Μετ’ ὀλίγας ἡμέρας, τελευτήσαντος τοῦ Ἱερέως ἐκείνου, τοῦ κατέχοντος τὰ ἅγια λείψανα, προσεκλήθη παρὰ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ ὁ Ἀρχιερεὺς διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν κηδείαν αὐτοῦ· ἐπορεύθη λοιπὸν ὁ ἀείμνηστος ἐκεῖνος Μητροπολίτης συμπορευομένου καὶ τοῦ συγγραφέως τοῦ παρόντος, Ἱεροδιακόνου τότε, χαίρων καὶ ἀγαλλόμενος, στοχασθεὶς ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα, τὴν ὁποίαν ἐπὶ τοσοῦτον ἐπεθύμει διὰ νὰ λάβῃ τὰ ἅγια λείψανα· μετὰ τὴν κηδείαν λοιπὸν τοῦ Ἱερέως ἐκείνου ἔλαβεν ὅσα εὑρέθησαν, ἐξ ὧν μέρος ἀπέστειλεν εἰς τὴν πόλιν τῆς Μονεμβασίας καὶ μέρος ἔφερε μεθ’ ἑαυτοῦ εἰς τὰς Καλάμας· ὅθεν εὑρισκόμενα νῦν καὶ εἰς τὰς δύο Μητροπόλεις θαύματα ἀενάως ποιοῦσιν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως ἐπικαλουμένους αὐτά.
Οὕτω τὰ ἐπὶ τοσούτους χρόνους κεκρυμμένα ἅγια λείψανα τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου ἐφανερώθησαν ὕστερον, πρῶτον μὲν πρὸς στηριγμὸν εὐσεβείας καὶ πίστεως καὶ καύχημα τῶν Χριστιανῶν, δεύτερον δὲ διὰ καταισχύνην καὶ ἔλεγχον τῶν κοιλιοδούλων ἐκείνων Χριστιανῶν, οἵτινες δὲν φυλάττουσι τὰς παραδεδομένας νηστείας τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἁγίας Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καταφρονητικῶς φερόμενοι καταλύουσιν αὐτὰς ἀναιδῶς καὶ ἀσυστόλως. Τούτου τοῦ Μάρτυρος τὴν μνήμην ἑορτάζουσι κατ’ ἔτος ἅπαντες οἱ ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ Μονεμβασίας καὶ Καλαμῶν, εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ ἀντιδοξάζοντος τοὺς αὐτὸν δοξάζοντας, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.