πρόσκαιρα, ἀλλὰ σὺ θέλεις κληρονομήσει αἰώνιον κόλασιν, διότι ἀφῆκες ἐκεῖνον ὅστις σὲ ἔπλασε καὶ προσκυνεῖς κωφὰ καὶ ἄλαλα ξόανα καὶ τὸ χειρότερον, φθονεῖς καὶ τῶν ἄλλων τὴν σωτηρίαν καὶ προσπαθεῖς νὰ τοὺς ρίψῃς εἰς τὴν ἀπώλειαν». Ἀφοῦ δὲ τὸν ἔδειραν ὥραν πολλήν, ἐπέρασεν ὁ θυμὸς τοῦ τυράννου, καὶ προστάσσει νὰ τὸν φυλακίσουν ἕως τὴν τρίτην ἡμέραν, μήπως καὶ ἔλθῃ εἰς μεταμέλειαν· ὁ δὲ Μάρτυς ἔψαλλε· «Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι». Ὅταν δὲ εἰσῆλθεν εἰς τὴν φυλακὴν ἔλεγεν· «Ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν Χερουβεὶμ ἐμφάνηθι, καὶ ἐλθὲ εἰς τὸ σῶσαι ἡμᾶς». Καὶ ὁ μὲν Μάρτυς ὑπέμεινε τὰ λυπηρὰ γενναίως διὰ τὸν Κύριον, ἐκεῖνος δὲ δὲν ἠμέλησε νὰ τοῦ στείλῃ ὡς φιλάνθρωπος τὴν ἐξ ὕψους βοήθειαν καὶ παρακινῶν αὐτὸν εἰς περισσοτέραν ἀνδρείαν, ἔστειλεν Ἄγγελον, καὶ λέγει πρὸς παράκλησίν του· «Ἔχε θάρρος καὶ μὴ φοβηθῇς ποσῶς, Ἕρμυλε· ἀγωνίζου καὶ μὴ δειλιάσῃς, ὅτι εἰς ὀλίγας ἡμέρας θέλεις νικήσει τὰς μηχανὰς τοῦ τυράννου, νὰ λάβῃς ἐξ οὐρανῶν λαμπρότερον τοῦ μαρτυρίου τὸν στέφανον». Οὕτως ὁπλίζει ὁ Κύριος τὸν δοῦλον αὐτοῦ, δίδων κατὰ τοῦ τυράννου σωτηρίαν καὶ δύναμιν.

Μετὰ δὲ τὴν τρίτην ἡμέραν, καθίσας εἰς τὸ κριτήριον ὁ Λικίνιος, ἔφερε τον Μάρτυρα, καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἐσωφρονίσθης ὀλίγον, Ἕρμυλε, νὰ προσκυνήσῃς τοὺς θεούς, νὰ λυτρωθῇς ἀπὸ τοὺς κινδύνους, ἢ ἀκόμη μένεις εἰς τὸ πρῶτον πεῖσμά σου ὡς ὑπερήφανος;». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα ἀπὸ τὴν πρώτην ἀρχὴν τὴν γνώμην μου, τί κοπιᾷς νὰ μὲ δοκιμάζῃς πάλιν, καὶ χάνεις τὸν καιρὸν ἄκαρπα; Ἐγὼ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ προσκυνῶ, καὶ γίνομαι θυσία δι’ αὐτόν, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἀναμένω μεγάλην βοήθειαν». Τότε εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ τύραννος· «Τώρα θὰ ἴδω ἐὰν εἶναι δυνατὸς αὐτὸς τὸν ὁποῖον προσκυνεῖς εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἂν θὰ σὲ βοηθήσῃ». Καὶ εὐθὺς προστάσσει ἓξ ἄνδρας δυνατοὺς νὰ τὸν ἁπλώσουν εἰς τὴν γῆν καὶ νὰ τὸν ραβδίζουν ἀσπλάγχνως. Καὶ οἱ μὲν φονεῖς ἐκεῖνοι ἔδερον αὐτὸν ὠμότατα, φθαρτοῦ βασιλέως κακῶς ὑπακούοντες, ὁ δὲ Μάρτυς πρὸς τὸν οὐράνιον ηὔχετο, καὶ ὑπομένων ἀνδρείως τὰς βασάνους ἔλεγε· «Κύριε ὁ Θεός μου, ὃστις ἐμαστιγώθης ἀπὸ τὸν Πιλᾶτον διὰ τὴν σωτηρίαν μου, αὐτὸς καὶ ἐμὲ πάσχοντα διὰ τὴν ἀγάπην σου ἐνδυνάμωσον, καὶ ἀξίωσόν με νὰ γίνω κοινωνὸς τοῦ πάθους σου καὶ τῆς σῆς λαμπρότητος».