Ἀπεκαλύφθη λοιπὸν εἰς θαυμαστοὺς καὶ ἐναρέτους ἄνδρας, ὅτι ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος εἶναι ὁ ἀξιώτερος εἰς τὸ νὰ ἀναδεχθῇ τὴν Μητρόπολιν ταύτην καὶ εὐθὺς πέμψαντες ἀνθρώπους ἱερωμένους καὶ λαϊκοὺς εἰς τὴν πατρίδα τοῦ Ἁγίου, εἰς τὸ Μοναστήριον εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο, τὸν ἔφεραν καὶ οὕτω θέλοντα καὶ μὴ τὸν ἐχειροτόνησαν Ἀρχιερέα καὶ Ποιμένα τῶν Σάρδεων. Ἀφοῦ δὲ ὁ λύχνος ἐτέθη ἐπὶ τῆς λυχνίας καὶ διὰ τῶν ἀρετῶν αὐτοῦ ἔλαμψεν εἰς τὸ πλήρωμα τῶν πιστῶν τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, διὰ δὲ τῆς θείας αὐτοῦ διδασκαλίας ἐποίμαινε καὶ ἐπότιζε τὰ λογικὰ αὐτοῦ πρόβατα εἰς νομὰς ζωηφόρους τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, τότε, λέγω, τὶς δύναται νὰ ἀπαριθμήσῃ καὶ νὰ διηγηθῇ τὰς ἀρετὰς τοῦ τρισμάκαρος, τὴν ἐλεήμονα καὶ φιλόπτωχον προαίρεσίν του, τὴν συμπάθειαν καὶ φιλανθρωπίαν του, τὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ καλοκαγαθίαν του, τὴν ἄφθονον καὶ ἱλαρὰν ἐλεημοσύνην του πρὸς τοὺς πτωχοὺς καὶ δυστυχεῖς, τὴν προστασίαν πρὸς τὰ ὀρφανά, τὰς χήρας καὶ πρὸς ὅλους τοὺς δεομένους, τὰς ἀδιαλείπτους εὐεργεσίας τὰς ὁποίας διεσκόρπιζε καθ’ ἡμέραν εἰς ὅλον αὐτοῦ τὸ λογικὸν Ποίμνιον; Ὅλα, λέγω, ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα ἔργα τοῦ Ἁγίου νὰ τὰ διηγηθῶ καταλεπτῶς καὶ ἡ δύναμίς μου δὲν φθάνει καὶ ὁ καιρὸς θέλει μᾶς λείψει. Τώρα δὲ ἂς διηγηθῶμεν συντόμως τὰ ἔνδοξα κατορθώματα τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν λαμπρὰν αὐτοῦ κατὰ των εἰκονομάχων ὁμολογίαν.

Ὁ μὲν Ἅγιος, ὡς εἴπομεν, ἔλαμπεν ἀπὸ τοῦ Ἀρχιερατικοῦ αὐτοῦ θρόνου καὶ ἐπότιζε καθ’ ἡμέραν τὸ λογικὸν αὐτοῦ ποίμνιον μὲ τὰ νεκταρώδη νάματα τῆς θείας διδασκαλίας, ἡ δὲ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία εὑρίσκετο τότε εἰς μεγάλας συγχύσεις καὶ ταραχάς, διὰ τὴν συμβᾶσαν ὀλεθρίαν αἵρεσιν τῶν εἰκονομάχων. Βλέποντες τὸν κίνδυνον τῆς Ἐκκλησίας οἱ εὐσεβέστατοι βασιλεῖς Κωνσταντῖνος καὶ Εἰρήνη, ἐσύναξαν διὰ προσταγῆς των εἰς τὴν Νίκαιαν τῆς Βιθυνίας τὴν Ἁγίαν Ζ’ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον, συγκροτηθεῖσαν ὑπὸ τξζ’ (367) Θεοφόρων Ἁγίων Πατέρων. Οὗτοι ἐβεβαίωσαν τὰς προλαβούσας ἓξ Ἁγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους καὶ ἐκύρωσαν τὰ ὑπ’ αὐτῶν δογματισθέντα, ἀνεθεμάτισαν δὲ τὰ κακόφρονα καὶ δυσσεβῆ δόγματα τῶν εἰκονομάχων. Ἐθέσπισαν προσέτι οἱ Ἅγιοι οὗτοι Πατέρες νὰ τιμῶνται αἱ ἅγιαι καὶ σεπταὶ Εἰκόνες τιμητικῶς καὶ σχετικῶς, ὄχι δὲ καὶ λατρευτικῶς, ὁμοίως δὲ νὰ προσκυνῆται εὐλαβῶς τὸ Τίμιον Ξύλον τοῦ Ζωοδόχου Σταυροῦ, ὡς ὄργανον τῆς ἡμῶν σωτηρίας.