Καὶ αὐτὰ μὲν εἶδεν ἡ βασίλισσα Θεοδώρα· ὁ δὲ Πατριάρχης, ὁ ἱερὸς Μεθόδιος, κατὰ τὸ διάστημα ὅπου ἐγίνοντο αἱ προσευχαὶ καὶ αἱ δεήσεις τῆς Ἐκκλησίας διὰ τὸν Θεόφιλον, λαβὼν χαρτίον ἄγραφον ἔγραψεν εἰς αὐτὸ ὅλων τῶν αἱρετικῶν βασιλέων τὰ ὀνόματα, θέσας τελευταῖον καὶ αὐτοῦ τοῦ Θεοφίλου τὸ ὄνομα, ἔβαλε δὲ αὐτὰ ὑποκάτω τῆς ἁγίας Τραπέζης. Ὅταν δὲ ἔφθασεν ἡ Παρασκευὴ ἰδοὺ βλέπει καὶ αὐτὸς Ἄγγελόν τινα φοβερόν, ὅστις εἰσῆλθεν ἐντὸς τοῦ μεγάλου Ναοῦ. Πλησιάσας δὲ εἰς τὸν Πατριάρχην λέγεται ὅτι εἶπε πρὸς αὐτόν· «Εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, Ἐπίσκοπε, καὶ ἔλαβε συγχώρησιν ὁ βασιλεὺς Θεόφιλος. Παῦσον ὅμως εἰς τὸ ἑξῆς καὶ μὴ ἐνοχλῇς περὶ αὐτοῦ τὸν Θεόν». Ὁ δὲ Πατριάρχης θέλων νὰ ἴδῃ, ἂν εἶναι ἀληθινὸν τὸ ὅραμα, κατέβη ἀπὸ τὸν θρόνον καὶ λαβὼν τὸ χαρτίον καὶ ξεδιπλώσας αὐτὸ εὗρεν (ὤ τῶν ἀκαταλήπτων τοῦ Θεοῦ κριμάτων!) ἐξηλειμμένον θεόθεν τελείως τὸ τοῦ Θεοφίλου ὄνομα. Τοῦτο μαθοῦσα ἡ Βασίλισσα ἄκρως ἐχάρη καὶ διεμήνυσεν εἰς τὸν Πατριάρχην νὰ συναθροίσῃ ὅλον τὸν λαόν, μετὰ τῶν τιμίων Σταυρῶν, καὶ τῶν ἁγίων Εἰκόνων, εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ νὰ ἀποδοθῇ εἰς αὐτὴν ὁ στολισμὸς τῶν ἁγίων Εἰκόνων καὶ νὰ φανερωθῇ εἰς ὅλους τὸ ξένον καὶ παράδοξον τεράστιον.
Πάντων λοιπὸν σχεδὸν συναχθέντων εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν μετὰ κηρῶν καὶ λαμπάδων ἦλθε καὶ ἡ Βασίλισσα μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς, καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες ἔκαμαν λιτανείαν μετὰ τῶν ἁγίων Εἰκόνων καὶ τῶν θείων καὶ σεβασμίων τοῦ Σταυροῦ Ξύλων καὶ τοῦ ἱεροῦ καὶ τοῦ θείου Εὐαγγελίου, ἕως ὅτου ἔφθασαν εἰς τὸ λεγόμενον Μίλλιον, ἀνακράζοντες ὅλοι τὸ «Κύριε, ἐλέησον». Μετὰ ταῦτα ἐγύρισαν εἰς τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν καὶ ἐτέλεσαν τὴν θείαν Λειτουργίαν, ἀφοῦ πρότερον οἱ προειρημένοι Ἅγιοι Ἄνδρες ἀνεστήλωσαν τὰς ἁγίας καὶ σεβασμίας Εἰκόνας. Καὶ οἱ μὲν ὑπέρμαχοι τῶν ἁγίων Εἰκόνων εὐσεβεῖς καὶ Ὀρθόδοξοι ἀνεκηρύχθησαν καὶ αἰωνίου μνήμης ἠξιώθησαν, οἱ δὲ ἐναντίοι καὶ μὴ ἀποδεχόμενοι τὴν τιμὴν τῶν ἁγίων Εἰκόνων ἀπεκηρύχθησαν καὶ παρεδόθησαν εἰς τὸ ἀνάθεμα. Ἔκτοτε οἱ Ἅγιοι ἐκεῖνοι Ὁμολογηταὶ καὶ πᾶσα ἡ Ἁγία Ἐκκλησία ἀπεφάσισαν νὰ γίνηται κατ’ ἔτος ἡ τοιαύτη ἱερὰ πανήγυρις, διὰ νὰ μὴ τύχῃ, ὃ μὴ γένοιτο! καὶ πέσωμεν πάλιν εἰς τοιαύτην δυσσέβειαν. Ἀμήν.