Εἰσήκουσεν ἡ Πάναγνος Δέσποινα τοῦ εὐλαβοῦς δούλου της τὴν προσευχήν· τοῦ ἐφάνη μίαν νύκτα εἰς τὸν ὕπνον του ὁλολαμπής, μὲ ὅλον ἐκεῖνο τὸ φῶς τῆς δόξης, μὲ τὸ ὁποῖον λάμπει εἰς τὸν οὐρανόν. Ἐξύπνησεν ὁ νέος, καὶ ἀληθινὰ ἔχασε τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ ὀμμάτιά του, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν χαρὰν ὁποῦ εἶχεν, ὅτι ἠξιώθη νὰ ἴδῃ τὴν Βασίλισσαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, δὲν ἐλυπεῖτο ὁλότελα, ὅτι ἐστερήθη τὸ φῶς του· μάλιστα πάλιν παρακαλεῖ νὰ τὴν ἴδῃ ἄλλην μίαν φοράν, καὶ εὐχαριστεῖται νὰ χάσῃ καὶ τὸν ἄλλον ὀφθαλμόν, ὅστις τοῦ ἔμεινε. Καὶ πάλιν ἠξιώθη, πάλιν τὴν εἶδε· ἀλλὰ τί λογιάζετε, Χριστιανοί; Πὼς τάχα νὰ ἔμεινε τυφλὸς καὶ ἀπὸ τοὺς δύο ὀφθαλμούς; Ἡ συμπαθεστάτη Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, ὅταν τοῦ ἐφάνη τὴν δευτέραν φοράν, ὄχι μόνον δὲν τὸν ἐστέρησεν ἀπὸ τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν ὁποῦ τοῦ ἔμεινεν, ἀλλὰ τοῦ ἔστρεψε καὶ τὸν ἄλλον ποὺ εἶχε χαμένον· ἐξύπνησεν ὁ νέος ἐκεῖνος καὶ μὲ τοὺς δύο ὀφθαλμοὺς ὑγιεῖς καὶ ὅλος ἐκστατικὸς ἀπὸ τὴν διπλῆν χαράν, μὲ πολλὰ δάκρυα εὐλαβοῦς ἀγαλλιάσεως ἔδωκεν εἰς τὴν Ὑπερένδοξον Θεομήτορα χιλίας εὐχαριστίας.
Κεχαριτωμένη, δεδοξασμένη Παντάνασσα, ἀπὸ τὴν ἄφθονον ἐκείνην ἀκτινοβολίαν τοῦ θείου φωτὸς ὁποῦ χαίρεσαι, παρισταμένη ἐκ δεξιῶν τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, πέμψον ἐδῶ κάτω καὶ εἰς ἡμᾶς τοὺς εὐλαβεῖς δούλους σου μίαν μακαρίαν ἀκτῖνα, ὁποῦ νὰ εἶναι καὶ φῶς εἰς τὸν ἐσκοτισμένον μας νοῦν, καὶ φλόγα εἰς τὴν ψυχραμένην μας θέλησιν, διὰ νὰ βλέπωμεν καὶ νὰ περιπατῶμεν σπουδαῖοι εἰς τὴν ὁδὸν τῶν θείων δικαιωμάτων. Ἡμεῖς, μετὰ Θεόν, εἰς σὲ τοῦ Θεοῦ τὴν Μητέρα, καὶ Μητέρα ἡμῶν, ἔχομεν τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας· ἀπὸ σὲ ἐλπίζομεν τὰς νίκας τῆς γαληνοτάτης Αὐθεντίας· τὰ τρόπαια τῶν εὐσεβῶν βασιλέων· τὴν στερέωσιν τῆς Ἐκκλησίας· τὴν ἀντίληψιν τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους· τὴν σκέπην τῆς εὐλαβοῦς σου ταύτης πολιτείας, ἥτις εἶναι ἀφιερωμένη εἰς τὴν ἄμαχόν σου βοήθειαν. Ναί, Παναγία Παρθένε Μαρία, ὄνομα, ποὺ εἶναι ἡ παρηγορία, τὸ καύχημα τῶν Χριστιανῶν· δέξαι τὴν νηστείαν καὶ παράκλησιν τῶν ἁγίων τούτων ἡμερῶν, ὁποῦ ἐκάμαμεν εἰς τιμήν σου, ὡς θυμίαμα εὐπρόσδεκτον· καὶ ἀξίωσόν μας, καθὼς ἐδῶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν εὐλαβῶς ἀσπαζόμεθα τὴν ἁγίαν σου καὶ θαυματουργὸν ταύτην Εἰκόνα, ἔτσι καὶ ἐκεῖ εἰς τὸν Παράδεισον νὰ ἴδωμεν αὐτὸ τὸ μακάριόν σου πρόσωπον, τὸ ὁποῖον νὰ προσκυνοῦμεν, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.