Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Θεοφίλου ἀνεκηρύχθη, βασιλεὺς ὁ υἱός του Μιχαήλ, τριετὴς μόλις τὴν ἡλικίαν, ἐπετρόπευε, δὲ αὐτὸν ἡ μήτηρ του βασίλισσα Θεοδώρα. Παρευθὺς τότε ἔστειλε προστάγματα πανταχοῦ νὰ ἀπολυθοῦν ἅπαντες ὅσοι διὰ τὰς ἁγίας Εἰκόνας εὑρίσκονται εἰς ἐξορίας καὶ φυλακάς, καὶ νὰ ἔχουν πᾶσαν ἐλευθερίαν καὶ ἄνεσιν. Συγχρόνως συνεκάλεσε Σύνοδον Ἱεράν, ἥτις κατεβίβασε μὲν ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον τὸν Εἰκονομάχον Ἰωάννην Ζ’, τὸν καὶ Ἰαννῆν ἀποκαλούμενον, ὅστις μαντειάρχης καὶ δαιμονάρχης μᾶλλον ἦτο ἄξιος νὰ ὀνομάζεται ἢ Πατριάρχης, ἀνεβίβασε δὲ τὸν ὑπεράξιον τοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου Ὁμολογητὴν τοῦ Χριστοῦ Ἅγιον Μεθόδιον, ὅστις πολλὰ εἶχε πάθει πρότερον ὑπὲρ τῶν ἁγίων Εἰκόνων, ὑπὲρ τῶν ὁποίων καὶ εἰς τάφον εἶχε κατακλεισθῆ ζῶν, ὁ τοῦ οὐρανοῦ ἄξιος οἰκιστής. Ἐν συνεχείᾳ ἡ Σύνοδος αὕτη ἐκύρωσε μὲν τὰς ἀποφάσεις τῆς ἐν ἔτει ψπζ’ (787) συγκροτηθείσης ἐν Νικαίᾳ τὸ δεύτερον Ἁγίας Ζ’ οἰκουμενικῆς Συνόδου, κατεδίκασε δὲ καὶ ἀνεθεμάτισε τοὺς Εἰκονομάχους καὶ λοιποὺς αἱρετικούς.
Ἀφοῦ ταῦτα ἀπεφάσισεν ἡ Σύνοδος, συνήχθησαν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Σοφίας ἅπαντες οἱ ἐπιζῶντες Ἅγιοι Πατέρες, Ἐπίσκοποι, Ἱερεῖς καὶ Μοναχοί, οἱ ὁποῖοι εἶχον κατὰ πολλὰ βασανισθῆ ἀπὸ τοὺς Εἰκονομάχους, καὶ ὅλος ὁ λαὸς μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν βασίλισσαν Θεοδώραν καὶ τὸν υἱόν της βασιλέα Μιχαήλ, λαβόντες εἰς τὰς χεῖρας των τὰς ἁγίας Εἰκόνας, μετὰ κηρῶν, θυμιαμάτων καὶ λαμπάδων ἐτέλεσαν μετὰ πάσης λαμπρότητος καὶ μεγαλοπρεπείας ἱερὰν λιτανείαν καὶ ἀποκατέστησαν εἰς τοὺς Ναοὺς τὰς ἁγίας Εἰκόνας, ἦτο δὲ τότε ἡ ιθ’ (19η) Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους ωμβ’ (842), ἡμέρα Κυριακή, πρώτη τῶν Νηστειῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἔκτοτε ἐθεσπίσθη ὅπως τὸ ἱερὸν αὐτὸ γεγονὸς ἑορτάζεται κατ’ ἔτος μετὰ πάσης λαμπρότητος κατὰ τὴν πρώτην Κυριακὴν τῶν Νηστειῶν, ἡ ὁποία καὶ ἀπὸ τοῦ γεγονότος τούτου ὠνομάσθη Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας [2].
Οὕτως ἐπολιτεύθη εἰς ἑαυτὴν καὶ οὕτως ὠφέλησε τὴν Ἐκκλησίαν ἡ εὐσεβεστάτη βασίλισσα Θεοδώρα, μισθὸν λαβοῦσα παρὰ Κυρίου τὸν ἄφθαρτον τῆς Ὁμολογίας στέφανον, ὅμως διὰ νὰ λάβῃ μεγαλύτερον τὸν μισθὸν καὶ διὰ νὰ καταισχυνθῇ ἔτι περισσότερον ὁ ἀντίδικος ἡμῶν διάβολος, παρεχώρησεν ὁ Θεὸς καὶ ἐδοκιμάσθη καὶ μετὰ ταῦτα σκληρῶς ἡ περικλεὴς αὕτη βασίλισσα. Διότι καὶ ὁ υἱός της Μιχαὴλ καὶ ὁ ἀδελφός της Βάρδας μεγάλως ἔθλιβον αὐτὴν καθ’ ἡμέραν, μάλιστα δὲ ὁ Βάρδας, ὅστις εἶχε τότε καταστῆ πανίσχυρος, καὶ ὁ ὁποῖος ἦτο τόσον διεφθαρμένος