Ἐὰν λοιπὸν τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν θέλῃς νὰ κληρονομήσῃς, ὦ βασιλεῦ, γενοῦ πρᾶος καὶ εὐπλησίαστος εἰς τοὺς ὑπηκόους σου, ἔχων τὰς βασιλικὰς ταύτας ἀρετάς, ἤτοι τὴν συμπάθειαν καὶ τὸ ἔλεος· διότι δι’ αὐτῶν θέλει λάμπει περισσότερον ἡ πορφύρα καὶ τὸ διάδημα τῆς βασιλείας σου, ἵνα χαροποιῇ ὅλους ὅσοι εἰσέρχονται καὶ ἐξέρχονται ἀπὸ τὸ παλάτιον τῆς σῆς γαληνότητος. Φεῦγε τὰς ἀδικίας καὶ ἁρπαγάς. Ἔχε τὴν μὲν μνήμην τοῦ θανάτου ὡς σύζυγον, τοὺς δὲ στεναγμοὺς καὶ τὰ δάκρυα ὡς φίλτατα τέκνα. Γενοῦ εὐπειθὴς καὶ ὑπήκοος εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τὴν Μητέρα σου, καὶ τίμα τοὺς ἐν αὐτῇ πρωτοθρόνους. Ἵνα καὶ ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, διορῶν τὴν ταπείνωσίν σου, χαρίσηταί σοι τὰ ἀγαθά, ἃ ἡτοίμασε τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτὸν ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».
Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν τοῦ Ὁσίου λαβὼν ὁ βασιλεὺς κατεφίλει καὶ συνεχῶς ἀνεγίνωσκεν, ἐντρυφῶν εἰς αὐτὴν ὡς εἰς θησαυρὸν καὶ μεγάλως ἐξ αὐτῆς παρηγορούμενος. Ὁ δὲ Ὅσιος ἔμεινεν εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον τοῦ Ρίλα μέχρι τέλους· ὅθεν πολλοὶ ἀδελφοὶ ἐλθόντες τὸν παρεκάλεσαν καὶ τοὺς ἐδέχθη, ἵνα μιμῶνται τὴν ἔνθεον πολιτείαν του. Ἐπειδὴ δὲ ἐπλήθυναν οἱ μαθηταί του, ἔκτισεν ἐκεῖσε Ἐκκλησίαν καὶ Μοναστήριον καὶ πολλοὺς σεσωσμένους προσήνεγκεν εἰς τὸν Χριστὸν καὶ διαφόρους ἀσθενεῖς καὶ πολλοὺς δαιμονιζομένους ἰάτρευσε. Προγνωρίσας δὲ ὁ ἀοίδιμος τὸν θάνατόν του, ἐκοινώνησε τὰ θεῖα Μυστήρια· εἶτα εὐχηθεὶς τοὺς μαθητάς του, παρέδωκε τὴν ἁγίαν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ, ζήσας ἔτη ἑβδομήκοντα. Ἐτάφη δὲ τὸ λείψανον τοῦ Ἁγίου ἐκεῖ εἰς τὸ σπήλαιον.
Μετὰ δὲ τὸν ἐνταφιασμόν του ἐξήρχετο εὐωδία ἐκ τοῦ τάφου του· ὅθεν ἀνοίξαντες αὐτὸν οἱ μαθηταί του, εὗρον τὸ ἅγιον λείψανον σῶον, πλῆρες εὐωδίας καὶ δεδοξασμένον μὲ τὴν θείαν Χάριν. Ὕστερον ἐφάνη ὁ Ὅσιος εἰς τοὺς μαθητάς του καὶ εἶπεν εἰς αὐτοὺς νὰ μετακομίσωσι τὸ λείψανόν του εἰς τὴν πόλιν Σόφιαν. Ἐκεῖ λοιπὸν αὐτὸ εὑρισκόμενον ἐτέλει πολλὰ θαυμάσια· ὅθεν ὁ Καῖσαρ, Χρέλιος ὀνόματι, εὐλαβείᾳ φερόμενος πρὸς τὸν Ἅγιον, ἔκτισεν ἐκεῖ Μοναστήριον μέγα εἰς τὸ ὄνομα τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου. Ὅταν δὲ ὁ κράλης (ἤτοι ἡγεμὼν) τῆς Οὐγγαρίας κατέλαβε τὴν ρηθεῖσαν πόλιν Σόφιαν, τότε ἔλαβε καὶ τὸ λείψανον τοῦ Ὁσίου καὶ ἀπεθησαύρισεν εἰς τὴν ἰδικήν του πόλιν, τὴν καλουμένην Ὀστρογόν.