Ὥστε ἐκ τούτων συμπεραίνεται, ὅτι καὶ δύο δεῖπνα ἐγένοντο εἰς τὸν Χριστὸν εἰς τὴν Βηθανίαν. Τὸ μὲν ἓν πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Λαζάρου, ὅταν συνέτρωγε μὲ Αὐτὸν καὶ ὁ Λάζαρος ὡς ἀναφέρει ὁ τῆς βροντῆς υἱός γράφων οὕτω· «Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. Ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ» (Ἰωάν. ιβ’ 1-3). Τὸ δὲ ἄλλο δεῖπνον ἐγένετο εἰς αὐτὸν πρὸ δύο ἡμερῶν τοῦ Πάσχα, εὑρισκομένου ἀκόμη τοῦ Χριστοῦ εἰς Βηθανίαν, εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, ὅταν καὶ ἡ πόρνη προσῆλθεν εἰς αὐτὸν καὶ ἐξέχεε τὸ πολύτιμον μύρον, ὡς γράφει ὁ ἱερὸς Ματθαῖος, ὅτι ὁ Χριστὸς παρήγγειλεν εἰς τοὺς Μαθητὰς Αὐτοῦ λέγων· «Οἴδατε, ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας τὸ Πάσχα γίνεται» (Ματθ. κϛ’ 2)· καὶ μετ’ ὀλίγον πάλιν ὁ αὐτὸς Εὐαγγελιστὴς ἐπιφέρει· «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενομένου ἐν Βηθανίᾳ ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, προσῆλθεν αὐτῷ γυνή, ἀλάβαστρον μύρου ἔχουσα βαρυτίμου, καὶ κατέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀνακειμένου» (Ματθ. κϛ’ 6-7).

Μετὰ τοῦ ἱεροῦ Ματθαίου συμφωνεῖ καὶ ὁ θεῖος Μάρκος λέγων· «Ἦν δὲ τὸ Πάσχα καὶ τὰ ἄζυμα μετὰ δύο ἡμέρας… καὶ ὄντος αὐτοῦ ἐν Βηθανίᾳ ἐν τῇ οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, κατακειμένου αὐτοῦ, ἦλθε γυνή…» (Μάρκ. ιδ’ 1,3). Ἐκ τούτων λοιπὸν σαφῶς φαίνεται, ὅτι οἱ ὑποστηρίζοντες καὶ λέγοντες, ὅτι μία καὶ ἡ αὐτὴ γυνὴ εἶναι ἡ ἀναφερομένη καὶ ὑπὸ τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν, ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μὲ μύρον, εἷς δὲ καὶ ὁ αὐτὸς ὁ Σίμων ὁ λεπρὸς καὶ ὁ Σίμων ὁ Φαρισαῖος, τὸν ὁποῖον καὶ πατέρα εἶναι τοῦ τε Λαζάρου καὶ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ Μαρίας καὶ Μάρθας ὑποστηρίζοντὲς καὶ ἕνα δεῖπνον καὶ τὸν αὐτόν, εἰς τὴν αὐτὴν καὶ μίαν οἰκίαν αὐτοῦ, τὴν ἐν Βηθανίᾳ παρὰ τῷ ὁποίῳ Σίμωνι καὶ τὸ ἀνώγαιον τὸ ἐστρωμένον ἡτοιμάσθη καὶ τὸν Μυστικὸν ἐποίησεν Δεῖπνον ὁ Κύριος, δὲν νομίζουν καλῶς.

Διότι τὰ μὲν δύο ταῦτα δεῖπνα, ἐκτὸς τῶν Ἱεροσολύμων ἐν Βηθανίᾳ ἐγένοντο εὑρισκομένου τοῦ Χριστοῦ, πρὸ ἓξ καὶ πρὸ δύο ὡς εἴπομεν ἡμερῶν τοῦ νομικοῦ Πάσχα, ὅταν καὶ αἱ γυναῖκες τὰ μύρα διαφόρως προσήγαγον εἰς τὸν Χριστόν. Ὁ δὲ Μυστικὸς Δεῖπνος καὶ τὸ ἐστρωμένον ἀνώγαιον ἐντὸς τῆς πόλεως Ἱερουσαλὴμ ηὐτρεπίσθησαν, πρὸ μιᾶς ἡμέρας τοῦ νομικοῦ Πάσχα καὶ τοῦ Πάθους τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἄλλοι μὲν λέγουν, ὅτι ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀγνώστου τινὸς ἀνθρώπου τοῦτο ἐγένετο, ἄλλοι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἐπιστηθίου καὶ μαθητοῦ Ἰωάννου, εἰς τὴν ἁγίαν Σιών,