διηγήθη λοιτὸν εἰς πάντας ὅτι ὁ υἱὸς αὐτῆς Ἰωάννης, μὴ θέλων νὰ ἀρνηθῇ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν οὐδὲ νὰ μιαροφαγήσῃ ἐθανατώθη καὶ ὅτι τὰ ἅγια αὐτοῦ λείψανα εὑρίσκονται εἰς χεῖράς της καὶ ἐπειδὴ ὑπωπτεύετο μήπως στερηθῇ αὐτὰ ὑπὸ τοῦ τότε Μητροπολίτου Μονεμβασίας Ἰγνατίου, ἐφύλαττεν αὐτὰ κεκρυμμένα.
Μετὰ παρέλευσιν χρόνων ἱκανῶν ἠσθένησε καὶ αὐτὴ καὶ ἐπειδὴ ἐγνώρισεν ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θανάτου της, παρήγγειλεν εἰς τοὺς συγγενεῖς αὐτῆς, ὅταν ἐνταφιάσωσιν αὐτήν, νὰ βάλωσιν εἰς τὸν τάφον της καὶ τὰ λείψανα τοῦ υἱοῦ της Ἰωάννου, τὸ ὁποῖον καὶ ἐποίησαν οἱ χωρικοὶ ἐκεῖνοι· μετὰ παρέλευσιν δὲ ἐτῶν δεκατριῶν ἐτελεύτησε καὶ ἡ γυνὴ τοῦ αὐταδέλφου της καὶ ἐπειδὴ ἤθελον νὰ τὴν ἐνταφιάσωσιν εἰς τὸν τάφον τῆς γενεᾶς των, κατὰ τὴν συνήθειαν, ἔσκαπτον διὰ νὰ ἀνοίξωσι τὸν τάφον, ὅπου ἡ μήτηρ τοῦ Ἁγίου ἐνεταφιάσθη, ἀλλ’ εὐθὺς ὡς ἐγένετο μικρά τις ὀπή, ὤ τοῦ θαύματος! ἐξῆλθεν ἄρρητος εὐωδία, τὴν ὁποίαν αἰσθανθέντες ἅπαντες οἱ παρευρεθέντες ἠρωτῶντο μεταξύ των, ὁποία νὰ εἶναι ἡ εὐωδία αὕτη· τότε ἐνεθυμήθησαν ὅτι εὑρίσκοντο ἐκεῖ καὶ τὰ ἅγια λείψανα τοῦ Ἰωάννου. Ὅθεν μετὰ φόβου καὶ πολλῆς τῆς εὐλαβείας ἀνοίξαντες τὸν τάφον, εὗρον τὸ μὲν σῶμα τῆς μητρὸς τοῦ Ἁγίου διαλελυμένον εἰς ὀστᾶ καὶ τὸ σάβανον διεφθαρμένον, τὸν δὲ σάκκον, ὅστις περιεῖγε τὰ ἅγια λείψανα τοῦ Μάρτυρος ἀβλαβῆ καὶ ὡς νὰ ἦσαν ἐκείνην τὴν ἰδίαν ὥραν τεθαμμένα εἰς τὸν τάφον. Τότε συγγενής τις τοῦ Μάρτυρος Ἱερεὺς Ἰωάννης Καυσοκαλύβας ἐπιλεγόμενος οἰκειοποιήθη αὐτὰ ὡς συγγενὴς καὶ κληρονόμος· ἀπὸ τῆς ὥρας λοιπὸν ἐκείνης διεφημίσθη, ὅτι τὰ ἅγια λείψανα τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου εὑρίσκονται εἰς χεῖρας τοῦ Ἱερέως ἐκείνου, τὰ ὁποῖα ἐπετέλουν ἰάσεις εἰς τοὺς μετὰ πίστεως καὶ εὐλαβείας προσερχομένους.
Αὐτὴ ἡ φήμη τῶν ἁγίων λειψάνων ἔφθασε καὶ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ ἱερωτάτου Μητροπολίτου Μονεμβασίας Χρυσάνθου, τοῦ καὶ Γέροντος, τοῦ συγγραφέως τοῦ παρόντος Συναξαρίου, καὶ ἐπεθύμει νὰ ἴδῃ καὶ προσκυνήσῃ αὐτά. Ὅθεν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ὀκτακοσιοστὸν δέκατον ὄγδοον σωτήριον ἔτος, πορευθεὶς κατὰ τὸ ἔθος εἰς Μονεμβασίαν καὶ ἐλθὼν εἰς τὸ χωρίον Γοῦβες, ἠρώτησε τοὺς κατοίκους τοῦ χωρίου ἐκείνου περὶ τῶν λειψάνων τοῦ Μάρτυρος, ἐκεῖνοι δὲ διηγήθησαν ὅσα προεγράφησαν περὶ τοῦ Ἁγίου καὶ ὅτι ὁ ἔχων αὐτὰ Ἱερεὺς Ἰωάννης, ἀσθενὴς ὤν, πνέει τὰ λοίσθια.