ΣΕΡΑΠΙΩΝ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἦτο Ἀσκητὴς εἰς τὴν ἐσωτάτην ἔρημον τῆς Αἰγύπτου, καταγόμενος, ὥς τινες λέγουσιν, ἀπὸ τὴν Σιδῶνα, ἐξ οὗ καὶ Σιδώνιος ἀπεκαλεῖτο. Εἶχε δὲ ὁ μακάριος συγκεντρώσει ἐν ἑαυτῷ ὅλας τὰς ἀρετάς, τέλειος εἰς ὅλα ὑπάρχων, εἰς τὴν ἐγκράτειαν θαυμάσιος καὶ εἰς τὴν Θείαν Γραφὴν σοφώτατος. Μεγίστην δὲ ἐπιμέλειαν κατέβαλεν ὁ θεῖος οὗτος Πατήρ, ὡς διάπυρος ζηλωτὴς τῆς εὐσεβείας, ἵνα οἱ εἰδωλολάτραι ἐπιστρέψωσιν εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ Πίστιν. Ἦτο δὲ ὁ μακάριος τόσον ἐλεήμων, ὥστε οὐδὲν ἐκράτει διὰ τὸν ἑαυτόν του, ἀλλὰ τὰ πάντα προσέφερεν εἰς ἐλεημοσύνην. Πολλάκις δὲ μὴ ἔχων τι ἄλλο νὰ προσφέρῃ, προσέφερε τὸν ἑαυτόν του καὶ πολλάκις ἐπωλήθη ἑκουσίως ὡς αἰχμάλωτος, ἀφ’ ἑνὸς μὲν διὰ νὰ λυτρώσῃ ψυχὰς ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ δαίμονος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ διὰ νὰ δώσῃ ἐλεημοσύνην τὰ ἐκ τῆς ἑκουσίας πωλήσεώς του χρήματα. Διότι τοσοῦτον ἐλεήμων καὶ εὔσπλαγχνος ἦτο, ὥστε, ἔδιδεν εἰς τοὺς πτωχοὺς ὅσα καὶ ἂν εἶχεν· ὄχι δὲ μόνον τροφὰς καὶ βιβλία, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ τὰ ἱμάτιά του καὶ ἔμενε τελείως γυμνός, τόσον ὥστε δὲν ἦτο ἄλλος Ἀββᾶς εἰς τὴν ἔρημον, ὁ ὁποῖος νὰ φυλάττῃ τόσην ἀκτημοσύνην, ὡς οὖτος ὁ τρισμακάριος· ἀλλὰ ἀκούσατε ὀλίγα ἀπὸ τὰ πολλά του κατορθώματα διὰ νὰ θαυμάσετε.
Ἐνῷ ποτε ἐβάδιζεν εἰς τὴν ὁδόν, πτωχός τις τοῦ ἐζήτησεν ἐλεημοσύνην· μὴ ἔχων δὲ τίποτε ἄλλο νὰ δώσῃ, τοῦ ἔδωκε τὸ ἐπανωφόριόν του, ἂν καὶ τὸ ψῦχος ἦτο δριμύτατον καὶ αὐτὸς ἔμεινε μόνον μὲ τὸ ἐσωτερικὸν ἔνδυμα. Προχωρήσας περαιτέρω συνήντησεν ἄλλον γυμνόν, ὅστις ἀπὸ τὴν δριμύτητα τοῦ ψύχους ἔτρεμεν. Ὅθεν εὐσπλαγχνισθεὶς ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὸ ἔσω ἔνδυμα καὶ ἔμεινεν αὐτὸς τελείως γυμνός. Μόνον ἓν Εὐαγγέλιον ἐκράτησε διὰ νὰ ἀναγινώσκῃ. Συναντήσας δὲ τοῦτον ἄλλος ἀδελφός, τὸν ἠρώτησε, τίς τὸν ἔγδυσεν. Ὁ δὲ ἀπεκρίθη· «Τοῦτο τὸ Εὐαγγέλιον», ἐννοῶν μὲ τοῦτο, ὅτι θέλων νὰ τηρήσῃ ὅσα εἰς αὐτὸ προστάσσει ὁ Κύριος, ἔδωσεν ὅ,τι καὶ ἂν εἶχε, διὰ νὰ μὴ γίνῃ παρήκοος τούτου. Μετ’ ὀλίγον διάστημα ἐπώλησε καὶ τὸ Εὐαγγέλιον καὶ διεμοίρασεν εἰς τοὺς πτωχοὺς τὰ χρήματα. Ἐρωτηθεὶς δὲ ἀπὸ τὸν μαθητήν του, ποῦ τὸ ἔδωκεν, ἀπεκρίθη· «Πίστευσόν μοι, τέκνον, ὅτι διὰ νὰ κάμω τοῦ Δεσπότου τὸ θέλημα, ὅστις λέγει, πώλησον τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ δὸς πτωχοῖς, ἔδωκα ὄχι μόνον τὸ ὑπόλοιπον πρᾶγμά μου, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν Δεσπότην ἐπώλησα καὶ ἐμοίρασα τὸ ἀντίτιμον εἰς πένητας».