ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ νεοφανὴς Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ ἦτο ἀπὸ τὴν περιφανῆ Πελοπόννησον, ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Μονεμβασίας, νέος τὴν ἡλικίαν ἕως δεκαπέντε ἐτῶν, πεπαιδευμένος τὰ ἱερὰ γράμματα· καὶ ὁ μὲν πατὴρ αὐτοῦ Ἱερεὺς ὢν κατήγετο ἀπὸ ἓν χωρίον καλούμενον Γεράκι, τιμώμενον μὲ θρόνον Ἐπισκοπῆς παρὰ τῆς Μητροπόλεως Μονεμβασίας, ἡ δὲ μήτηρ αὐτοῦ ἦτο ἀπὸ ἓν χωρίον τῆς Μονεμβασίας, Γοῦβες ἐπιλεγόμενον.

Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν ὅπου ἡ Πελοπόννησος ἐστέναζεν ὑπὸ τὸν ζυγὸν τῶν Τούρκων κατὰ τὸ ἔτος 1770, διὰ τὰς τότε περιστάσεις, ἐπιδραμόντες πλῆθος Ἀλβανῶν ᾐχμαλώτιζον τοὺς ἐκεῖ Χριστιανούς, κατέλαβον δὲ τότε καὶ τὸ χωρίον τοῦ Μάρτυρος καὶ τὸν μὲν πατέρα αὐτοῦ ἀπέκοψαν ἐν μαχαίρᾳ, αὐτὸν δὲ καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ αἰχμαλωτίσαντες ἐπῆραν μαζί των καὶ τοὺς ἐπῆγαν εἰς τὴν Λάρισαν, ἐκεῖ δὲ ἐπωλήθησαν δὶς καὶ τρὶς ὁ καθ’ εἷς ξεχωριστά, ὕστερον δὲ ἐπωλήθησαν καὶ οἱ δύο ὁμοῦ εἰς ἕνα Ἀγαρηνὸν Θεσσαλονικέα, ὅστις, ἐπειδὴ δὲν εἶχε τέκνον, ἐπεθύμει πολύ, τόσον αὐτὸς ὅσον καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, νὰ υἱοθετήσωσι τὸν εὐλογημένον Ἰωάννην. Ὅθεν καθημερινῶς δὲν ἔπαυε νὰ τὸν ἐνοχλῇ, δοκιμάζων νὰ τὸν διαστρέψῃ ἀπὸ τὴν πίστιν τῶν Χριστιανῶν καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσῃ εἰς τὴν ἰδικήν του θρησκείαν, πότε μὲ κολακείας καὶ ὑποσχέσεις τιμῶν καὶ ἀξιωμάτων καὶ πότε μὲ ἀπειλὰς τιμωριῶν καὶ βασάνων. Ἀλλ’ ὁ τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς ἵστατο στερεὸς καὶ ἀκλόνητος εἰς τὴν εὐσέβειαν καὶ ταῦτα πάντα ἐνόμιζεν ὡς οὐδέν.

Ἐν μιᾷ λοιπὸν τῶν ἡμερῶν, ἀπαυδήσας ὁ Ἀγαρηνὸς ἀπὸ τοῦ νὰ παρακινῇ τον Ἅγιον διὰ νὰ ἀρνηθῇ τὴν εὐσέβειαν καὶ μὴ δυνηθείς, ἐθυμώθη καὶ βάλλων αὐτὸν ἐμπρὸς μὲ τὸ ξίφος τὸν ἐπῆγε δέρων ἕως εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ τζαμίου, ἐκεῖ δὲ ἐσυνάχθησαν καὶ ἄλλοι πολλοὶ Ἀγαρηνοί, οἵτινες ἐβίαζον τὸν Μάρτυρα νὰ τουρκεύσῃ σπαθίζοντες, λακτίζοντες, βάλλοντες τὰς πιστόλας εἰς τὸ στῆθος του καὶ ἄλλα πολλὰ ποιοῦντες. Ἀλλ’ εἰς μάτην ἐκοπίαζον, ἐπειδὴ ὁ γενναῖος Ἰωάννης, χωρὶς νὰ δειλιάσῃ, ἔλεγε· «Δὲν γίνομαι Τοῦρκος· ἐγὼ Χριστιανὸς εἶμαι καὶ Χριστιανὸς θέλω ν’ ἀποθάνω». Ἀφήνω δὲ καὶ τὰς μαγείας καὶ τὰ σατανικὰ γοητεύματα, τὰ ὁποῖα καθημερινῶς ἔκαμνεν ἡ γυνὴ τοῦ αὐθέντου του μὲ ἄλλα κακογραΐδια Ἀγαρηνά, διὰ νὰ ποιήσωσιν ἔξω φρενῶν τὸν εὐλογημένον Ἰωάννην ἢ κἂν νὰ τὸν ἑλκύσωσιν εἰς ἐπιθυμίαν γυναικὸς καὶ οὕτω νὰ τὸν τουρκεύσωσιν.