Ἐρχόμενοι δὲ οἱ συγγενεῖς καὶ οἱ φίλοι του τοῦ ἔλεγον νὰ προσκαλέσῃ ἰατρόν, ἀλλ’ αὐτὸς δὲν τοὺς ἤκουεν· ἐκεῖνοι δὲ ἐπῆγαν κρυφίως εἰς ἰατρόν τινα φίλον τοῦ Μαρκιανοῦ καὶ τοῦ ἐζήτησαν τὰς ὁδηγίας του διὰ τὴν θεραπείαν τοῦ ἀσθενοῦς, ὁ δὲ ἰατρὸς τοὺς ἔδωκε τὰς ἀπαιτουμένας ὁδηγίας καὶ τὰ κατάλληλα ἰατρικὰ νὰ τὰ θέσουν εἰς τὸν ἀσθενῆ, ὅταν αὐτὸς κοιμηθῆ. Ἐπῆραν λοιπὸν ἐκεῖνοι τὰ φάρμακα καὶ τὰ ἔκρυψαν εἰς τὸ προσκέφαλον τοῦ Μαρκιανοῦ, ἀναμένοντες εὐκαιρίαν διὰ νὰ τὰ θέσουν εἰς τὸν ἀσθενῆ.
Τὴν νύκτα ἐκοιμήθησαν ὅλοι ὅσοι τὸν περιεποιοῦντο, ὁ δὲ Μαρκιανὸς εἶχεν ἀνοικτοὺς τοὺς ὀφθαλμούς του· βλέπει δὲ τότε τὸν Ἀρχάγγελον Μιχαήλ, ὡς νὰ ἐξῆλθεν ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς Ἐκκλησίας ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ ἄλλους δύο νέους ὡραίους καὶ θαυμαστούς, βαδίζων δὲ ἦλθεν εἰς τὸ προσκέφαλον τοῦ Μαρκιανοῦ καὶ ἰδὼν τὰ ἰατρικὰ λέγει εἰς τὸν Μαρκιανόν· «Τί εἶναι αὐτά;» Ἀπεκρίθη ὁ Μαρκιανός· «Δὲν γνωρίζω, Ἀρχάγγελε». Τότε λέγει ὁ Ἀρχιστράτηγος πρὸς τοὺς νέους· «Λάβετε αὐτὰ τὰ ἰατρικὰ καὶ ὑπάγετε νὰ τὰ βάλετε εἰς τὸ προσκέφαλον τοῦ ἰατροῦ, ὅστις τὰ ἔκαμε». Καὶ οἱ μὲν νέοι ἐξῆλθον τῆς Ἐκκλησίας, αὐτὸς δὲ ἐπῆρεν ἔλαιον ἐκ τῆς κανδήλας τῆς Εἰκόνος του καὶ ἤλειψε τὸν Μαρκιανόν, παρευθὺς δὲ ἰατρεύθη ἀπὸ τὴν ἀσθένειάν του καὶ ἐδόξασε τὸν Θεόν. Τὸ μεσονύκτιον ἐπῆγεν ὁ Ἱερεὺς τῆς Ἐκκλησίας νὰ ψάλῃ τὸν Ὄρθρον καὶ εὗρε τὸν Μαρκιανὸν ὑγιᾶ, ὅστις τοῦ εἶπε πάντα ὅσα εἶδε. Πρωΐας δὲ γενομένης ἐπῆγεν ὁ Ἱερεὺς εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἰατροῦ καὶ εὗρεν αὐτὸν βαρέως ἀσθενῆ. Τότε διηγήθη ὁ Ἱερεὺς ὅσα ἤκουσεν ἀπὸ τὸν Μαρκιανόν καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ ἰατρὸς τὴν αἰτίαν τῆς ἀσθενείας του ἠγέρθη βασταζόμενος καὶ ἐπῆγεν εἰς τὸν Ναὸν τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ, ἔμεινε δὲ ἐκεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν κλινήρης, τὸ δὲ ἑσπέρας ἰατρεύθη καὶ ἔκτοτε δὲν ἐπῆγεν εἰς τὸν οἶκον του, ἀλλὰ ἐμόνασεν ἐκεῖ εἰς τὸν Ναὸν καὶ ὅ,τι ἂν εἶχε τὰ ἐχάρισεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλά, τὰ ὁποῖα ἀδύνατον εἶναι νὰ γράψωμεν, ὅλα εἶναι θαύματα τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ. Ἂς ἴδωμεν δὲ τώρα καὶ ὅσα θαύματα ἐπετέλεσαν οἱ δύο ὁμοῦ Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Ὅσα ἐπετέλεσε μόνος ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ τὰ ἀνεφέραμεν εἰς τὸ Συναξάριον αὐτοῦ (βλ. σελ. 209 καὶ ἑπομένας).