Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Σαββάτῳ τῆς πρώτης ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, τὸ διὰ Κολλύβων παράδοξον θαῦμα τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ τοῦ Τήρωνος ἑορτάζομεν.

Εἶναι δὲ τὸ τέχνασμα, τὸ ὁποῖον ἠθέλησε νὰ μεταχειρισθῇ ὁ Ἰουλιανός, τὸ ἑξῆς: βλέπων ὁ ἄθλιος, ὅτι οἱ Χριστιανοὶ κατὰ τὴν πρώτην ἑβδομάδα τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς ἐξαγνίζονται διὰ τῆς νηστείας καὶ τῆς ἐκτενοῦς προσευχῆς, προσκαλεῖ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τὸν ἔπαρχον τῆς πόλεως, ὁ ὁποῖος ἦτο ὁμόφρων καὶ ὅμοιος μὲ αὐτὸν ὡς πρὸς τὴν ἀπιστίαν, καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· «Ἐπειδή, ὦ ἔπαρχε, ἀφοῦ μετεχειρίσθην πολλὰ καὶ ποικίλα μηχανήματα, δὲν κατώρθωσα νὰ σβύσω τὴν Πίστιν τῶν Χριστιανῶν καὶ ἕνεκα τούτου εὑρίσκομαι εἰς μεγάλην φροντίδα, μοῦ ἦλθεν ἀπὸ τοὺς θεούς μας γνώμη καλὴ καὶ ἀναντίρρητος, ὅτι οἱ Χριστιανοὶ τὴν ἑβδομάδα ταύτην τὴν πρώτην φυλάττουσι μετὰ πολλῆς ἐπιμελείας διὰ νηστείας. Διατάσσω λοιπὸν νὰ σηκωθοῦν ἀπὸ τὴν ἀγορὰν ὅλα τὰ τρόφιμα καὶ τίποτε νὰ μὴ ὑπάρχῃ εἰς αὐτὴν ἐκτὸς ἐκείνων, τὰ ὁποῖα ἐγὼ θὰ χορηγήσω, τρόφιμα δηλαδὴ καὶ ποτὰ ραντισμένα μὲ τὸ αἷμα τῶν θυσιῶν ἡμῶν· διότι κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ἀναγκαστικῶς θὰ ἀγοράσωσιν ὅλοι καὶ θὰ φάγωσι καὶ θὰ ὑπακούσωσιν εἰς ἡμᾶς, διότι θὰ γευθῶσιν ἀπὸ τὴν θυσίαν τῶν θεῶν· ἤ, ἂν δὲν ὑπακούσωσι, θὰ ἀποθάνωσιν ἀπὸ τὴν πεῖναν».

Αὐτὰ ὅταν ἤκουσεν ὁ ἔπαρχος ἀπὸ τὸ ἀντίθεον στόμα τοῦ βασιλέως, λέγεται ὅτι εἶπε· «Τώρα γνωρίζω, ὅτι ἡ καρδία τοῦ βασιλέως εἶναι εἰς τὰς χεῖρας τῶν θεῶν». Μετὰ τὸν λόγον τοῦτον τοῦ μιαροῦ βασιλέως ἠκολούθησεν εὐθὺς ἡ πρᾶξις, καὶ ὅσα μὲν τρόφιμα ὑπῆρχον εἰς τὴν ἀγορὰν ἀπεσύρθησαν, ἐξετέθησαν δὲ πρὸς πώλησιν τὰ μεμιασμένα τρόφιμα καὶ ποτὰ τοῦ βασιλέως. Τί λοιπὸν ἔκαμεν ὁ πλάσας ἡμᾶς Θεός; Ἆρά γε παρεῖδεν ἢ παρέβλεψε τοὺς εὐσεβεῖς δούλους του; Οὐδαμῶς. Ἀλλ’ εὐθὺς ὡς ἐπεχειρήθη τὸ φοβερὸν καὶ σατανικώτατον τοῦτο ἔργον, εὐθὺς ἐπεμελήθη καὶ ὁ Πανάγαθος Θεὸς τὴν σωτηρίαν τοῦ χριστεπωνύμου λαοῦ του, ἀποστείλας τὸν Μεγαλομάρτυρα αὐτοῦ Θεόδωρον, τὸν ἀληθέστατα δῶρον Θεοῦ, πρὸς σωτηρίαν τῆς Πίστεως, ἵνα δοξάσῃ ἐκ τῶν θαυμασίων αὐτοῦ ἔργων τὸν θεράποντα αὐτοῦ.

Παρουσιάζεται λοιπὸν ὁ Ἅγιος φανερῶς καὶ ὄχι ἐν ὁράματι πρὸς τὸν Πατριάρχην Εὐδόξιον (360-369), καὶ φανερώνων εἰς αὐτὸν τὸ ἀντίθεον τερατούργημα τοῦ Παραβάτου Ἰουλιανοῦ, εἶπε πρὸς αὐτόν· «Πατριάρχα, σήκω γρήγορα, συνάθροισε τὸ ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ καὶ διαφύλαξε αὐτὸ μετὰ μεγάλης προσοχῆς, παραγγέλλων νὰ μὴ ἀγοράσῃ οὐδεὶς τίποτε ἐκ τῶν τροφίμων, τὰ ὁποῖα ὑπάρχουν εἰς τὴν ἀγοράν, διότι ὁ δυσσεβέστατος Ἰουλιανὸς κατεμόλυνεν ἅπαντα διὰ τοῦ μιαροῦ αἵματος τῆς θυσίας αὐτοῦ».