Μὰ ἀλλοίμονον! ὅταν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἶναι σιωπή, ἤγουν ὅταν δὲν ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅταν δὲν λαλοῦσιν, ἀλλὰ εἶναι ἄφωνοι φύλακες οἱ βοσκοί, οἱ ποιμένες τῶν λογικῶν προβάτων, οἱ διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων, τότε, παίρνει καρδιὰν ὁ διάβολος, ἐβγαίνει ἄφοβα, ἐμβαίνει θαρρετὰ μέσα εἰς τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὡς αἱμοβόρος λύκος κατατρώγει, ὡσὰν ἀφύλακτα πρόβατα, τὰς ψυχὰς τῶν Χριστιανῶν· τὸ λέγω μὲ πολλὴν θλῖψιν καὶ ὀδύνην τῆς καρδίας μου.
Ἐκεῖ ὅπου δὲν ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ εἶναι σημάδι φανερόν, πῶς ὁ Θεὸς εἶναι ὠργισμένος· δὲν ἠμπορεῖ νὰ εἶναι μεγαλύτερον κακὸν εἰς μίαν πολιτείαν Χριστιανῶν, καὶ τὸ λέγει ὁ ἴδιος Θεὸς μὲ τὸ στόμα ἑνὸς Προφήτου: «Ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται, λέγει Κύριος, Κύριος, καὶ ἐξαποστελῶ λιμὸν ἐπὶ τῆς γῆς, οὐ λιμὸν ἄρτου, οὐδὲ λιμὸν ὕδατος, ἀλλὰ λιμὸν τοῦ ἀκοῦσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ· καὶ περιδραμοῦνται ζητοῦντες τὸν λόγον τοῦ Κυρίου καὶ οὐ μὴ εὕρωσιν»· ἤγουν θέλει ἔλθει καιρὸς νὰ πέμψω πεῖναν εἰς τὴν γῆν, ὄχι πεῖναν ἀπὸ ψωμί, ἢ ἀπὸ νερόν, ἀλλὰ πεῖναν ἀπὸ λόγον Θεοῦ, νὰ τὸν πεινῶσιν οἱ ἄνθρωποι, καὶ νὰ τὸν ζητῶσι καθὼς ζητεῖ ὁ πεινασμένος τὴν τροφήν, καὶ νὰ μὴν τὸν εὑρίσκωσι νὰ τὸν χορτάσωσι. Καὶ ἐξεναντίας πρέπει νὰ εἶναι σημάδι εὐλογίας καὶ χάριτος Θεοῦ ἐκεῖ ὅπου δὲν εἶναι τέτοια πεῖνα, ἐκεῖ ὅπου ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου κηρύττεται τὸ Εὐαγγέλιον· ἐκεῖ ὅπου ἐξηγεῖται ἡ διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων· ἐκεῖ ὅπου οἱ Χριστιανοὶ ἀκούουσι καὶ μανθάνουσι τὰ δόγματα τῆς πίστεως, τὰς ὁδοὺς τῆς σωτηρίας καὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Ἀλλὰ τάχα δὲν εἶναι λόγος Θεοῦ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ὅπου ἀναγινώσκεται καθ’ ἑκάστην εἰς τὴν λειτουργίαν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς; ναί, ἀλλὰ ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπου κάμνει ὁ ἱερεύς, δὲν φέρει ἐκεῖνον τὸν καρπόν, ὅπου φέρει τοῦ Εὐαγγελίου ἡ ἐξήγησις, ὅπου κάνει ὁ Διδάσκαλος ὁ ἐξηγητὴς τοῦ Εὐαγγελίου. Τὸ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ Προφήτου, ὅπου ἀνεγίνωσκεν ὁ εὐνοῦχος Κανδάκης τῆς βασιλίσσης Αἰθιόπων, δὲν ὠφέλησε τὸν εὐνοῦχον, παρὰ ὅταν τοῦ τὸ ἐξήγησε Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος· «ἄραγε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσκεις;» ἠμπορῶ νὰ εἴπω καὶ ἐγώ, τόσον πρὸς ἐκεῖνον τὸν ἱερέα, ὅπου ἀναγινώσκει, ὅσον καὶ πρὸς ἐκεῖνον τὸν Χριστιανόν, ὅπου ἀκούει τὸ Εὐαγγέλιον· τί τὸ κρύπτομεν; ἂς τὸ ὁμολογήσωμεν φανερά.