Εὑρισκόμενος λοιπὸν ὁ εὐσεβέστατος βασιλεὺς εἰς τὰ Μεδιόλανα ἔστειλε τὸν Μέγαν Ἀμβρόσιον [2], τὸν ἐνάρετον ὄντως καὶ περιβόητον Ἀρχιερέα, ὁ ὁποῖος μὲ ὅλους τοὺς Κληρικοὺς καὶ εὐλαβεῖς ἄρχοντας ἔφεραν αὐτὰ τὰ ἅγια λείψανα, μὲ τὰ ὁποῖα ἐπλούτισαν τὰ Μεδιόλανα [3], διότι καθὼς εἰσῆλθον εἰς τὰς πύλας τῆς πόλεως ἐτέλεσαν θαυμάσια ἄπειρα· τυφλοὶ ἐφωτίσθησαν, χωλοὶ περιεπάτησαν, λεπροὶ ἐκαθαρίσθησαν καὶ οἱ δαίμονες ἀπὸ τοὺς πάσχοντας ἔφευγον καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ὅλοι οἱ ἀσθενεῖς, οἱ ὁποῖοι ἠσπάσθησαν τὰ μαρτυρικὰ ἐκεῖνα καὶ πάνσεπτα λείψανα, τὴν ὥραν ἐκείνην ἐθεραπεύθησαν. Λαβὼν δὲ μέρος ἐξ αὐτῶν ὁ εὐσεβὴς καὶ πανευλαβὴς Θεοδόσιος εἶχε περισσοτέραν ἀγαλλίασιν, παρὰ ἐὰν ἤθελεν αἰχμαλωτίσει πλουσίαν πόλιν καὶ εἶχε λάβει χρυσίον πολὺ καὶ ἀργύριον· πλουτίσας δὲ διὰ τῶν ἁγίων αὐτῶν λειψάνων τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἔκτισεν ἐπ’ ὀνόματι αὐτῶν καὶ Ναὸν περιβόητον, εἰς τὸν ὁποῖον ἐτέλουν θαυμάσια καὶ ἕως τὴν σήμερον τελοῦσιν, εἰς δόξαν τοῦ ἀληθινοῦ καὶ μόνου Τρισυποστάτου Θεοῦ ἡμῶν, ὅστις ἀντιδοξάζει πλουσίως τοὺς αὐτὸν δοξάζοντας.