Δὲν παρῆλθον ὅμως ἡμέραι πολλαὶ ἀφ’ ἧς ἠκούσθη ἡ πρώτη φωνή, καὶ ἤκουσε καὶ πάλιν δευτέραν φωνὴν οὕτω πρὸς αὐτὸν λέγουσαν· «Ὦ Μοναχὲ ἀμόναχε, ἕως πότε θὰ καπνίζῃς ἀνευλαβῶς καὶ ἀτίμως τὴ ἐμὴν μορφήν;». Καὶ σὺν τῇ φωνῇ ἐπάταξεν αὐτὸν δι’ ἀορασίας καὶ ἔχασε τὸ φῶς του, ὡς δὲ ὁ δυστυχὴς ἐτυφλώθη, τότε ἐνεθυμήθη τῆς προλαβούσης φωνῆς, καὶ ἐγνώρισεν ὅτι δικαίως ἔπαθεν, ἐπειδὴ δὲν ἐπρόσεξεν εἰς τὴν ἐντολὴν τῆς Κυρίας ἡμῶν Θεοτόκου, ἀλλ’ ἐξ ἀγνοίας παρέβλεψεν.
Πρωΐας δὲ γενομένης εὗρον οἱ ἀδελφοὶ αὐτὸν πρηνῆ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τῆς διαβάσεως ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας Εἰκόνος, μὴ δυνάμενον νὰ ἴδῃ αὐτούς. Πληροφορηθέντες δὲ παρ’ αὐτοῦ τὴν αἰτίαν, φόβος καὶ τρόμος κατέλαβε πάντας. Ὅθεν μετ’ εὐλαβείας πλέον ἐκεῖθεν διερχόμενοι, καὶ κανδήλαν ἀκοίμητον κρεμάσαντες ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας Εἰκόνος, προσέταξαν τὸν νέον τραπεζάρην κατὰ πᾶσαν ἑσπέραν νὰ προσφέρῃ θυμίαμα· ὁ δὲ τυφλωθεὶς τραπεζάρης δὲν ἠθέλησε μήτε εἰς τὸ κελλίον του νὰ ἀπέλθῃ μήτε ἀνάπαυσιν παραμικρὰν νὰ δώσῃ εἰς τὸν ἑαυτόν του, ἀλλὰ παρέμενεν ἐν στασιδίῳ ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας Εἰκόνος, νύκτωρ καὶ καθ’ ἡμέραν παρακαλῶν μετὰ δακρύων καὶ ὀδυρμῶν τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον νὰ συγχωρήσῃ ὡς συμπαθεστάτη Μήτηρ τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ μεσίτρια τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, τὴν ἐξ ἀπροσεξίας ἁμαρτίαν του καὶ εἰς σημεῖον τῆς ἀφέσεώς του νὰ χαρίσῃ εἰς αὐτὸν τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του, ἵνοι θεωρῶν τὴν ἁγίαν αὐτῆς Εἰκόνα δοξάζῃ καὶ ἀνυμνῇ μετ’ εὐχαριστίας τὸ αὐτῆς θεοδόξαστον πρωτότυπον.
Πράγματι αἱ χρησταὶ αὐτοῦ ἐλπίδες δὲν διεψεύσθησαν μήτε κατῃσχυμμένος ἔμεινεν ὕστερον ἀπὸ τόσας προσευχὰς καὶ χειμάρρους δακρύων, τοὺς ὁποίους ἔχυσεν ἐπ’ ἀρκετὸν καιρὸν ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας Εἰκόνος. Ἐπειδὴ καὶ ἡ πηγὴ τῆς εὐσπλαγγνίας καὶ τοῦ ἐλέους, ἡ ταχίστη ἀντίληψις καὶ παραμυθία πάντων τῶν θλιβομένων, ἡ Κυρία ἡμῶν Θεοτόκος, κλίνασα τὸ οὖς αὐτῆς τὸ φιλάνθρωπον ἐπήκουσεν εὐμενῶς τῶν μετὰ συντετριμμένης καρδίας θερμῶν δεήσεων τοῦ δούλου της, καὶ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἀπεκάλυψε τὰ ἑξῆς πρὸς αὐτόν, φωνήσασα οὕτως ἐκ τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἐκ τρίτου· «Ὦ Μοναχέ, εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου πρός με καὶ ἄς εἶσαι συγκεχωρημένος καὶ βλέπων ὡς καὶ πρότερον· ἀνάγγειλον δὲ καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς ἐνασκουμένους Πατέρας καὶ ἀδελφούς σου, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἡ Μήτηρ τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ μετὰ Θεὸν τῆς ἱερᾶς ταύτης Μονῆς τῶν Ἀρχαγγέλων σκέπη καὶ βοήθεια καὶ κραταιὰ προστασία, προνοουμένη ὑπὲρ αὐτῆς ὡς ὑπέρμαχος Κυβερνῆτις·