Τότε εἶπε πρὸς αὐτὸν αὐστηρὰ ὁ Ἀντώνιος· «Στῆθι καὶ προσεύχου, μέχρις οὗ εἰσέλθω εἰς τὸ σπήλαιον καὶ φέρω εἰς σὲ ἐργόχειρον». Εἰσελθὼν δὲ ὁ Ἀντώνιος ἐν τῷ σπηλαίῳ ἔβλεπεν ἔξω ἔκ τινος μικρᾶς θυρίδος τὸν Παῦλον, ὅστις ἵστατο ἀκίνητος καὶ προσηύχετο.
Μετά τινας ἡμέρας καὶ ἀφ’ οὗ κατεξηράνθη ὁ Παῦλος ὑπὸ τοῦ καύματος τοῦ ἡλίου, ἐξῆλθεν ὁ Ἀντώνιος ἐκ τοῦ σπηλαίου καὶ βρέξας λωρίδας φύλλων φοινίκων, λέγει πρὸς τὸν Παῦλον· «Λάβε ταῦτα καὶ πλέξον σειράν, καθὼς βλέπεις ἐμὲ πλέκοντα». Ἔπλεξε λοιπὸν ὁ Παῦλος μέχρι τῆς ἐνάτης ὥρας δέκα πέντε ὀργυιὰς μετὰ πολλοῦ κόπου. Τότε λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀντώνιος· «Κακῶς ἔπλεξας τὴν σειράν, χάλασον λοιπὸν αὐτὴν καὶ πλέξον πάλιν ἐξ ἀρχῆς». Ἦτο δὲ ὁ Παῦλος νῆστις ἑπτὰ ἡμέρας, ταῦτα δὲ ἔπραττεν ὁ Ἀντώνιος, ἵνα τὸν στενοχωρήσῃ καὶ ἀναχωρήσῃ. Ὁ δὲ Παῦλος μὲ μακροθυμίαν, ἀλλὰ καὶ σπουδήν, ἐχάλασε τὴν σειρὰν καὶ ἔπλεξε πάλιν αὐτὴν ἐξ ἀρχῆς ἀγογγύστως. Βλέπων τοῦτο ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ἐξεπλάγη. Ὅθεν συμπονέσας αὐτόν, κατὰ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου λέγει πρὸς αὐτόν· «Θέλεις νὰ φάγωμεν ἄρτον;». Ὁ Παῦλος ἀπεκρίθη· «Καθὼς νομίζεις, ποίησον». Οὗτος δὲ ὁ λόγος περισσότερον συνεκίνησε τὴν καρδίαν τοῦ Ἀντωνίου.
Ἑτοιμάσας λοιπὸν τράπεζαν, ἔθηκεν ἐπ’ αὐτῆς τέσσαρα τεμάχια ἄρτου, ἕκαστον τῶν ὁποίων ἐζύγιζε τεσσαράκοντα ὀκτὼ δράμια καὶ τὸ μὲν ἓν ἐξ αὐτῶν ἔβρεξε διὰ τὸν ἑαυτόν του, τὰ δὲ ἄλλα τρία διὰ τὸν Παῦλον. Ἤρχισε δὲ εὐθὺς ὁ Μέγας Ἀντώνιος νὰ λέγῃ ψαλμόν τινα. Ἵνα δοκιμάσῃ δὲ καὶ εἰς αὐτὸ τὸν Παῦλον, ἔψαλλε δὶς τὸν αὐτὸν ψαλμόν. Ἀλλ’ ὁ Παῦλος προσηύχετο προθυμότερον τοῦ Ἀντωνίου. Τότε ὁ Ἀντώνιος λέγει· «Παῦλε, κάθησον μὲν εἰς τὴν τράπεζαν, ἀλλὰ μὴ τρώγῃς, βλέπε δὲ μόνον καὶ πρόσεχε εἰς τὰ παρατεθειμένα». Ἐπειδὴ δὲ ὁ Παῦλος καὶ τοῦτο μετὰ προθυμίας ἐποίησε, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀντώνιος· «Ἐγέρθητι ἐκ τῆς τραπέζης κάμε τὴν προσευχήν σου, καὶ ὕπαγε νὰ κοιμηθῇς». Ὁ δὲ Παῦλος, χωρὶς νὰ φάγῃ καθόλου ἄρτον, ἐποίησε καθὼς προσετάχθη καὶ ὕπνωσε. Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον ἠγέρθη ὁ θεῖος Ἀντώνιος διὰ προσευχήν, ἤγειρε δὲ καὶ τὸν Παῦλον καὶ παρέτεινε τὴν προσευχὴν μέχρι τῆς ἐνάτης ὥρας τῆς ἡμέρας ἐκείνης. Ὅταν δὲ ἔγινεν ἑσπέρα βαθεῖα καὶ ἐνύκτωσε, ἡτοίμασεν ὁ Ἀντώνιος τράπεζαν καὶ ἤρχισε ψάλλων καὶ προσευχόμενος.