ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ νεοφανὴς καὶ χαριτώνυμος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς, ἡ καλὴ ἀπαρχὴ ὅλων τῶν Νεομαρτύρων, κατήγετο ἀπὸ τὴν Τραπεζοῦντα καὶ κατεγίνετο εἰς τὸ ἐμπόριον. Μίαν φορὰν ἐπεβιβάσθη ἑνὸς πλοίου μεγάλου μὲ πολλὰ ἐμπορεύματα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ πλοίαρχος ὅτι προσηύχετο καὶ ἐνήστευε καὶ ηὐσπλαγχνίζετο τοὺς πτωχούς, οἵτινες συνεταξίδευον, ἐφθόνησε καὶ ἤρχισε νὰ τὸν ἐνοχλῇ διὰ τὴν ὀρθοδοξίαν τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Ὅθεν καθ’ ὅλον τὸ ταξίδιον ἐφιλονίκουν σφοδρῶς διὰ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν. Ὁ δὲ Ἰωάννης, ὡς νουνεχὴς καὶ ἔμπειρος εἰς τὰ κατὰ τὴν θείαν Γραφήν, πάντοτε ἐνίκα αὐτὸν καὶ τὸ στρεβλὸν αὐτοῦ φρόνημα. Ὅθεν ὁ πλοίαρχος μεγάλως ἐμίσησεν αὐτὸν καὶ εὐθὺς ὡς ἠγκυροβόλησαν εἰς τὸ Ἀσπρόκαστρον, τὸ νῦν λεγόμενον Ἄκκερμαν, ἐξῆλθε καὶ μετέβη εἰς τὸν ἐξουσιαστὴν τῆς πόλεως, πρὸς τὸν ὁποῖον εἶπεν: Εἰς τὸν πλοῖόν μου εἶναι εἷς Χριστιανός, Τραπεζούντιος, ὅστις ἀπεφάσισε νὰ ἔλθῃ εἰς τὴν θρησκείαν μας καὶ ὡρκίσθη διὰ τοῦτο. Ἂν λοιπὸν τὸν κερδίσῃς, θέλεις λάβει μεγάλον ἔπαινον, ἐπειδὴ εἶναι ἄνθρωπος προκομμένος καὶ λόγιος καὶ ἐκ τῶν πρώτων τῆς Τραπεζοῦντος.
Ἀκούσας ταῦτα ὁ ἡγεμὼν ἐχάρη καὶ ἐπρόσταξε νὰ φέρουν τὸν Ἰωάννην μετὰ τιμῶν. Ἰδὼν δὲ αὐτόν, εἶπεν: Ἤκουσα ὅτι ἀπεφάσισες νὰ ἔλθῃς εἰς τὴν πίστιν μας. Ἐλθὲ λοιπόν, πίστευσον εἰς τὴν θρησκείαν μας, τὴν λαμπρὰν καὶ δεδοξασμένην, καὶ γενοῦ Τοῦρκος, διὰ νὰ λάβῃς μεγάλας τιμάς, ἀξιώματα καὶ πλοῦτον καὶ νὰ γίνῃς ἀδελφὸς ἡμῶν ἠγαπημένος. Ὁ Ἰωάννης τότε ἀκούσας ταῦτα ἤγειρε τὰς χεῖρας καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς πρὸς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπεν εἰς ἐπήκοον πάντων: Μὴ γένοιτο, Κύριέ μου, νὰ Σὲ ἀρνηθῶ ποτέ! Ἐγὼ Χριστιανὸς ἐγεννήθην καὶ Χριστιανὸς θέλω νὰ ἀποθάνω. Οὔτε τὰ πλούτη σας θέλω, οὔτε Τοῦρκος γίνομαι, ἀλλὰ πιστεύω εἰς τὸν Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ Δεσπότην. Τότε ὁ ἡγεμών, ἀκούσας ταῦτα, ἐθυμώθη σφόδρα καὶ ἤρχισε νὰ βλασφημῇ τὸν Χριστόν, προστάξας νὰ φέρουν εὐθὺς πρὸ αὐτοῦ ὅλας τὰς μηχανὰς τῶν βασάνων. Ὡς δὲ ἐγένετο τοῦτο εἶπε πρὸς τὸν Ἰωάννην: Ἄν, καθὼς εἶπας, δὲν ἔλθῃς εἰς τὴν θρησκείαν μας, θέλω σὲ παραδώσει εἰς ταῦτα τὰ βασανιστήρια καὶ μὲ πικρὸν θάνατον θέλω σὲ θανατώσει.