Εἰς τοὺς λόγους τούτους τῆς Ἀθανασίας ἀπεκρίθη ὁ Μάρτυς λέγων· «Μὴ κλαῖε δι’ αὐτά. Διότι σοῦ λέγω, ὦ γύναι, ὃτι καθὼς ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου ζητεῖ τὸ φαγητὸν καὶ ἀδύνατον εἶναι νὰ μὴ δώσῃ τις εἰς τὸν ἑαυτόν του νὰ φάγῃ, τοιουτοτρόπως καὶ τὰ παιδία ζητοῦσιν ἀπὸ τὸν Θεὸν χρεωστικῶς νὰ δώσῃ εἰς αὐτὰ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὰ μέλλοντα ἀγαθά του, λέγοντα· «Δικαιοκρίτα Κύριε, ἀντὶ τῶν ἐπιγείων ἀγαθῶν, τῶν ὁποίων μᾶς ἐστέρησας, μὴ στερήσῃς ἡμᾶς τῶν ἐπουρανίων ἀγαθῶν σου». Ταῦτα ἡ Ἀθανασία ἀκούσασα κατενύχθη, καὶ μετέβαλε τὴν λύπην της εἰς χαράν, λέγουσα· «Λοιπὸν ζῶσι τὰ τέκνα μου ἐν οὐρανοῖς, καὶ διατί ἐγὼ νὰ κλαίω;». Ὅθεν στραφεῖσα ἐζήτει τὸν Μοναχὸν ἐκεῖνον, ὅστις τῆς εἶπε τοὺς λόγους αὐτούς. Περιελθοῦσα δὲ τὸν Ναὸν ὃλον καὶ μὴ εὑροῦσα αὐτόν, ἠρώτησε τὸν θυρωρὸν λέγουσα· «Ποῦ εἶναι ὁ Μοναχὸς ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐμβῆκε τώρα ἐδῶ;». Ὁ δὲ θυρωρός, ἐννοήσας ὅτι εἶδεν ὀπτασίαν τινά, ἀπεκρίθη· «Βλέπεις, ὅτι ὅλαι αἱ θύραι εἶναι σφαλισμέναι καὶ λέγεις ποῦ εἶναι ὁ Μοναχός;». Ἡ δὲ Ἀθανασία φοβηθεῖσα ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκόν της, καὶ διηγήθη εἰς τὸν ἄνδρα της ὅσα εἶδε καὶ ἤκουσε καὶ ἐζήτησεν ἀπὸ αὐτὸν νὰ τὴν εἰσαγάγῃ εἰς Μοναστήριον. Ὁ δὲ Ἀνδρόνικος, ἀποδεξάμενος τὸν λόγον μετὰ χαρᾶς, διότι καὶ αὐτὸς ἐπόθει τοῦτο, διεμοίρασε τὸ περισσότερον μέρος τῆς περιουσίας του εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους, τοὺς ὁποίους εἶχεν ἐξηγορασμένους· τὰ δὲ λοιπὰ ὑπάρχοντά του ἀφῆκεν εἰς τὸν πενθερόν του, παραγγείλας εἰς αὐτὸν νὰ ἱδρύσῃ νοσοκομεῖα καὶ ξενοδοχεῖα Μοναχῶν.

Λαβόντες λοιπὸν οἱ Ὅσιοι ὀλίγα ἔξοδα διὰ τὸν δρόμον, κατὰ τὴν νύκτα ἐξῆλθον τῆς πόλεως Ἀντιοχείας ὁ Ἀνδρόνικος καὶ ἡ Ἀθανασία, οἱ δύο μόνοι. Βλέπουσα δὲ ἡ Ἀθανασία μακρόθεν τὸν οἶκόν της, ὕψωσε τοὺς ὀφθαλμούς της εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· «Κύριε Θεέ μου, σὺ ὁ εἰπὼν εἰς τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὴν Σάρραν: «Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου, καὶ δεῦρο εἰς γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω» (Γεν. ιβ’ 1), Σύ, καὶ τώρα ὁδήγησον ἡμᾶς εἰς τὸν φόβον σου· διότι ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν διὰ τὸ ὄνομά σου ἀνοικτὸν τὸν οἶκόν μας καὶ ἐφύγομεν, λοιπὸν μὴ κλείσῃς εἰς ἡμᾶς τὴν θύραν τῆς Βασιλείας σου». Κλαύσαντες δὲ καὶ οἱ δύο, ἀνεχώρησαν ἀπὸ τὴν πατρίδα των. Φθάσαντες δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα προσεκύνησαν τοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἐπεσκέφθησαν καὶ πολλοὺς Πατέρας Ὁσίους.