Λαβόντες δὲ αὐτὸν οἱ ὑπηρέται οὕτω δέσμιον, ἔθηκαν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ τὴν βαρυτάτην ἅλυσιν, περάσαντες τοὺς πόδας αὐτοῦ εἰς τὸ ξύλον. Ἀφήνω λοιπὸν νὰ φαντασθῆτε, Χριστιανοί, τί ἆραγε ἔπαθεν ὁ εὐλογημένος ἐκεῖ εἰς τὴν φυλακὴν ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς σεσωματωμένους διαβόλους! Δεσμὰ δεινότατα, ραπίσματα, ραβδισμοὺς ἀνεικάστους, κολαφισμοὺς διὰ χειρῶν καὶ ποδῶν, καὶ ὅσα ἀκόλουθα ἐδίδαξεν αὐτοὺς ὁ πατὴρ αὐτῶν σατανᾶς. Ὁ δὲ Μάρτυς εὐχαριστῶν τὸν Θεὸν ὑπέμεινε ταῦτα ἀνδρείως, ψιθυρίζων πάντοτε· «Ὁ Θεός, βοήθησόν μοι». Μαθὼν δὲ ὁ μουσελίμης τὴν ἀμετάθετον γνώμην τοῦ Μάρτυρος καὶ φοβηθεὶς μὴ ἐντροπιασθῇ πλειότερον, ἂν τὸν παραστήσῃ εἰς δευτέραν ἀνάκρισιν, συνεκάλεσεν εἰς συμβούλιον τοὺς οὐλεμάδες (σοφοὺς) τοῦ γένους του, ἔνθα ἀπεφασίσθη ὅτι «ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐκ ἔξεστι ζῆν, διὰ τὴν τῆς θρησκείας του ἐξωμοσίαν καὶ ἄρνησιν». Ὅθεν διέταξε τὴν διὰ ξίφους ἀποκεφάλισίν του.
Παραλαβόντες ὅθεν αὐτὸν οἱ δήμιοι μετὰ τοῦ ἀρχιφύλακος δέσμιον ὡς τὸν εἶχον, τὸν ἔφερον εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης ἐν τῇ πλατάνῳ τῇ μέσον τῆς λεωφόρου, ὅπου ἐζήτησε μὲν ὁ Μάρτυς νὰ τὸν λύσωσιν ὀλίγον διὰ νὰ κάμῃ τὸν τύπον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀλλὰ δὲν ἐπείσθησαν οἱ κατάρατοι. Ἐκβοήσας λοιπὸν τότε ὡς ὁ τοῦ Εὐαγγελίου ληστὴς τὸ «Μνήσθητί μιου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου», ἔκλινε τὴν κεφαλὴν καὶ ἐδέχθη τὸν διὰ ξίφους θάνατον, κατὰ τὴν κγ’ (23ην) τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός, ἡμέραν Τετάρτην, ἐν ἔτει ἀπὸ Χριστοῦ γεννήσεως ͵αωιδ’ (1814). Τὸ δὲ τίμιον σῶμα πεσὸν ὕπτιον, δὲν τολμᾷ τις τῶν Χριστιανῶν νὰ τὸ πλησιάσῃ, ἐπειδὴ καὶ ἐδόθη προσταγὴ νὰ μείνῃ ἐξ ἅπαντος ἄταφον, καὶ νὰ γίνῃ βορὰ κυνῶν· ἑπομένως σύραντες οἱ δήμιοι αὐτὸ ἐκεῖθεν τὸ ἔρριψαν μαζὶ μὲ τὴν σφαδάζουσαν κεφαλὴν εἰς ἕνα ρύακα, οὐ μακρὰν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Μεσιτείᾳ ὅμως τινῶν φιλοχρίστων ἔπειτα συνεχωρήθη ἀπὸ τὸν μουσελίμην νὰ μεταφερθῇ ἀτίμως εἰς μέρος οὐδέτερον, ἐπὶ τῇ προφάσει ὅτι οὔτε Τοῦρκος οὔτε, Χριστιανὸς ἦτο ὁ Μάρτυς. Εὐλαβείᾳ δέ τινες φερόμενοι, κρυφίως ὀρύξαντες λάκκον ἔθηκαν εὐλαβῶς μετὰ τῆς κεφαλῆς τὸ μαρτυρικὸν λείψανον τοῦ Ἁγίου ἔν τινι ἀγρῷ ὃν οἱ Βραχωρῖται ἔκτοτε τιμῶσι καὶ περιέπουσιν [2].