Τῇ Ε’ (5ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος ΕΙΡΗΝΗΣ.

Ἀφ’ οὗ δὲ ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας ἐξέπεσε τῆς βασιλείας καὶ ὁ υἱός του Σαβὼρ ἐπολέμει τοὺς ἐκθρονίσαντας τὸν πατέρα του, τότε ἡ Ἁγία Εἰρήνη συνήντησεν ἐκτὸς τῆς πόλεως Μαγεδὼν τὸν Σαβὼρ καὶ τὸ στράτευμα αὐτοῦ. Ὡς δὲ προσηυχήθη, ἅπαντες ἐτυφλώθησαν καὶ δὲν ἔβλεπον ποῦ νὰ ὑπάγωσι. Προσευχηθεῖσα δὲ πάλιν ἐδώρησεν εἰς αὐτούς, διὰ τῆς θείας Χάριτος, τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν των. Ἐκεῖνοι ὅμως οἱ ἀχάριστοι ἐκάρφωσαν τὰς πτέρνας τῆς Ἁγίας καὶ ἐφόρτωσαν αὐτὴν μὲ σάκκον πλήρη ἄμμου, οὕτω δὲ πεφορτωμένην τὴν ὑπεχρέωσαν βιαίως νὰ βαδίσῃ εἰς ἀπόστασιν τριῶν μιλίων.

Ἐπειδὴ δὲ ἀμέσως τότε ἡ γῆ ἐσχίσθη εἰς δύο καὶ ἐδέχθη ἐντὸς αὐτῆς δέκα χιλιάδας ἀπίστων, τούτου ἕνεκα προσῆλθον εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ ἕως τριάκοντα χιλιάδες ἄνθρωποι. Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἔμενεν ἐν τῇ ἀπιστίᾳ. Ὅθεν, ἐλθὼν Ἄγγελος Κυρίου, ἐκτύπησεν αὐτὸν καὶ τὸν ἐθανάτωσε [2]. Τότε ἡ Ἁγία, λαβοῦσα ἄδειαν, περιεπάτει ἐλευθέρως ἐντὸς τῆς πόλεως καὶ ἐποίει πολλὰ θαύματα. Πορευθεῖσα δὲ καὶ εἰς τὸν πύργον, ὅπου ἦτο ἡ πατήρ της μετὰ τοῦ Ἱερέως Τιμοθέου, κατώρθωσε διὰ τῆς διδασκαλίας της νὰ προσέλθωσιν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ πέντε χιλιάδες εἰδωλολατρῶν. Μετ’ αὐτῶν δὲ ἐπίστευσαν καὶ τριάκοντα τρεῖς ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν διωρισμένοι νὰ φυλάττωσι τὸν πύργον, ἅπαντες δὲ οὗτοι ἔλαβον τὸ Ἅγιον Βάπτισμα.

Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ἡ Ἁγία εἰς τὴν πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Καλλίνικον, ὅπου ἦτο ὁ βασιλεὺς Νουμεριανός, συγγενὴς τῶν πρῴην βασιλέων, καὶ ἀφοῦ παρουσιάσθη εἰς αὐτόν, ὡμολόγησε τὸν Χριστόν. Ὅθεν ἐνέκλεισαν αὐτὴν διαδοχικῶς ἐντὸς τριῶν πεπυρωμένων χαλκίνων βοῶν, μεταθέτοντες αὐτὴν ἀπὸ τοῦ πρώτου εἰς τὸν δεύτερον καὶ ἀπὸ τοῦ δευτέρου εἰς τὸν τρίτον. Ὁ δὲ τρίτος βοῦς, καίτοι ἄψυχος ὤν, παραδόξως περιεπάτησε καὶ ἔπειτα ἐσχίσθη. Ὅθεν ἐξῆλθεν ἡ Ἁγία ἐξ αὐτοῦ ἄφλεκτος καὶ ἀβλαβής. Πολλοὶ δὲ ἄπιστοι, ἰδόντες τὸ τοιοῦτον θαυμάσιον, ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστόν. Ἦσαν δὲ οὗτοι ἕως δέκα μυριάδες (100.000). Ὅταν δὲ ὁ βασιλεὺς ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ, παρήγγειλεν εἰς τὸν ἔπαρχον νὰ τιμωρήσῃ μὲ διαφόρους βασάνους τὴν Ἁγίαν ὁ δὲ ἔπαρχος, δέσας τὴν Μάρτυρα μὲ ἁλύσεις, ἤναψε μεγάλην πυρὰν κάτωθεν αὐτῆς, ἀλλὰ κατελθὼν Ἄγγελος Κυρίου ἔσβεσε τὸ πῦρ καὶ διεφύλαξε τὴν Ἁγίαν ἀβλαβῆ. Ὅθεν ὁ ἔπαρχος, βλέπων τοῦτο, ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν μετὰ τῶν οἰκείων του.


Ὑποσημειώσεις

[1] Μαγεδών, ἡ πόλις αὕτη φαίνεται ὅτι ἦτο εἰς τὴν Περσίαν, ἐπειδὴ ἀναγράφεται κατωτέρω, ὅτι ὁ τῶν Περσῶν βασιλεὺς Σαβώριος, ἀκούσας τὰ περὶ τῆς Ἁγίας ταύτης, διέταξε νὰ τὴν θανατώσωσι, ὅπερ δὲν ἤθελε πράξει ἐὰν δὲν ἦτο εἰς τὴν ἐπικράτειάν του.

[2] Ἐν παλαιοτέρῳ δὲ Συναξαριστῇ γράφεται ὅτι ὁ Ἄγγελος ἐθανάτωσε καὶ πέντε χιλιάδας ἀνθρώπων.