Τοῦτο τὸ θαυμάσιον ἰδόντες οἱ στρατιῶται καὶ ὅλος ὁ λαὸς ἐξέστησαν καὶ φοβηθέντες ἔφυγον, ἔμεινε δὲ μόνος ὁ Ἅγιος εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον, δοξάζων καὶ εὐλογῶν τὸν Θεόν. Εὐθὺς δὲ ὡς προσηυχήθη ἀνέβλυσεν ἐκεῖ ὕδωρ πολύ. Τοῦτο ἰδὼν ὁ Βιτάλιος, ὁ ἱερεὺς τῶν εἰδώλων καὶ ἄλλοι πολλοί, ἐζήτησαν νὰ κατηχηθῶσιν ὑπὸ τοῦ Ἁγίου καὶ πιστεύσαντες ἐβαπτίσθησαν.
Κατὰ δὲ τὴν νύκτα ἐκείνην ἦλθε, φωνὴ ἐξ οὐρανοῦ πρὸς τὸν Ἅγιον λέγουσα· «Ἔξελθε ταύτης τῆς πόλεως καὶ ὕπαγε εἰς τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσαν πρὸς τοὺς παραθαλασσίους τόπους τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὅπου θέλεις καθαρίσει πολλοὺς ἀπὸ τὰ δαιμόνια καὶ ἀπὸ διαφόρους ἀσθενείας καὶ πολλοὶ διὰ σοῦ θὰ φωτισθῶσι καὶ θὰ δοξάσωσι τὸν Θεόν». Ὑπακούσας λοιπὸν ὁ Ἅγιος καὶ ἀφοῦ πρῶτον κατήχησεν ἐκεῖ καὶ ἄλλους πολλούς, ἀπεχαιρέτησε τούτους καὶ ἀναβὰς ἐπὶ ἀγρίου ὄνου ἐπορεύετο ὅπου ἡ θεία φωνὴ τὸν διέταξεν. Ἁρπαγεὶς δὲ ὑπὸ θείου Ἀγγέλου, ἔφθασε παρευθὺς εἰς τόπον, ὅστις ἀπεκαλύφθη εἰς αὐτόν. Πολλὰ δὲ σημεῖα καὶ θαύματα ποιήσας καὶ ἐκεῖ, μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ, μετὰ δὲ ταῦτα κρατηθεὶς ὑπὸ τῶν εἰδωλολατρῶν, ἀπεκεφαλίσθη ὁ μακάριος καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὰς αἰωνίους μονάς.