Λέγουσι, δηλαδή, ὅτι Ἄγγελος Κυρίου ἔδωκεν εἰς αὐτὴν τὸ ὄνομα καὶ ἀντὶ Πηνελόπης μετωνόμασεν αὐτὴν Εἰρήνην καὶ ἀκολούθως ὅτι Ἄγγελος Κυρίου τῆς ἐδίδαξε τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν καὶ προεῖπεν εἰς αὐτήν, ὅτι πολλαὶ μυριάδες ψυχῶν θὰ σωθῶσι δι’ αὐτῆς καὶ ὅτι θέλει ἔλθει πρὸς αὐτὴν παραδόξως ὁ Ἀπόστολος Τιμόθεος, ὁ τοῦ Παύλου μαθητής, ὅστις θέλει βαπτίσει αὐτήν. Ὅταν δὲ ὅλα ταῦτα ἐπραγματοποιήθησαν, τότε ἡ μακαρία Εἰρήνη ἐκρήμνισε τὰ εἴδωλα τοῦ πατρός της, συντρίψασα ταῦτα. Πρῶτον λοιπὸν ἐξητάσθη ὑπὸ τοῦ ἰδίου πατρός της, ὁ ὁποῖος, ὡς εἶδεν ὅτι αὕτη ἐπέμενεν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, προσέταξε νὰ τὴν δέσωσι καὶ οὕτω δεδεμένην νὰ τὴν ρίψωσιν εἰς τοὺς ἵππους διὰ νὰ τὴν καταπατήσωσιν. Εἷς δὲ ἐκ τῶν ἵππων αὐτῶν, ἀντὶ νὰ βλάψῃ τὴν Ἁγίαν, ἐξηγριώθη κατὰ τοῦ πατρός της, τὸν ὁποῖον καὶ ἔρριψε κατὰ γῆς συντρίψας τὴν δεξιὰν αὐτοῦ χεῖρα καὶ αὐτὸν μὲν ἐθανάτωσε, τὴν δὲ Ἁγίαν ἐμακάρισε μὲ ἀνθρωπίνην φωνήν.
Λυθεῖσα ἡ Μάρτυς ἐκ τῶν δεσμῶν, παρεκλήθη ὑπὸ τῶν παρεστώτων καὶ προσευχηθεῖσα ἀνέστησε τὸν πατέρα τῆς, ὁ ὁποῖος ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστὸν μετὰ τῆς συζύγου του καὶ τριῶν ἄλλων χιλιάδων ἀνθρώπων, οἵτινες ἅπαντες ἐδέχθησαν τὸ Ἅγιον Βάπτισμα. Ὁ δὲ πατήρ της, ἐγκαταλείψας μετὰ ταῦτα τὴν βασιλείαν, κατῴκησεν εἰς τὸν πύργον ἐκεῖνον, τὸν όποῖον ἔκτισε διὰ τὴν θυγατέρα του, καὶ ἐκεῖ διῆλθε τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς του ἐν μετανοίᾳ.
Ἀποθανόντος δὲ τοῦ πατρός της, ἐγένετο ἄλλος βασιλεύς, Σεδεκίας ὀνομαζόμενος, ὁ ὁποῖος ἠνάγκαζε τὴν Ἁγίαν νὰ θυσιάσῃ εἰς τὰ εἴδωλα. Ἐπειδὴ ὅμως αὕτη οὐδόλως ἐπείθετο, ἐπρόσταξε καὶ ἔρριψαν ταύτην τὴν μακαρίαν πρηνῆ, ἐντὸς βαθυτάτου λάκκου, ὅπου εὑρίσκοντο διάφορα ἑρπετὰ καὶ δηλητηριώδεις ὄφεις. Ἡ δὲ Ἁγία, ἂν καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δεκατέσσαρας ἡμέρας, ὅμως ἐξῆλθεν ἀβλαβής. Ὅθεν ἐπριόνισαν τοὺς πόδας αὐτῆς, ὅμως δι῾ ἐπιστασίας θείου Ἀγγέλου κατέστη πάλιν ὑγιής. Ἔπειτα ἔδεσαν αὐτὴν εἰς τροχόν, τὸ δὲ ὕδωρ, τὸ ὁποῖον κάτω φερόμενον ἐκίνει τὸν τροχόν, ἐσταμάτησε πάραυτα, ἡ δὲ Ἁγία ἔμεινεν οὕτω τελείως ἀβλαβής. Ἐξ αἰτίας δὲ τοῦ τοιούτου θαύματος ἐπίστευσαν εἰς τὸν Χριστὸν ὀκτὼ χιλιάδες ψυχαί.