ΙΕΡΩΝ ὁ ἀνδρεῖος καὶ γενναῖος στρατιώτης τοῦ οὐρανίου Βασιλέως Χριστοῦ ἦτο ἀπὸ τὰ Τύανα, ἥτις εἶναι δευτέρα πόλις τῶν Καππαδοκῶν· ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἐκαλεῖτο Στρατονίκη, γυνὴ θεοσεβὴς καὶ φοβουμένη τὸν Κύριον. Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἐβασίλευον τὰ δύο ἀνήμερα καὶ ἄσπλαγχνα θηρία, ὁ Διοκλητιανὸς καὶ ὁ Μαξιμιανὸς οἱ ἀντίχριστοι ἐν ἔτει σϟ’ (290), πρὸς τοὺς ὁποίους κατήγγειλάν τινες, ὅτι ὅλη ἡ χώρα τῶν Ἀρμενίων και Καππαδοκῶν καταφρονοῦσι τὰ προστάγματα αὐτῶν, προσκυνοῦντες Θεὸν νεώτερον· ὅθεν ἔστειλαν δύο ἄνδρας, σκολιοὺς τὸν τρόπον καὶ πολυμηχάνους, τὸν μὲν ἕνα Ἀγρικόλαον ὀνόματι εἰς τὴν Καππαδοκίαν, τὸν δὲ ἕτερον Λυσίαν καλούμενον εἰς τὴν Ἀρμενίαν ὡς ἀντιπροσώπους των, νὰ τιμωρῶσιν ὅσους δὲν προσκυνοῦσι τὰ εἴδωλα καὶ νὰ εὕρουν ἀνδρείους στρατιώτας διὰ τὸν πόλεμον. Φθάσαντες δὲ εἰς τὴν Καππαδοκίαν ὁ λυσσώνυμος ἐζήτει νὰ στρατολογήσῃ τοὺς ἐπιτηδείους καὶ περιβοήτους ἀνδρείους. Ὅθεν τινὲς ἀνέφεραν εἰς αὐτὸν διὰ τὸν γενναῖον Ἱέρωνα, ὅτι ἦτο ἀπὸ τοὺς ἄλλους πλέον δυνατὸς καὶ γενναιότερος καὶ ἐκεῖνος ἔστειλεν εὐθὺς στρατιώτας διὰ νὰ τοῦ τὸν φέρωσιν.
Ἐξελθόντες λοιπὸν οἱ στρατιῶται πρὸς ἀναζήτησιν τοῦ Ἱέρωνος εὖρον αὐτὸν εἰς τὸν ἀγρόν του, εἰς τὸν ὁποῖον ἔσκαπτεν· ἰδὼν δὲ αὐτοὺς ὁ Ἅγιος ἀπὸ μακρόθεν ἠννόησεν, ὅτι τὸν ἐζήτουν διὰ τὸν πόλεμον· ἐκεῖνος δὲ μὴ θέλων, ὡς εὐσεβής, νὰ στρατευθῇ μὲ ἀσεβεῖς, ἐξέβαλε τὴν ξυλίνην λαβὴν τοῦ σκαπτηρίου καὶ ὁρμήσας μόνον μὲ αὐτὴν ἀνὰ χεῖρας ἐναντίον τῶν στρατιωτῶν, τοὺς ἐκτύπησε μὲ τόσην ἀνδρείαν, ὥστε ἔφυγαν ἔμφοβοι μὲ ὅλα των τὰ ξίφη καὶ τὰ ὅπλα αἰσχυνόμενοι δὲ αὐτοὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ φοβούμενοι νὰ εἴπωσιν εἰς τὸν ἄρχοντα, ὅτι τοὺς ἔδειρεν ἕνας ἄοπλος μὲ τεμάχιον ξύλου καὶ τοὺς κατῄσχυνεν ἅπαντας, ἔλαβον καὶ ἄλλους πολλοὺς εἰς βοήθειαν καὶ ἐπῆγαν ὅλοι ὁμοῦ νὰ τὸν εὕρωσιν· οὗτος δέ, πρὶν νὰ φθάσωσιν, εἶχε καὶ αὐτὸς συνηγμένους ἄλλους δέκα ὀκτὼ συγγενεῖς καὶ φίλους του καὶ ἐφύλαττον ἐντὸς σπηλαίου, εἰς τὸ ὁποῖον ἐλθόντες οἱ στρατιῶται ἐστάθησαν ἔξωθεν φυλάττοντες νὰ μὴ ἐξέλθωσι καὶ διεμήνυσαν εἰς τὸν ἄρχοντα, νὰ τοὺς στείλῃ καὶ ἄλλους ἀνθρώπους πολλούς, διὰ νὰ μὴ δυνηθοῦν νὰ διαφύγωσιν. Ἐκεῖνος δὲ ἔπεμψεν ἱκανοὺς καὶ ἀδελφόν τινα τοῦ Ἱέρωνος, Κυριακὸν ὀνομαζόμενον, οἵτινες ἀπελθόντες εἰς τὸ σπήλαιον ἵσταντο ἔξωθεν καὶ οὐδεὶς ἐτόλμα νὰ ἔμβῃ, πρότερον· ὁ δὲ Κυριακὸς τοὺς εἶπε νὰ ἀποσυρθῶσιν ἐκεῖνοι καὶ αὐτὸς θὰ ὁδηγήσῃ τὸν Ἱέρωνα μὲ τὸ καλὸν καὶ χωρὶς πόλεμον εἰς τὸ θέλημα τοῦ ἄρχοντος.