Ὁ δὲ Ὅσιος, ἐνδύσας αὐτὴν ἀνδρικὰ ἐνδύματα, μετωνόμασεν Ἀναστάσιον καὶ εἶτα κλείσας αὐτὴν ἐντὸς τοῦ σπηλαίου, τὸ ὁποῖον ἦτο μακρὰν τῆς Σκήτης, ἔθεσε κανόνα καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν εἰς αὐτὴν οὔτε αὐτὴ νὰ ἐξέλθῃ τοῦ σπηλαίου οὔτε εἰς ἄλλον νὰ ἐπιτρέψῃ, κατ’ οὐδένα λόγον, τὴν εἴσοδον. Διώρισε δὲ καὶ ἕνα ἀδελφὸν νὰ κομίζῃ εἰς αὐτὴν ἓν σταμνίον ὕδατος, τὸ ὁποῖον νὰ ἀποθέτῃ ἐξω τοῦ σπηλαίου καὶ λαμβάνων εὐχὴν νὰ ἀναχωρῇ.
Ἔμεινε λοιπὸν ἐκεῖ κεκλεισμένη ἡ ὄντως ἀδαμαντίνη καὶ ἀνδρεία ψυχή, χωρὶς νὰ ἐξέλθῃ, εἰκοσιοκτὼ ὅλα ἔτη, φυλάττουσα ἀκριβῶς τὸν κανόνα τοῦ Γέροντος. Ποῖος νοῦς δύναται νὰ ἐννοήσῃ ἢ ποία γλῶσσα νὰ διηγηθῇ τὰς ἀρετάς, ὅσας ἀπέκτησεν ἡ ἀοίδιμος εἰς τὸ διάστημα ἐκεῖνο τῶν εἰκοσιοκτὼ ἐτῶν; Ἢ ποία χεὶρ δύναται νὰ περιγράψῃ τὰ δάκρυα, τὰ ὁποῖα καθ’ ἑκάστην προσέφερεν ἡ τρισολβία, ὡς θυσίαν εἰς τὸν Κύριον, ἢ τοὺς ὀδυρμούς της, τὰς ἀγρυπνίας καὶ ψαλμῳδίας, τὰς προσευχὰς καὶ ἀναγνώσεις, τὸ στάσιμον καὶ τὰς γονυκλισίας, τὰς χαμευνίας καὶ τὰς νηστείας; Περισσότερον δὲ πάντων, τίς δύναται νὰ διηγηθῇ τοὺς πολέμους τῶν δαιμόνων καὶ τὰς ἐπαναστάσεις, τὰς ὁποίας ἡ μακαρία ἐδοκίμασεν ἐκεῖ; Ἢ τὰς πονηρὰς φαντασίας τῶν σαρκικῶν ἡδονῶν καὶ τὰ τούτοις ὅμοια; Τὸ δὲ νὰ εἶναι ἔγκλειστος καὶ ὅλως περιωρισμένη καθ’ ὅλας τὰς ἡμέρας τῶν εἰκοσιοκτὼ ἐτῶν, γυνὴ συγκλητική, ἥτις ἦτο ἀνατεθραμμένη εἰς τὰ ἀνάκτορα καὶ συνειθισμένη νὰ συναναστρέφεται διαρκῶς πλῆθος ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἀληθῶς ἐκπλήττει πάντα νοῦν καὶ διάνοιαν.
Μὲ τοιούτους λοιπὸν ἀγῶνας ἀγωνισαμένη ἔγινε σκεῦος καὶ κατοικητήριον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Προγνωρίσασα δὲ τὸν θάνατον καὶ τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημίαν αὐτῆς, ἔγραψεν ἐπὶ κεράμου πρὸς τὸν Γέροντα Δανιὴλ ταῦτα· «Συμπαραλαβὼν τὸν ἀδελφόν, ὅστις φέρει εἰς ἐμὲ τὸ ὕδωρ καὶ τὰ ἐργαλεῖα, ὅσα εἶναι ἐπιτήδεια πρὸς κατασκευὴν τάφου, ἐλθὲ ταχέως ἵνα ἐνταφιάσῃς τὸ τέκνον σου, Ἀναστάσιον τὸν εὐνοῦχον». Ταῦτα ἀφοῦ ἔγραψεν, ἄφησεν ἔξω τῆς θύρας τοῦ σπηλαίου. Εἰς δὲ τὸν Ὅσιον Δανιὴλ ἀπεκαλύφθησαν ταῦτα ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, διὰ νυκτερινῆς ὀπτασίας καὶ λέγει πρὸς τὸν μαθητήν του· «Σπεῦσον, ἀδελφέ, εἰς τὸ σπήλαιον, ὅπου κατοικεῖ ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν Ἀναστάσιος ὁ εὐνοῦχος καὶ ἐρευνῶν ἔξω τοῦ σπηλαίου του, θὰ εὕρῃς, κέραμον γεγραμμένην, τὴν ὁποίαν λάβε καὶ ἐπίστρεψον κατεσπευσμένως πρὸς ἡμᾶς».