Τέλος, εὑροῦσα ἡ Ὁσία Μοναχόν τινα ἀπὸ τὸν Ὄλυμπον, ἐκουρεύθη παρ’ αὐτοῦ καὶ ἔγινε Μοναχή· φορέσασα δὲ ἔσωθεν ἀνδρικὰ ἐνδύματα καὶ ἔξωθεν γυναικεῖα ἀνεχώρησε κρυφίως χωρὶς νὰ τὴν ἀντιληφθῇ τις καὶ ἐπῆγεν εἰς τὰ μέρη τοῦ Ὀλύμπου. Ἐκεῖ ἀπορρίψασα τελείως τὰ γυναικεῖα ἐνδύματα καὶ μόνον τὰ ἀνδρικὰ φοροῦσα, εἰσῆλθεν ἐντὸς τοῦ Κοινοβίου καὶ συνωμίλησε μὲ τὸν θυρωρόν, λέγουσα, ὅτι ἔχει μεγάλην ἐπιθυμίαν νὰ συναντήσῃ τὸν Ἡγούμενον. Ὁ θυρωρὸς ἀνήγγειλε τοῦτο εἰς τὸν Ἡγούμενον, ὁ ὁποῖος ἐκάλεσεν αὐτήν· ἡ δὲ Ἄννα, παρασταθεῖσα ἔμπροσθεν τοῦ Ἡγουμένου, ἐρρίφθη εἰς τοὺς πόδας του καὶ ἐζήτει τὴν συνήθη εὐλογίαν. Ὁ Ἡγούμενος, ἀφ’ οὗ τὴν ηὐλόγησεν, ἤγειρεν αὐτήν, νομίζων δὲ ὅτι εἶναι ἀνὴρ εὐνοῦχος τὴν ἠρώτησε· «Διατὶ ἦλθες εἰς ἡμᾶς, ἀδελφέ; καὶ ποῖον εἶναι τὸ ὄνομά σου;». Ἡ δὲ Ἄννα ἀπεκρίθη· «Τὸ μὲν αἴτιον, διὰ τὸ ὁποῖον ἦλθον ἐδῶ, Πάτερ ἅγιε, εἶναι τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μου, ἵνα δηλαδὴ ἡσυχάσω εἰς τὸ ὑπόλοιπον διάστημα τῆς ζωῆς μου καὶ διὰ τῆς ἡσυχίας εὕρω ἵλεων τὸν Θεὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ἂν καὶ εἶμαι πάντῃ ἀνάξιος· ὀνομάζομαι δὲ Εὐφημιανός». Ὁ δὲ Ἡγούμενος εἶπε πρὸς αὐτήν· «Ἐὰν ἔχῃς τέκνον, τοιοῦτον λογισμὸν καὶ ποθῇς ἀληθῶς τὴν σωτηρίαν σου, φεῦγε τὴν παρρησίαν· ἐπειδὴ ἡ φύσις τῶν εὐνούχων εὐκόλως κυριεύεται ἀπὸ τοὺς ἐμπαθεῖς λογισμούς». Ταῦτα δὲ εἰπὼν καὶ τὴν συνηθισμένην ποιήσας εὐχήν, συνηρίθμησεν αὐτὴν μετὰ τῶν λοιπῶν ἀδελφῶν τοῦ Κοινοβίου. Ἡ δὲ ἀοίδιμος Ἄννα τόσον πολὺ προώδευεν, ὥστε ἔγινεν εἰς ὅλους τοὺς Μοναχοὺς τοῦ Κοινοβίου τύπος καὶ παράδειγμα πάσης ἀρετῆς καὶ μάλιστα τῆς ταπεινότητος.
Ὁ δὲ ὑπηρέτης τῆς Ὁσίας, τὸν ὁποῖον εἶχεν ἀφήσει εἰς τὸν οἶκόν της διὰ νὰ οἰκονομήσῃ τὰ πράγματά της, καθὼς τὸν διέταξεν, βλέπων τὴν ἀπουσίαν τῆς κυρίας του, ἐξῆλθεν εἰς ἀναζήτησιν αὐτῆς. Ἀπαντήσας δὲ τὸν Μοναχὸν ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἔκειρε τὴν Ὁσίαν Μοναχήν, ἠρώτα αὐτόν, ἐὰν γνωρίζῃ, ποῦ εὑρίσκεται ἡ κυρία του ἐκείνη, ἡ τὰ γήϊνα καταλιποῦσα καὶ ἐπιζητοῦσα τὰ οὐράνια. Ὁ δὲ Μοναχὸς ἀπεκρίθη· «Ὅτι μὲν ἔμαθον τὴν περὶ ἐκείνης ὑπόθεσιν, τοῦτο δὲν δύναμαι νὰ ἀρνηθῶ· ποῦ δὲ τώρα εὑρίσκεται δὲν γνωρίζω· ἀλλὰ ἐλθὲ νὰ συμπορευθῶμεν εἰς τὸ δεῖνα Μοναστήριον».