καὶ εἰς τὸ ἑξῆς οἱ Μοναχοὶ ἂς καταφεύγωσι πρὸς ἐμὲ διὰ κάθε ἀνάγκην αὐτῶν καὶ γοργῶς θέλω εἰσακούει αὐτῶν καὶ πάντων τῶν μετ᾽ εὐλαβείας καταφευγόντων εἰς ἐμὲ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ὅτι Γοργοϋπήκοος καλοῦμαι».
Εὐθὺς λοιπὸν μὲ τὴν χαριτωμένην θείαν φωνὴν τῶν χαρμοσύνων αὐτῶν λόγων, ἠνεῴχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Μοναχοῦ τραπεζάρη καὶ πάντες ἐξέστησαν καὶ ἐθαύμασαν, τόσον ὥστε ἐδονήθη ὅλον τὸ Ἁγιώνυμον Ὄρος, καὶ πολλοὶ τῶν Μοναχῶν, διὰ νὰ γίνωσιν αὐτόπται τοῦ γεγονότος εἰς τὰς ἡμέρας αὐτῶν τοιούτου τεραστίου θαύματος ἀπήρχοντο τότε εἰς τὴν Ἱερὰν αὐτὴν Μονὴν τοῦ Δοχειαρίου ἀπὸ ὅλας τὰς ἄλλας Μονάς, καὶ προσκυνοῦντες τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, τὴν Θαυματουργὸν Γοργοϋπήκοον, ἔβλεπον καὶ τὸν τυφλωθέντα καὶ πάλιν ὀμματωθέντα Μοναχὸν καὶ ἐθαύμαζον. Ὅταν δὲ οὗτος ἐφανέρωσεν εἰς τοὺς Πατέρας τῆς Μονῆς ταύτης ὅσα ἡ Θαυματουργὸς Γοργοϋπήκοος ἐπρόστασσεν αὐτὸν διὰ νὰ τοὺς εἴπῃ, ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν προσῆλθον ἔμπροσθεν εἰς τὴν Θαυματουργὸν ἁγίαν Εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου καὶ εὐχαριστίαν προσενεγκόντες μετὰ παρακλήσεων, θυμιαμάτων καὶ κηρῶν, τὴν εἰς τὴν τράπεζαν πλέον ἐκεῖθεν διάβασιν ἠμπόδισαν καὶ περιεσφάλισαν πάνυ σεβασμίως καὶ ἀξιοπρεπῶς τὸ μέρος ἐκεῖνο τῆς ἁγίας Εἰκόνος.
Ἀνήγειραν δὲ καὶ Ναὸν περικαλλῆ καὶ θαυμάσιον ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γοργοϋπηκόου καὶ Θαυματουργοῦ ὄχι ἔμπροσθεν τῆς Εἰκόνος, ἐπειδὴ βλέπει αὕτη πρὸς δυσμὰς καὶ δὲν ὑπῆρχεν ἐκεῖ τόπος εὐρύχωρος, ἀλλὰ ἀμέσως πλαγίως, εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος, εἰς τὸν ὁποῖον Ναὸν εὑρίσκεται πάντοτε διωρισμένος εἷς Ἱερομόναχος, ὁ πλέον εὐλαβέστερος καὶ δοκιμώτερος τῶν Πατέρων, Προσμονάριος ὀνομαζόμενος, διὰ νὰ προσμένῃ καὶ νὰ εὑρίσκεται τὸν περισσότερον καιρὸν εἰς τὸ προσκυνητάριον τῆς Θαυματουργοῦ Γοργοϋπηκόου καὶ ψάλλῃ καθ’ ἑσπέραν καὶ πρωῒ παρακλήσεις ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας Εἰκόνος. Κατὰ δὲ τὴν ἑσπέραν ἑκάστης Τρίτης καὶ Πέμπτης, ἀφεύκτως μετὰ τὴν ἀπόλυσιν τοῦ Ἑσπερινοῦ, ποιεῖ ὁ ἐφημέριος εὐθὺς εὐλογητὸν ἐντὸς τοῦ μεγάλου καὶ καθολικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, καὶ ἐξέρχονται κατὰ τάξιν ὅλοι οἱ Πατέρες μετὰ παρατάξεως καὶ παρουσίας πολλῆς, καὶ ἀπέρχονται ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας Εἰκόνος τῆς Θαυματουργοῦ Γοργοϋπηκόου, ὅπου ψάλλεται κοινὴ παράκλησις μετὰ μέλους καὶ κατανύξεως παρὰ τῶν διωρισμένων ψαλτῶν τῆς Μονῆς, καὶ μνημονεύει ὁ ἐφημέριος ὑπὲρ πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, προσδεόμενος καὶ ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου.