν νηστειῶν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ διὰ νὰ τιμήσουν τὰς νηστείας μὲ τὸν ἁριθμὸν τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς (τῶν τεσσαράκοντα ἡμερῶν), τὴν ὁποίαν ἐνήστευσεν ὁ Κύριος ἡμῶν. Αἱ ὀκτὼ δηλαδὴ ἑβδομάδες, ὅταν δὲν συνυπολογίσωμεν εἰς αὐτὰς τὰ Σάββατα καὶ τὰς Κυριακάς, ἔχουν τεσσαράκοντα νηστησίμους ἡμέρας. Προστίθεται δὲ εἰς αὐτὰς καὶ ἡ ἰδιαιτέρως τιμωμένη νηστεία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, διότι ἡ κατ’ αὐτὸ τηρουμένη νηστεία εἶναι ἡ ἱερωτάτη καὶ ἡ μοναδικὴ νηστεία ἐν ἡμέρᾳ Σαββάτῳ ἐξ ὅλων τῶν Σαββάτων τοῦ ἔτους [1].
Αἱ δὲ ἑπτὰ ἑβδομάδες χωρὶς τὰ Σάββατα καὶ τὰς Κυριακὰς περιέχουν τριάκοντα πέντε ἡμέρας νηστείας ἂν εἰς ταύτας προστεθῇ καὶ τὸ Μέγα Σάββατον καὶ τὸ ἥμισυ τῆς λαμπρᾶς καὶ φωτοποιοῦ νυκτὸς τῆς Ἀναστάσεως, γίνονται τριάκοντα ἓξ καὶ ἡμίσεια ἡμέραι, αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν ἀκριβῶς τὸ ἓν δέκατον τῶν τριακοσίων ἑξήκοντα πέντε ἡμερῶν ὅλου τοῦ ἔτους. Διότι τὸ ἓν δέκατον τῶν τριακοσίων εἰναι τριάκοντα καὶ τῶν ἑξήκοντα τὸ ἓν δέκατον εἶναι ἓξ καὶ τῶν πέντε, τὸ ἥμισυ τῆς ἡμέρας. Ἰδοὺ αἱ τριάκοντα ἓξ καὶ ἡμίσεια ἡμέραι, καθὼς εἴπομεν· αὕτη εἶναι ἡ δεκάτη, ἠμποροῦμεν νὰ εἴπωμεν, ὁλοκλήρου τοῦ ἔτους, τὴν ὁποίαν ὥρισαν πρὸς μετάνοιαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἡ ὁποία μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας ὅλου τοῦ ἔτους, ὡς εἶπον.