ΑΝΝΑ ἡ Ὁσία Μήτηρ ἡμῶν ἐγεννήθη εἰς τὸ Βυζάντιον, ἀπὸ εὐλαβῆ τινα ἔγγαμον Διάκονον τοῦ ἐν Βλαχέρναις Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, ὀνόματι Ἰωάννου· ἀφ’ οὗ δὲ ἀπεβίωσαν οἱ γονεῖς της, ἐφρόντισεν ἡ μάμμη της νὰ τὴν ἑνώσῃ διὰ γάμου μὲ ἄνδρα εὐλαβέστατον, μετὰ τοῦ ὁποίου ἀπέκτησε δύο τέκνα. Ἐλθὼν ὅμως τότε ἀπὸ τὸ ὄρος τοῦ Ὀλύμπου ὁ ἐκ πατρὸς θεῖός της, Μοναχὸς ὢν ἀσκητικώτατος καὶ διορατικώτατος, τοῦ ὁποίου μολονότι ἔκοψε τὴν γλῶσσαν Λέων Γ’ ὁ Ἴσαυρος, ὁ εἰκονομάχος, ὁ βασιλεύσας, κατὰ τὰ ἔτη ψιζ’-ψμα’ (717-741), ἐν τούτοις ἐλάλει ἀνεμποδίστως, οὗτος, λέγω, ἅμα εἶδε τὴν ἀνεψιάν του ταύτην Ἄνναν, φωτισθεὶς ὑπὸ τῆς Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος, εἶπεν ὡς προορατικὸς ταῦτα, τὰ ὁποῖα ἐφανέρωναν τὴν μέλλουσαν προκοπὴν τῆς Ἁγίας· «Διατί ἡνώσατε μὲ ἄνδρα τὴν Ἄνναν, ἡ ὁποία μόνον εἰς ἀγῶνας καὶ πόνους ἀσκητικοὺς ἀποβλέπει;». Ταῦτα δὲ εἰπὼν ἐκεῖνος καὶ εὐχηθεὶς αὐτήν, ἀνεχώρησεν.

Ἀφ’ οὗ δὲ παρῆλθον ἔτη τινὰ καὶ κατεβιβάσθησαν εἰς τὰ πέταυρα τοῦ ᾍδου οἱ δυσσεβεῖς, βασιλεῖς Λέων Γ’ ὁ Ἴσαυρος καὶ ὁ τούτου μιαρώτατος γόνος Κωνσταντῖνος ὁ Κοπρώνυμος, ἔτι δὲ καὶ ὁ τοῦ Κοπρωνύμου υἱὸς Λέων Δ’ ὁ Χάζαρος, ἀνῆλθον δὲ εἰς τὸν θρόνον ὁ Κωνσταντῖνος Ϛ’ καὶ ἡ Εἰρήνη, οἱ Ὀρθόδοξοι καὶ πιστότατοι βασιλεῖς, οἱ βασιλεύσαντες ἐν ἔτει ψπ’ (780), τότε μαθόντες αὐτοὶ τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὰ βάσανα, ὅσα ὑπέστη ἀπὸ τὸν θηριώνυμον Λέοντα καὶ τὸν Κοπρώνυμον Κωνσταντῖνον ὁ ἁγιώτατος θεῖος τῆς Ὁσίας Ἄννης, ἔστειλαν καὶ τὸν ἔφεραν διὰ νὰ λάβουν τὴν εὐχὴν καὶ τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἁγίου τούτου ἀνδρός. Ἀφ’ οὗ δὲ συνεβούλευσεν ἐκεῖνος τοὺς βασιλεῖς τὰ συμφέροντα πρὸς τὴν εὐαρέστησιν τοῦ Θεοῦ καὶ ἡτοιμάζετο πάλιν νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν ἡσυχίαν, εἶπε πρὸς τὴν ἀνεψιάν του ταύτην Ἄνναν, ἡ ὁποία ἐκυοφόρει τότε τὸ δεύτερον αὐτῆς τέκνον· «Ἀνδρίζου τέκνον, καὶ ἴσχυε, διότι πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων» (Ψαλμ. λγ’ 20). Γνώριζε δέ, ὅτι ἂν δὲν σκεπάσῃς τὸν ἄνδρα σου εἰς τὸν τάφον, δὲν θέλεις γεννήσει τὸ παιδίον, τὸ ὁποῖον ἔχεις τώρα ἐν τῇ κοιλίᾳ σου. Ἐπληρώθη δὲ καὶ ἡ προφητεία αὓτη τοῦ Ὁσίου, διότι μετὰ τὸν ἕκτον μῆνα ἀπέθανεν ὁ σύζυγος αὐτῆς. Θρηνήσασα λοιπὸν ἡ Ἄννα πικρῶς διὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀνδρός της, κατεξήρανε τὸν ἑαυτόν της ἐκ τῆς λύπης.