Τοῦτον τὸν μακάριον ἀθλητὴν καὶ ἀήττητον τοῦ Χριστοῦ στρατιώτην ἐβλάστησεν ὡς εὐωδέστατον ρόδον, ἢ μᾶλλον ὡς κατάκαρπον καὶ γλυκύκαρπον καὶ ἀειθαλῆ φοίνικα, ἡ ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ τῆς Δημητριάδος κωμόπολις Ζαγορά, ἡ ἐκ τούτου γενομένη πανταχοῦ περίβλεπτος, καὶ εἰς πάντα κόσμον ἐξάκουστος· διότι καύχημα καὶ στέφανος γονέων παῖδες, καὶ δόξα καὶ κλέος πόλεων καὶ χωρῶν οἱ ἐξ αὐτῶν βλαστήσαντες καὶ ὑπὲρ Χριστοῦ ἀθλήσαντες καλλίνικοι Μάρτυρες, ὧν εἶς καὶ ὁ εἰς ἔπαινον προκείμενος Νεομάρτυς Τριαντάφυλλος.
Μὴ ἔχοντες ἐπαρκῆ στοιχεῖα τῆς κατ’ αὐτὸν ἱστορίας, δυνάμεθα νὰ κρίνωμεν τὰ πρότερα ἐκ τῶν ὑστέρων· δυνάμεθα δηλαδὴ ἐκ τοῦ καρποῦ νὰ γνωρίσωμεν τὸ δένδρον, καὶ ἐκ τοῦ βλαστήματος τὰς καλὰς ρίζας. Ἡ ὑπὲρ Χριστοῦ ἄθλησις αὐτοῦ, ὁ γλυκύτατος δηλονότι καρπὸς τῶν ἱερῶν τούτου ἀγώνων, δεικνύει εἰς ἡμᾶς σαφέστατα ὁποῖος ὑπῆρξεν οὗτος ὁ εὐκλεὴς Νεομάρτυς Τριαντάφυλλος, ὁποίαν καθαρότητα ζωῆς, χρηστότητα τρόπων, σεμνότητα ἤθους καὶ εὐθύτητα ψυχῆς εἶχε κατορθώσει. Ἡ θεία αὐτοῦ ἄθλησις δίδει εἰς ἡμᾶς τὸ δικαίωμα νὰ παραδεχθῶμεν τοῦτον τύπον Χριστιανικοῦ καὶ ἀνεπιλήπτου βίου ἐν ἀκμῇ ἡλικίας, ζῶντα ὡς τέκνον φωτὸς «ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς», κατὰ τὸν θεῖον Παῦλον, καὶ φαινόμενον, κατὰ τὴν τοῦ ᾌσματος φωνήν, «Ὡς ἄνθος τοῦ πεδίου καὶ ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν».
Ζῶν τοιουτοτρόπως ὁ μακάριος Τριαντάφυλλος Χριστιανικὸν αὐτουργικὸν βίον, καὶ τελῶν ὑπομίσθιος ἔν τινι ναυκλήρῳ ἐφύλαττεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἀσφαλῶς τὸν πολύτιμον θησαυρόν, τὸν ἀκτινοβολοῦντα ἀδάμαντα τῆς ὀρθοδόξου ἁγίας ἡμῶν Πίστεως, καὶ τὴν οὐράνιον φλόγα τῆς πρὸς Χριστὸν ἀγάπης ἀπαραμείωτον καὶ ἄσβεστον διετήρει· ὅπερ βλέπων μὲ φθονερὸν βλέμμα ὁ βάσκανος ἐχθρός, ὡς λέων κατ’ αὐτοῦ ὠρύετο, ἀλλὰ μάταιαι καὶ κεναὶ ἀπέβαινον αἱ ἐπίνοιαι αὐτοῦ, καὶ οὐδὲν ἐκ τούτων ὄφελος προσεπορίζετο· διότι ὁ Τριαντάφυλλος ἔχων τὴν θείαν βοήθειαν σύμμαχον ἔλεγε σὺν τῷ θείῳ Δαβίδ· «Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός, ὅτι ἐκ δεξιῶν μού ἐστιν ἵνα μὴ σαλευθῶ».
Τὴν θείαν λοιπὸν τοῦ Χριστοῦ ἐνδεδυμένος δύναμιν ὡς θώρακα καὶ πανοπλίαν οὐράνιον, ἀποδύεται πρὸς τοὺς ἀγῶνας τῆς ἀθλήσεως μὲ θάρρος ἀήττητον καὶ σθένος ἀκαταμάχητον, καὶ κατατροπώνει ἐν αὐτοῖς τὸν πολέμιον καὶ περιφανῶς θριαμβεύει ἐν ἀσθενεία σαρκὸς καὶ μέγα τρόπαιον νίκης ἐγείρει, λέγων σὺν τῷ θείῳ Παύλῳ· «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας».