Οὕτω δοξάζει ὁ Κύριος τοὺς αὐτὸν δοξάζοντας, ἀνατέλλων ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους τὸν ἥλιον καὶ τρέφων καλοὺς καὶ κακοὺς ὁ ἀμνησίκακος· ἐλυπήθη ὅθεν ὡς οἰκτίρμων καὶ εὔσπλαγχνος καὶ ἐκείνους τοὺς φονεῖς, οἵτινες μετέβαινον ἵνα θανατώσουν τὸν δοῦλόν του. Ἀπολαύσαντες δὲ οὗτοι τοσαύτης εὐεργεσίας καὶ ἀναζήσαντες ἀπὸ τὴν προτέραν ὀλιγοθυμίαν, ἐκίνησαν πάλιν τὴν ὁδὸν ὡς καὶ πρότερον· καὶ ηὐλαβοῦντο μὲν τὸν Ἅγιον διὰ τὴν ἄνωθεν θαυματουργίαν, ἀλλὰ πάλιν διὰ τὸν φόβον τοῦ ἄρχοντος ἔλαβον τὸν Μάρτυρα καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γάγγραν κατὰ τὸ πρόσταγμα. Φθάσαντες δὲ ἐκεῖ ἐδίστασαν καὶ ἠμέλουν νὰ τὸν θανατώσουν, ἐνθυμούμενοι τὴν πολλὴν αὐτοῦ ἀγαθότητα. Ἀλλ’ ἐκεῖνος τοὺς συνεβούλευσε νὰ τελέσουν τὸ προσταχθέν, διὰ νὰ μὴ τοὺς θανατώσῃ ὁ τύραννος, νὰ λυτρωθῇ δὲ καὶ ἐκεῖνος ἀπὸ τὰ βάσανα, μεταβαίνων μὲ τὸν πρόσκαιρον θάνατον εἰς ζωὴν ἀθάνατον, ἵνα βασιλεύῃ αἰώνια, εὐφραινόμενος καὶ ἀπολαμβάνων τὸν ποθούμενον.
Ἀνάψαντες λοιπὸν οἱ ὑπηρέται τὴν κάμινον, ὅταν σφοδρῶς ἐκοκκίνισεν, ἔρριψαν ἔσω τὸν Ἅγιον χαίροντα καὶ ἀγαλλώμενον. Ἐδοξολόγει δὲ τὸν Θεὸν ὁ Ἅγιος καὶ τὸν ηὐχαρίστει μεγάλως, ὅτι τὸν ἐνεδυνάμωσε νὰ τελειώσῃ, καλῶς τὸν ἀγῶνα τῆς ἀθλήσεως. Ταῦτα λέγων, παρέδωκε τὴν μιακαρίαν ψυχήν του εἰς τὰς ἀχράντους χεῖρας τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, τὴν εἰκοστὴν ἐνάτην (29ην) τοῦ Ἰουλίου μηνός.
Ἀλλὰ σὺ μέ, ὦ παμμάκαρ Καλλίνικε, καλλώπισμα ὄντως Μαρτύρων καὶ ἡδύτατον ἐντρύφημα, οὕτω καθαρῶς πολιτευσάμενος καὶ καλῶς ἀγωνισάμενος, μεταστὰς δὲ ἀπὸ ταῦτα τὰ ρευστὰ καὶ μάταια, καθαρὸς εἰς τὸν καθαρὸν Νυμφίον Χριστὸν παρίστασαι, ἐστολισμένος μὲ πολύτιμον καὶ ἀμάραντον στέφανον. Ἡμεῖς δὲ εὑρισκόμεθα ἀκόμη εἰς τὴν μεγάλην τρικυμίαν τῆς νοητῆς θαλάσσης περιφερόμενοι. Λοιπὸν δεόμεθά σου, ἐνθυμήσου καὶ ἡμᾶς, καθὼς καὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι ἐνθυμούμεθά σε, ἑορτάζοντες εὐλαβῶς τὴν ἱεράν σου πανήγυριν. Ἀξίωσον δὲ ἡμᾶς νὰ τελέσωμεν τὴν πρόσκαιρον ταύτην ζωὴν ἀτάραχα καὶ ἀναμάρτητα καὶ νὰ περάσωμεν ἀχείμαστα τῶν πειρασμῶν τὴν ἀγρίαν θάλασσαν διὰ νὰ φθάσωμεν κατευόδιον εἰς τὸν ἀχείμαστον λιμένα τῆς ἀναπαύσεως, ἔχοντες κυβερνήτην καὶ ὁδηγόν, διὰ πρεσβειῶν σου, τὸν Δεσπότην καὶ Σωτῆρα Χριστόν. ᾯ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν Πατρὶ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Ἀμήν [2].