Ὅθεν ὄχι μόνον εἰς αὐτὴν χύνει τῆς μακαριότητος τὸ φῶς, ἀλλ’ εἰς αὐτὴν εἰσβαίνει καὶ ὡσὰν νὰ περικλείεται ὅλη, ὅλη ἐκείνη ἡ πολυχεύμων πηγὴ τοῦ φωτός, ὅλος, ὅλος τῆς δόξης ὁ ἥλιος· εἰς τρόπον ὥστε ὡς ἄλλος δεύτερος τῆς δόξης ἥλιος ἀκτινοβολεῖ τῆς Παναγίας Παρθένου τὸ μακάριον πρόσωπον, καὶ κάμνει διπλοῦν τὸ φῶς τῆς ἀνεσπέρου ἡμέρας. Καταλάβετε δὲ τὴν διαφορὰν τῆς μακαριότητος ὁποῦ χαίρονται τῶν λοιπῶν δικαίων τὰ πνεύματα, καὶ τῆς μακαριότητος ὁποῦ χαίρεται ἡ Θεομήτωρ Μαρία· ὅτι ἐκεῖνοι μὲν κατὰ μέρος δέχονται τῆς θείας δόξης τὸ φῶς, αὐτὴ δὲ ὅλον δέχεται τῆς δόξης τὸν Ἥλιον. Ἐκεῖνοι μερικῶς ἔλαβον ἐδῶ τὴν χάριν καὶ κατὰ τὸ μέτρον τῆς χάριτος ἀπολαμβάνουσιν ἐκεῖ, τὴν δόξαν· αὐτὴ εἶναι δοχεῖον δεκτικὸν ἐκεῖ ὅλης τῆς δόξης, καθὼς ἐδῶ ἐστάθη δοχεῖον δεκτικὸν ὅλης τῆς χάριτος. Ὅθεν ἐδῶ ἦτο, καθὼς τὴν ὠνόμασεν ὁ Ἀρχάγγελος, κεχαριτωμένη, εἶχε δηλαδὴ ὅλον τὸ πλήρωμα τῆς θείας χάριτος· τὸ ὁμολογεῖ καὶ ὁ Θεολόγος· «Ἑκάστοις τῶν ἐκλεκτῶν ἡ χάρις κατὰ μέρος ἐδόθη, τῇ δὲ Παρθένῳ ἅπαν τὸ τῆς χάριτος πλήρωμα»· ἐκεῖ δὲ εἶναι δεδοξασμένη, ἔχει δηλαδὴ ὅλον τὸ πλήρωμα τῆς θείας δόξης· καθὼς τὴν προεῖδεν ὁ Ἰεζεκιήλ· «Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ πλήρης δόξης ὁ οἶκος Κυρίου· παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου, ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη».

Ἀδύνατον εἶναι, Χριστιανοί, ὁ νοῦς μας νὰ φαντασθῇ τὸ ὑπέρλαμπρὸν ἐκεῖνο φῶς, μὲ τὸ ὁποῖον ἀστράπτει ἡ μακαρία Παρθένος εἰς τὸν Παράδεισον· ἡ σελήνη, ὁ ἥλιος εἶναι σκοτεινὰ πράγματα παραβαλλόμενα μὲ ἐκεῖνο τὸ ἀνεκλάλητον κάλλος, τὸ ὁποῖον βλέπουσι καὶ δὲν χορταίνουσιν οἱ μακάριοι! τί ὡραῖον! τί φαεινόν! τὶ θεοειδὲς θέαμα εἰς τὰ μάτια τῶν Σεραφείμ! Τοῦτο ἐπεθύμησε νὰ ἴδῃ ἕνας νέος πολλὰ εὐλαβὴς τῆς Παρθένου, καὶ ἔκαμε πρὸς αὐτὴν τοιαύτην δέησιν· «Μαρία, γλυκύτατον ὄνομα, ὅπου ἐγὼ μετὰ Θεὸν σέβω καὶ προσκυνῶ, μὲ ὅλον τὸν πόθον καὶ εὐλάβειαν τῆς ψυχῆς μου, διότι εἶσαι τῆς ψυχῆς μου ἡ παρηγορία καὶ ἡ χαρά· ἂν εὕρηκα χάριν ἐνώπιόν σου ὁ ταπεινὸς δοῦλός σου, μίαν χάριν νὰ μοῦ κάμῃς σὲ παρακαλῶ· ἀνάμεσα εἰς τὰς εὐεργεσίας, νὰ μὲ ἀξιώσῃς νὰ σὲ ἴδω καθὼς εἶσαι εἰς τὸν Παράδεισον. Ἀξίωσόν με, ἀειπάρθενε Κόρη, ἀξίωσόν με Μῆτερ ἐλέους· ἂς σὲ ἴδω, καὶ εὐχαριστοῦμαι νὰ χάσω ἕνα ἀπὸ τὰ μάτια μου».