ΜΑΛΧΟΣ ὁ τὴν παροῦσαν διήγησιν παραδώσας Μοναχὸς ἐγεννήθη εἰς κώμην τινὰ τῆς Συρίας καλουμένην Μαρώνειαν, κειμένην τριάκοντα περίπου μίλια μακρὰν τῆς Ἀντιοχείας. Ἐν τῇ κώμῃ ταύτῃ γεννηθεὶς ὁ Μάλχος ἐν αὐτῇ καὶ ἀνετρέφετο χριστιανικῶς ὑπὸ τῶν γονέων του καὶ ἐσέβετο τὸν Θεόν. Καὶ οἱ μὲν γονεῖς αὐτοῦ ἐμελέτων νὰ συνδέσωσιν αὐτὸν μετὰ γυναικός, αὐτὸς δὲ ἀντιθέτως ἐσκέπτετο νὰ φύγῃ καὶ νὰ γίνῃ Μοναχός. Ἀπελθὼν λοιπὸν εἰς Ἰβηρίαν, ἔγινε πράγματι Μοναχὸς πλησίον πνευματικῶν ἀνδρῶν, οἵτινες ἦσαν ἐκεῖ. Οὕτω δὲ, καλῶς ἀγωνιζόμενος, ὁ ἀοίδιμος, εὐηρέστει τὸν Θεόν.

Ὅταν ὅμως ὁ Μάλχος ἐπληροφορήθη, ὅτι ἀπέθανεν ὁ πατήρ του, ἐμελέτα νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὴν χήραν μητέρα του, ἐπὶ τῷ σκοπῷ ὅπως μετὰ τὸν θάνατον ἐκείνης γίνῃ κληρονόμος ὅλης τῆς πατρικῆς του περιουσίας καὶ μέρος μὲν ἐξ αὐτῆς νὰ δώσῃ ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχούς, μέρος δὲ νὰ ἐξοδεύσῃ εἰς οἰκοδομὴν Μοναστηρίου του. Τὸν σκοπὸν καὶ λογισμόν του τοῦτον ἐξωμολογήθη ὁ Μάλχος εἰς τὸν Πνευματικὸν αὐτοῦ Πατέρα καὶ Γέροντα, ἐκεῖνος δὲ ἠμπόδιζεν αὐτὸν ἀπὸ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ λογισμοῦ του τούτου ὡς ἀνωφελοῦς καὶ ἀσυμφόρου, μάλιστα δὲ καὶ ἐβεβαίωνεν αὐτόν, ὅτι οἱ λογισμοὶ αὐτοὶ εἶναι ἐκ τῶν δαιμόνων. Ὁ Μάλχος ὅμως, μὴ θελήσας νὰ πεισθῇ εἰς τοὺς λόγους τοῦ Γέροντός του, ἐξῆλθε τοῦ Μοναστηρίου καὶ μετέβη εἰς τὴν πόλιν τῆς Ἐδέσσης [1]. Ἐκεῖ, ἐπειδὴ ἐφοβεῖτο μὴν ἀπαντήσῃ καθ’ ὁδὸν Σαρακηνούς, ἀνέμενε μέχρις οὗ εὕρῃ καὶ ἄλλους συνοδοιπόρους. Ἀφ’ οὗ δὲ συνήχθησαν ἑβδομήκοντα ὁδοιπόροι, περιετάτει πλέον μεθ’ ὅλων αὐτῶν ἄνευ φόβου. Παρ’ ἐλπίδα ὅμως ἐφάνη καθ’ ὁδὸν πλῆθος Σαρακηνῶν, οἱ ὁποῖοι, αἰφνιδίως ὁρμήσαντες κατὰ τῶν ὁδοιπόρων, συνέλαβον καὶ ἠχμαλώτισαν ἅπαντας. Τότε καὶ ὁ Μάλχος οὗτος ἐκληρώθη εἴς τινα μαῦρον Αἰθίοπα, ὁ ὁποῖος ἔλαβεν αὐτὸν αἰχμάλωτον μετά τινος γυναικός.

Τούτους λοιπὸν τοὺς δύο αἰχμαλώτους διέταξεν ὁ Αἰθίοψ νὰ ἱππεύσωσιν ὁμοῦ ἐπὶ γοργοκαμήλου. Ἐπειδὴ δὲ ἡ κάμηλος ἔτρεχε πολύ, κινδυνεύων ὁ Μάλχος νὰ κρημνισθῇ ὁμοῦ μὲ τὴν γυναῖκα, ἐνηγκαλίσθη καὶ αὐτὸς τὴν γυναῖκα καὶ ἡ γυνὴ τὸν Μάλχον καὶ οὕτω διὰ τοῦ ἐναγκαλισμοῦ ἵσταντο στερεοὶ ἐπὶ τῆς καμήλου. Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο τὸ ἄτοπον συνέβη εἰς τὸν Μάλχον, ὡς ἐκ τῆς παρακοῆς του, ἀλλὰ πρὸς τούτοις ἔφαγεν ἀκουσίως καὶ κρέας καμήλου. Ὅταν δὲ ὁ αὐθέντης Αἰθίοψ ἔφθασεν εἰς τὸν οἶκόν του, παρέδωσε τὸν Μάλχον εἰς τὴν σύζυγόν του, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ ὑπετάσσετο ὡς δοῦλος, κομίζων ὕδωρ καὶ ρίπτων τὰ ἀπορρίμματα.