Ἡ δὲ Χρυσίππη συνεφώνησεν εἰποῦσα πρὸς τὸν πατέρα της· «Τὰ μὲν χρήματά σου ἂς μένωσιν· ἐγὼ δὲ μετὰ τοῦ υἱοῦ μου, μεταβαίνουσα μίαν φορὰν εἰς τὸν οἶκον μου, εὐθὺς θὰ μεταφέρω ἐκεῖθεν πάντα ὅσα πρὸς διατροφήν μας χρειάζονται, καὶ θὰ εἴμεθα πλέον πάντοτε μαζί σας». Ταῦτα ἀκούσας ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, εἶπε πρὸς τὸν Μύρωνα· «Δὲν δέχομαι οὐδὲ συμφωνῶ μὲ τοὺς λόγους σου καὶ τῆς θυγατρός σου· διότι ὁ Χριστὸς δὲν μὲ ἀπέστειλε διὰ νὰ χωρίζω γυναῖκας ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν ἢ ἄνδρας ἀπὸ τῶν γυναικῶν αὐτῶν, καὶ μάλιστα ὅτι ἡ θυγάτηρ σου μετὰ γνώμης καὶ συμφωνίας τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστόν. Ἂς πορευθῇ λοιπὸν ἐν εἰρήνῃ εἰς τὸν οἶκον της· διότι ἐγὼ πιστεύω εἰς τὸν ἀποστείλαντά με Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστόν, ὅτι καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς συντόμως θὰ γίνῃ Χριστιανός· τὰ δὲ χρήματα, διὰ τὰ ὁποῖα εἴπατε, δανείσατε εἰς τὸν Χριστὸν καθὼς εἶναι γεγραμμένον· «Ὁ ἐλεῶν πτωχὸν δανείζει Θεῷ». Πρὸς τοὺς ἐρχομένους λοιπὸν καὶ ζητοῦντας καὶ ἔχοντας ἀνάγκην χρημάτων, δίδετε ἐξ αὐτῶν· διότι εἶπεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅτι «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»· καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ εἶπεν· «Ἐλεήσατε ἵνα ἐλεηθῆτε· δότε καὶ δοθήσεται».

Ταῦτα καὶ περισσότερα τούτων εἰπὼν ὁ Ἰωάννης, ἀπέστειλε τὴν Χρυσίππην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς εἰς τὴν οἰκίαν των· τὴν δὲ ἑπομένην ἡμέραν ἔφερεν ὁ Μύρων πρὸς τὸν Ἰωάννην χρήματα πολλά, λέγων πρὸς αὐτόν· «Λάβε ταῦτα, διδάσκαλε, καὶ διαμοίρασον εἰς τοὺς πτωχούς». Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰωάννης· «Ἰδοὺ ἐδέχθην τὴν προαίρεσίν σου, διότι γνωρίζω ὅτι εἶναι αὕτη κατὰ Θεόν· εἰς δὲ τὴν ἰδικήν σου γνώμην ἀφήνω τὰ ἰδικά σου, ὅπως μὲ τὰς ἰδίας σου χεῖρας δίδῃς εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔχουσιν ἀνάγκην». Ὁ μὲν Μύρων λοιπὸν εἰς πάντας ἔδιδε τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην. Ὁ δὲ Θεὸς ἐπλήθυνε τὰ ἀγαθά του εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, ἡ ὁποία ἦτο ὡς μία πηγὴ τρέχουσα ἀφθόνως διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου· πάντες δὲ οἱ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Μύρωνος ἔχαιρον διὰ τὴν μετάδοσιν πρὸς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

δ’. Περὶ τοῦ Βασιλείου καὶ τῆς γυναικὸς αὐτοῦ.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ἐκείνην ἦτο ἕτερός τις πλούσιος ὀνόματι Βασίλειος, ἔχων γυναῖκα, ἡ ὁποία ὠνομάζετο Χάρις, καὶ ἡ ὁποία ἦτο στεῖρα. Οὗτος λοιπὸν ὁ Βασίλειος, ἐλθὼν πρὸς Ρόδωνα τὸν ἀνεψιὸν τοῦ Μύρωνος, ἄνδρα εὐγενῆ καὶ κατὰ πάντα λαμπρόν, πλὴν Ἕλληνα κατὰ τὴν θρησκείαν ὑπάρχοντα,